Alice Springs

 Maandagochtend op tijd (6u30) ons bed uit zodat we op tijd (9u15) ons vliegtuig konden halen naar Alice Springs. Het was een bijzonder rustige vlucht met amper turbulentie.
Ik vond de landing grappig, want we stonden net stil toen het vliegtuig 360graden draaide en weer terug begon te rijden. Alsof we weer zouden vertrekken!
Dat heb je natuurlijk met zo'n kleine luchthaven/tarmac.
Daarna gingen we met de taxi onze motorhomes ophalen en ook dat ging best vlot. Kampeertafel en -stoeltjes moesten ze zelf uitzoeken uit een grote hoop - misschien om te vermijden dat ze te veel klachten zouden krijgen over kapotte poten.

Alice is een gat in het midden van het land. Het heeft geen bijster goede reputatie en komt regelmatig in het nieuws met alcoholmisbruik, criminaliteit en de ingestelde avondklok.
Ik maakte me niet bijster veel zorgen, totdat we onze motorhomes geparkeerd hadden bij de supermarkt. "Er komt al volk rond hangen," kwam Valerie zeggen. Martine en ik liepen terug en inderdaad. Er stond een familie bij de motorhomes te kijken en de kinderen waren de sloten van de deuren aan het testen...
Ze hielden ermee op toen ze ons zagen, maar ze gingen alsnog niet weg.
Uiteindelijk bleven Martine, Harm en ik ter plaatse bij de auto's rondhangen, alsof we gewoon aan het wachten waren. En een aantal lokale mensen bleef op de stoep rondhangen, alsof ze op de bus wachtten (er stopten drie bussen maar ze gingen er niet op).
Het was geen prettig sfeertje.

Na onze boodschappen trokken we naar de camping van Alice, die buiten het centrum lag en flink omheind was.

Terwijl de mannen gingen koken, probeerde ik de bedden te maken, maar ik kreeg het niet voor mekaar. Het middelste bed (van Joachim) moest opgesteld worden met het tafelblad in het midden, maar het tafelblad paste op geen enkele manier. Het was gewoon te smal.
Ik bestudeerde de handleiding, downloadde de app met instructievideo's, maar het tafelblad bleef gewoon niet passen.
Konden we Joachims bed dus niet maken.

Na het eten wilde Valerie dan hun luifel terugvouwen voor de nacht, klettert heel dat ding naar beneden!!
De metalen stangen waren losgekomen van de zijkant van de wagen, dus de luifel hing naar beneden met die metalen stangen te bengelen. De zijdeur kon niet meer open en van rijden was ook geen sprake meer.

Het avontuur kon beginnen...!

Sydney 2

 Zondag een beetje langer slapen, ontbijt op hotel en dan naar het Australian Museum.
Een natuurhistorish museum, dus... dinosaurussen! We waren er ooit al geweest, maar een paar jaar geleden intussen en niemand wist er nog veel van.
We hadden niet veel tijd om er rond te hangen, maar het was zeker de moeite. Ik vond vooral de expositie van natuurfotografie heel erg mooi.

We moesten op tijd verder want voor 's middags hadden we een walvissentocht geboekt!!
Nog voor we op de boot mochten, kregen we al een hele veiligheidsuitleg dat de golven nogal hoog waren en dat je je ten alle tijden moest vasthouden. Eenmaal aan boord kregen we het verzoek om de kotszakjes te gebruiken en werden die zakjes ook vlijtig uitgedeeld. 
Ik vond dat ze nogal overdreven en ik heb zelf misschien wel reisziekte, maar ik had braaf m'n medicatie genomen dus ik had er alle vertrouwen in.

Een half uur later was het vertrouwen weg en m'n maaginhoud ook.
Mannekes toch. Ik was ziek! Ziek ziek ziek. Maar ik was niet de enige hoor. Ik stond dan braaf buiten over te geven, maar ik kon geluiden van binnen horen die me verzekerden dat ik niet alleen was. Op den duur stonden we buiten met een paar mensen in alle schakeringen groen.
Ik ben nog nooit zo ziek geweest op een boot. Doe ik nooit meer. Walvissen kijken. Op de oceaan varen.
Op een boot stappen uberhaupt. Gedaan ermee.

Gelukkig hebben we er veel gezien. We dobberden (vlogen op en neer) heel lang bij een moeder en haar kalf en later kwam er nog een tiener walvis bij spelen ook. Water opspuiten, zwaaien met hun vinnen, springen en plonzen en duiken en hun staart laten zien. Spectaculair!
Een hele troost voor al onze sukkelaars.

