regen!

 Gisteren en vandaag heeft het geregend. En dat is nieuws. ECHT nieuws, het was in het nieuws.

Het is hier al wekenlang veel te droog, maar gisteren begon het dan plots te gieten.
Het was een beetje triestig om de jongens zo de berg op te laten fietsen, dus ik heb ze 's morgens met de auto gebracht en ze zijn in de namiddag met de bus naar huis gekomen. Toch handig dat dat zo gemakkelijk kan.

"My garden is smiling," zei een van mijn patiënten.

Ik heb het (naar goed vermogen) opgezocht en in mei viel er 9.4mm neerslag in Adelaide, wat flink onder het gemiddelde ligt. Voor Belgenland vind ik 120.6mm, wat dan weer bovengemiddeld is. Hopelijk vinden we elkaar ergens in het midden in de toekomst. :-)

Our smiling garden.

schoolgrapje

 What do you call a deer with no eyes?

No i dea !

verkocht!

 Het huis in Arendonk is verkocht.
Eindelijk.

Eindelijk, eindelijk, eindelijk - er is geen ander woord voor! 
Het heeft bijna twee jaar te koop gestaan en we hebben de nodige drama's gehad met kopzorgen en geldzorgen en nog meer kopzorgen en nog meer geldverlies, maar nu is het - eindelijk! - achter de rug.

We wonen er al lang niet meer, maar toch is het raar. Het was wel degelijk 'ons' huis. We hadden de badkamer helemaal vernieuwd en de zolder laten verbouwen. We hadden ons best gedaan mooie en leuke kinderkamers te maken voor ons jongens. Er waren plannen voor de tuin en de keuken, maar toen vertrokken we dus voor 'een jaar' naar Down Under. De tuin of keuken hebben we nooit aangepakt.

Ik ken de kopers totaal niet. Ik weet wel dat ze kinderen hebben en ik hoop stiekem dat die mannen de kamers mooi vinden.

Een hele periode echt afgesloten nu.

Dag huis...

affordable Swedish home furniture

 Je kunt niet ergens gaan wonen zonder bij Ikea te passeren.
Er zijn nog een aantal dozen die uitgepakt moeten worden dus we hadden boekenkasten nodig. Daarom gingen we dit weekend winkelen bij Ikea.

Bij deze hebben we nu:

Een welkommat.

Een nieuw kamerplant.

En natuurlijk NOG meer dozen!!!

:-D 

laat het gras maar niet groeien

 Een mijlpaal vandaag voor ons huisje.
We hebben het gras gemaaid!

Ja, ja, dat is een mijlpaal. Ik heb nog nooit het gras van een eigen huis gemaaid. We hadden geen gras in Turnhout, niet in Arendonk en nooit in Oz. 
Tot nu!

We hebben gras aan de straat, gras aan de voordeur, gras aan de zijkant en gras helemaal achteraan. Het zijn geen grote stukken, maar gras is gras! En het is nog groen ook. :-)
We woonden hier net een dag en ik kocht al een grasmaaier. Veel te vroeg, er viel niks te maaien, maar ik kon niet weerstaan aan de roep van de grasmachines. 

Nu intussen is het stukje gras aan de zijkant toch lang en vandaag hebben we het gemaaid!

Joachim en ik hebben de grasmachine in elkaar gestoken en dan hebben we allemaal om beurten een strookje gedaan. Heerlijke manier om de namiddag door te brengen.

inspectieplezier

 Harcourts heeft een mail gestuurd dat ze nog eens een routine inspectie komen doen. Oh, wat een sukkels.

Harcourts is het makelaarskantoor dat het huis in Mackenzie Circuit beheert. Om de drie maanden doen ze een inspectie.
Die dingen zijn vreselijk, echt verschrikkelijk. Het is een standaardpraktijk in Oz, een service voor de huiseigenaar en ontzettende schending van de privacy voor huurders.
Ze sturen een mail 'die dag komen we' en ze verwachten niet dat je thuis bent. Integendeel, ze hebben het liever als niemand thuis is. Ze laten zichzelf binnen met een stel sleutels en komen dan kijken of het huis 'in acceptabele staat' verkeert.

Dan ben je dus aan het werk in de wetenschap dat een of andere vreemde op dat moment in je huis rondsnuffelt.