Ik heb niet veel beeldmateriaal, alleen van het begin. Later kon ik niet tegelijk de reling, het kotszakje en m'n telefoon vasthouden, haha. Prioriteiten stellen heet dat.

Terug op vaste bodem zijn we dan een terrasje gaan doen om te bekomen want ik was niet de enige met een maag op half zeven. We hebben nog doorheen de botanische tuin gewandeld, daarna lekker gaan eten toen dat weer ging en sebiet op tijd bed in want morgen gaan we weer vliegen. :-)

Het resultaat van ons tochtje... een vuilbak vol gebruikte kotszakjes!

Er zijn er maar drie van mij want ik ben m'n derde zakje blijven hergebruiken. *trots*

Een zwaaike op het einde.

De eerste seconde is goed.

Sydney 1

 Zaterdagochtend begonnen we gelijk om 6u aan onze vakantie! :-) 
Uit bed en het vliegtuig op richting Sydney. Daar onze zooi afzetten op hotel en dan onze Belgische bezoekers gaan opzoeken!
Het is heel, heel bijzonder om bezoek te krijgen en het was weeral bijna 9 maanden geleden dat we nog eens wat familie gezien hadden. Superfijn weerzien dus!

We namen de trein en bus en trokken naar Bondi Beach, het wereldberoemde strand van Sydney. 
We zijn al een paar keer in Syndey geweest, maar Bondi Beach hadden we nog nooit gezien. Een blik op de surferboys of stoere redders stond hoog op de agenda, maar helaas. Het was koud, nat en winderig en alle venten hadden al hun kleren nog aan. Pech!

Bondi Beach was veel kleiner dan verwacht (wat je op de foto ziet, is al wat het is). Het was er wel mooi en netjes en er waren surfers, maar groot was het zeker niet.
Sommigen onder ons trokken hun schoenen uit en ging het water in. Anderen hielden hun schoenen aan en bleven droog. En natuurlijk was er iemand die met schoenen en alles het water in ging (Jonathan).

's Avond trokken we naar het Sydney Observatory, een klein museum op een heuvel aan het water. De lokale sterrenwacht.
We kregen een rondleiding over het terrein en waarvoor de heuvel vroeger werd gebruikt en aan het eind van de tour mochten we door telescopen kijken.
Het was flink bewolkt maar doorheen de gaatjes hebben we wel sterren gezien. En Saturnus! Met ringen! En een paar manen!
Heel bijzonder.

Op de bus naar Bondi... een jongeman met zijn surfplank.

(nog eentje vooraan de bus, maar moeilijker te zien)

Spooky Observatory.

Vakantie!

 Na een hectische werkdag en een hectische inpakavond, zijn we klaar voor vakantie!

Eerste halte morgen is Sydney, waar we met onze vier Belgische bezoekers hebben afgesproken. :-D

Bloemekes in onzen hof

 

Yurebilla trail

 Zondag heb ik nog eens iets zots gedaan. Ze zeggen dat zot zijn geen zeer doet, maar ik heb er wel een blauwe teennagel aan over gehouden, haha. Verder voel ik me helemaal prima.

Ik heb een trailrun gedaan van 56km door de heuvels.
Ik was doodsbenauwd dat ik niet zou finishen. Of dat ik niet zou finishen binnen de tijdslimiet van 12uur, maar ik heb de eindmeet gehaald na 9.5 uur lopen/hiken/wandelen/ploeteren/strompelen!

Freed op m'n eigen. :-)

In het begin was het nogal mistig en nat, maar de namiddag was een stuk zonniger.

Bij deze wat foto's van trailrunning in Oz:

knutselen in ons huisje

 Wouter werkt bij een beveiligsfirma, hij installeert rookmelders en alarmen en dat soort dingen. Nu was het dus redelijk ironisch dat in ons eigen huis de rookmelders en het alarmsysteem compleet verouderd en niet meer operationeel waren!

Hij kreeg een alarmsysteem van zijn werkgever ("Als dank voor de gepresteerde overuren." euh...) en deze namiddag heeft hij het ding geinstalleerd. Natuurlijk met de nodige stof- en afbraakwerken.

Het ding is nog niet 100% in orde want er hoort nog een app bij en de sirene moet nog op het dak.

En foto's...
Waar je nu die mooie foto van een boom ziet, kun je een diashow laten spelen met eigen foto's. Fancy fancy.

Nu kunnen we in ieder geval binnenkort (! heel binnenkort) met een gerust hart op vakantie vertrekken!

tuinavonturen - bloemen en bloesem

 Het is een heel spannende lente voor de tuin. Er verschijnen her en der bloemen in planten waarvan ik geen flauw benul had dat ze zouden bloeien (omdat ik natuurlijk nog steeds geen flauw benul heb van wat er in de tuin staat). Het lijkt wel alsof er elke week een verrassing verschijnt!

Vorige week viel me plots op dat we een mooi trio aan bloemen/bloesem aan de straatkant hebben. Paars - roos - wit. Ik zag het pas toen ik thuiskwam van een toertje lopen en dus te voet was. Met de auto was ik er telkens stomweg voorbijgereden.

Spannend hoor, onze tuin!

(Foto getrokken vanop de straat)

op zoek naar de Bunyip

 Afgelopen zondag zijn we nog eens gaan wandelen.
Het was mooi weer en dus trokken we naar de Torrens River om er wat caches te zoeken (en vinden - behalve de cache die niet zonder reden 'dam! where's the kayak?' heette en waarvan we de betekenis pas begrepen toen de gps ons naar een eiland in het water stuurde) en heel toevallig kwamen we 'The Bunyip Trail' tegen.

Een heel korte, maar heel mooie wandeling in een omgeving waarin ze de oorspronkelijke flora hersteld hadden. Er waren informatiebordjes met een verhaal over de Bunyip.

Als je niet weet wat een Bunyip is, het is je vergeven. Het is een lokaal mythologisch watermonster, oorspronkelijk van de Aboriginals.
Zoals gewoonlijk weet Wikipedia er alles over.

Ook al duwden de mannen elkaar (alle vier) richting water als lokaas, de Bunyip liet zich niet zien.
Volgende keer meer geluk?

Daarom dus

 De ibissen noemen ze hier bin chickens. 

hey it's okay

 Ik volg het Belgisch nieuws via de VRT news app. Het is altijd grappig als er Aussie nieuws in Belgisch nieuws opduikt. Het is nog grappiger als er Aussie nieuws in Belgisch nieuws opduikt en ik weet van niks.

Zoals deze:
Aussie nieuws in Belgische nieuws

Ook weer een originele manier om de buitenlandse pers te halen.

Ik wist echter van niks! En toen ik ging zoeken op ABC news, vond ik er ook helemaal niks over.

Ik heb echt moeten googelen om te zien waar dat nieuws vandaan kwam, en uiteindelijk bleek het een gezondheidscampagne van Queensland.
Queensland! Nou, dat is niet Oz he. Wonende in SA, hebben wij met QLD en hun campagnes niks te maken. lol

Ik wilde een link invoegen naar de originele campagne - it's okay to poo at work - maar het lukt niet zonder duizend adds. Je zult dus zelf moeten googelen om het oorspronkelijke filmpje te zien.
Mijn zoekgeschiedenis ziet er nu in ieder geval interessant uit!

tuinavonturen - de heggenschaar

 We hebben twee hagen (? heggen - ik ken het verschil niet) in de voortuin langs onze oprit. Deze waren natuurlijk in tiptop conditie bij de verkoop, strak in vorm, maar intussen waren er al talloze scheuten verschenen en was het tijd voor een snoeibeurt. Het lijkt me makkelijker om zo'n haag te onderhouden dan te laten overgroeien en herstellen - dus die scheutjes moesten zo snel mogelijk weg.
(ik geef toe, ik wilde ook gewoon een keer in m'n leven een haag snoeien, wat ik nog nooit eerder gedaan had, bij gebrek aan haag)

In het weekend was ik met de heggenschaar (? hagenschaar - dat zal nu wel niet) bezig geweest, maar het viel me tegen. Traag werk. Vermoeiend voor de handen.
Ik ben graag bezig in de tuin, maar op de duur was de lol eraf.
En de haag zag er niet veel beter uit.

Gisteren ging ik dan naar mijn favoriete winkel, Bunnings. Een DIY-zaak met een groot tuincentrum. Ik voel me geweldig als ik iets in dat tuincentrum kan kopen.
Ik had op voorhand opgezocht wat ik wilde, en natuurlijk nam ik iets anders mee naar huis.
Het werd een kleine, elektrische heggenschaar, van hetzelfde merk als mijn grasmaaier. Dat betekent dat ik dezelfde batterij kan gebruiken en ik vond dat ENORM snugger van mezelf.
Ik heb lang staan twijfelen bij een heggenschaar op een uitschuifbare stang - want de buren hebben een heel hoge haag die boven ons zwembad uitsteekt - maar het leek me letterlijk te hoog gegrepen en het is vast ook wat veiliger om klein te beginnen.