Tegen het einde van de dag komt er een mail met een inspectierapport. Daarin staan foto's en een hoop commentaar over alles wat er mis is.
Een hoop dode bladeren in het gangetje naast het huis.
Een WC die niet proper genoeg is.
Spinnenwebben in de garage.
*diepe zucht*

Aanvankelijk deden we nog extra ons best om de boel proper te maken voor zo'n inspectie, maar gezien de commentaar hielden we daar op de duur mee op. Het was toch nooit goed.
Alleen tijdens Covid waren er geen inspecties (toen moesten we zelf foto's doorsturen), maar anders was het dus om de drie maanden van dit gezever.

En zo kregen we een mail dat ze de eerste week van juni weer komen!

Ik heb eens goed met mijn ogen gerold. Nou dat ze maar komen. Wij zijn al lang weg. Sukkels.

Wouter had dan wel geantwoord dat we al lang weg waren en dat we nog niet eens het rapport hadden gekregen van onze 'eindinspectie'.
Dat rapport stuurden ze dan uiteindelijk door.
163 pagina's. 163 pagina's!

Ik heb nog niet de goesting gehad om het te bekijken. Ik heb er doorheen gescrold, gezucht met alle foto's van alle keukenkasten en nog harder gezucht toen ze weer zeverden over de deuk in de garagedeur die er al was VOOR wij erin trokken en dat hadden we al 10x eerder gemeld.

Nou, ik ben gelukkig dat we hier in ons eigen huisje zitten en hier komen geen vreemde mensen binnen met hun eigen sleutel om foto's te trekken van onze WC (dat ik weet).

Nu nog even doorbijten (tot de huur officieel eindigt) en we zijn helemaal van Harcourts vanaf... ! Aftellen.

Dirigentenhumor

 

NCIS Sydney

 We kijken vaak naar NCIS. Nu ja, 'kijken naar' is wat veel gezegd. Het staat op als achtergrond terwijl we 's avonds uitgeput in de zetel hangen en zelfs geen energie hebben om naar een degelijk programma te zappen.
Het is gemakkelijk entertainment. Niet te veel nadenken en net genoeg drama om wakker te blijven.

Er zijn een heel aantal spin offs en nu deze week is NCIS Sydney gelanceerd (op de gratis tv, het was eerder op betaaltv). Heel bizar! Heel bizar om die personages in een NCIS setting te zien rondlopen, zwaaiend met wapens zoals echte Amerikanen, maar dan met een Aussie accent! Ze rijden ook links, wat een verademing, haha. Ik geraak soms in de war van die Amerikaanse films en series waar ze steeds maar rechts gaan rijden.
Deze keer heb ik toch 'echt' zitten kijken, lachend met die typisch Aussie settings en uitspraken. Heel tof om te zien eigenlijk!

Trailer: https://www.bing.com/videos/riverview/relatedvideo?q=ncis+sydney+&mid=FBDBCCA4A465A7795F8CFBDBCCA4A465A7795F8C&FORM=VIRE

een hemelse glimlach

 Gisteren gezien: een hemelse glimlach.

Letterlijk!

Ik was helemaal onder de indruk, maar kennelijk is het toch geen zeldzaam fenomeen. Het is alleen moeilijk te spotten omdat het hoger aan de hemel is.
Ik had 'm ook niet zelf gezien - moet ik toegeven.
Ik bracht Joachim naar school en op de parking hoorde ik een kindje roepen "Look! It's a rainbow!". Ik was helemaal in de war want het regende niet en het was niet eens bewolkt. Ik keek rond en toch was er dus die regenboog! Hoog in de hemel, zo bizar. Dankjewel, onbekend kindje!
Ik vond het geweldig en wilde meteen een foto trekken, toen ik ontdekte dat ik m'n telefoon thuis vergeten was. Terug naar huis, rap die telefoon pakken en rap een foto trekken (en filmpje maken).

Achteraf heb ik het opgezocht en het fenomeen is niet eens een regenboog, maar een soort halo, een 'circumzenithal arc'. Om het ding maar een onromantische naam te geven.

Ik vond het toch heel speciaal. Ik zal 's morgens eens wat vaker moeten rondkijken.

mijlpaal@home

 Een mijlpaal voor ons huisje - we hebben voor het eerst iets veranderd!
En weet je wat? Wij moesten aan niemand toestemming vragen!! Het is ONS huis en we MOGEN dingen veranderen. Wat een verademing!