Terug thuis dan nog wat video's bekeken van mensen die weten wat ze doen in hun tuin en vervolgens aan de slag gegaan.

Ik kan met de nodige trots zeggen dat ik al mijn ledematen nog heb.

Ik vind zelf dat de haag er veel netter uitziet, maar ik sta redelijk alleen in mijn mening. De rest van het huishouden had nog geeneens gezien dat de haag anders was. Alleen Jonathan. Omdat er nog wat takjes onder de haag lagen, had hij beredeneerd dat ik iets gedaan had. Nou vooruit dan.

Ach ja, ik heb veel lol gehad en dat is het voornaamste!

(Het zijn voor en na foto's - ik zweer het - lol. Misschien met een vergroting dat de verschillen zichtbaar zijn...?)

uitzicht op Greenwith

 Foto getrokken vandaag toen ik was gaan lopen (joggen (wandelen)) in Cobbler Creek, een groot park hier om de hoek. Vanop een heuvel is dit een uitzicht op Greenwith!

Dan houdt het op.

 En toen was de batterij van de grasmaaier leeg.

spannende dingen in ons leven - de tapijtenreiniger

 Vrijdag hebben we een tapijtenreiniger gekocht.

De Aussies zijn dol op vast tapijt - god mag weten waarom. Het is vuil, het is stoffig, het is onhandig en er zijn alleen maar nadelen aan. Ons vorig huis had het gelukkig niet, maar ons eigen huis nu heeft het wel. 'Geen vast tapijt' stond op de verlanglijst toen we op huizenjacht gingen, maar de huizenjacht bleek zo complex dat de verlanglijst alleen maar korter werd en het vast tapijt tuimelde eraf.
We hebben dus vast tapijt, urgh. In elke slaapkamer, in de 2e living, in de 'entertainment room' (speelkamer) EN de 'dining room'. 
Wie legt er nu vast tapijt in de dining room????
Iemand die daar nooit zal eten waarschijnlijk. Zoals wij dus, wij eten niet in de dining room.

In ons 10-jaren-plan gaat het vast tapijt op de schop, maar nu is het te veel gedoe en hebben we geen zin om nieuwe vloer te leggen.
Een tapijtenreiniger kopen is het alternatief.

We hebben geen verstand van die dingen en dus hebben we gekozen op basis van google. Verkopers in de winkel zullen altijd het duurste toestel aanraden, dus dat heeft geen zin. Op basis van online informatie hebben we nu ook het duurste toestel, dus dat is logisch.

We hebben het ding nog niet gebruikt, want als we tapijten gaan kuisen, doen we het ineens fatsoenlijk met meubels verkassen etc. En daar hadden we nog geen zin in.

Er is nog wel speciaal nieuws verbonden aan deze tapijtenreiniger - nu is het laatste lege kamertje ook in gebruik!
Er is een klein kamertje naast onze ensuite, een soort inloopkast, en die was helemaal leeg. Nu niet meer! De tapijtenreiniger staat erin. Mooi te blinken.

Voorlopig ongebruikt, maar... wordt vervolgd!!

the show

 Vandaag hadden zowel Jonathan en Benjamin als Joachim een dagje vrij van school (pupil free day, heet dat - ik ben nooit helemaal zeker of dat betekent dat de leerlingen vrij hebben of dat de school vrij is van leerlingen). Ik had dus ook maar een dagje vrij genomen en op de valreep had Wouter OOK een vrije dag, dus waren we plots met z'n allen thuis op een doordeweekse maandag.

Gisteren is dan toevallig (niet - want rond deze tijd geven de meeste scholen een vrije dag) The Royal Adelaide Show begonnen en dus trokken we daarheen.
We konden zelfs gratis binnen! Met dank aan de gemeente Salisbury die ons tickets had gegeven toen we echte Aussies werden.
Ik ben zeer trots dat ik de tickets niet was kwijtgespeeld tijdens de verhuis en er nu ook op tijd aan gedacht had!

De Show is zo'n rare mengelmoes van marktplaats, boerderijpromotie, shows en kermisattracties. Het ene moment sta je naar 'de beste Alpacawol van het jaar te kijken', het volgende moment zit je op een wilde attractie en daarna kun je biggetjes gaan aaien. Heel bizar, maar wel leuk.

Het was zonnig, maar winderig, en daardoor leek het best koud.
We zijn gaan kijken naar prijstaarten, wat diertjes gaan aaien (vooral Joachim dan), hebben een paar kermisattracties gedaan en na de lunch hebben we twee shows gezien, een met auto's en een met motors. Vanalles wat dus!