Een maand geleden kregen we de sleutels en gingen we natuurlijk meteen kijken. Ik stond in de keuken en draaide een toertje rond. Plaats voor de ijskast daar. Plaats voor de microgolf daar. Ingebouwde oven daar. ... *kijk nog eens rond*... tiens... Waar past ons afwasmachien?
Nergens dus!!
Geen plaats voor een afwasmachine in de keuken! Hoe kon dat nu??

We kenden een 'handyman' en die kon wel een keukenkast afbreken naast de wasbak en plaats maken. 
Tot dan was het dus alles met de hand afwassen. We stelden een beurtrol op voor de kinderen om te helpen die daar - op z'n zachtst gezegd -  niet enthousiast over waren.

Maar vandaag was dan de grote dag...!
De handyman kwam in de ochtend en tegen de avond was er een perfect plaatsje voor onze afwasmachine.
We moesten nog zoeken naar het bestekmandje (hoe kun je nu een bestekmandje kwijt spelen?? nou, wij kunnen dat - en uiteindelijk bleek het op een heel logische plaats te staan), maar vanavond moest er NIET afgewassen worden. Alles kon in de machine...!

Onze eerste 'investering' - drie hoeraatjes!

Australia Post vs The Dogs

 De post stempelt de gebruikte postzegels met een boodschap van algemeen nut:

mount pleasant

 Vandaag zijn we nog eens een keer gaan wandelen - het was weeral lang geleden.
Een toertje van 8km hebben we gedaan rond en over mount Pleasant. Dat kan dus niet anders dan een aangename wandeling zijn. ;-)

Onderweg picknick gegeten (en een snack, en nog een snack), geocaches gevonden en mooie uitzichten gezien. Het was weeral de moeite!

Zoek de geocache!
Een geoefend oog kan de verstopplaats zien. ;-)

Zoek Wouter

(die geen goesting heeft omhoog te klimmen naar een cache)

De mannen zochten (en vonden) 'm wel.

Zoek de echidna.

settelen

 We vinden hier stilaan onze draai!
Het was wel spannend, die nieuwe scholen, maar het gaat prima. De jongens beweren alle drie dat ze al vrienden gemaakt hebben en ze zijn ook alle drie tevreden van hun leerkrachten.
Er zijn nog praktische dingen die opgelost moeten worden, zoals Benjamin die nog geen laptop heeft of toegang tot bepaalde apps die nog niet in orde zijn, maar we geraken er stilaan.

De eerste keer dat Wouter Joachim van de naschoolse opvang ging halen, was wel een drama.
Hij vroeg aan de poort naar 'Joachim Wolput' maar die stond helemaal niet in het systeem!? Hij zou er thans moeten zijn want de school was natuurlijk dicht.
Geen Wolput te vinden...
De begeleidster zocht dan op voornaam en daar was hij gelukkig. Hij stond in het systeem als Joachim Joaquim - dus zijn roepnaam als achternaam.
En wie was Wouter dan wel? De vader? Nou, waarom was zijn achternaam dan niet Joaquim?? Dat moest hij uitleggen!!
En wat was zijn code? Wouter herinnerde zich gelukkig na even denken dat zijn telefoonnumer de code zou zijn. Alleen bleek MIJN telefoonnummer in het systeem te staan als code... !
Dat was dus allemaal heel, heel dodgy en Wouter moest zijn beste uitleg geven om Joachim mee naar huis te krijgen. :-)
De rest van de week ging gelukkig beter. ;-)

Het huis is nog altijd een geweldig huis en de tuin is nog altijd de beste tuin ter wereld.
Ik heb nog steeds niet de tijd genomen om uit te vissen welke planten we eigenlijk hebben. Voorlopig is prioriteit nummer een om alles in leven te houden want het regent hier maar niet. Kurkdroog is het.
Met het gras ben ik de strijd aan het verliezen want het heeft al dorre plekken - maar we geven niet op! Ik heb ronde sproeiers gevonden voor het gras en water zal het krijgen!!
Het zwembadwater is ook nog altijd helder en niet paars/groen. Een hele prestatie. ;-)

Na veel vijven en zessen hebben we ook de verwarming aan de praat gekregen!
Niet dat het hier echt koud is - rond de 21 graden zitten we - maar 's avonds is het soms kil. Het duurde lang voordat onze gaskachel een teken van leven wilde geven, maar het is uiteindelijk toch gelukt. Waarschijnlijk was het ding te stoffig.

Nog niet alle dozen zijn uitgepakt, want nog niet alle kasten die we nodig hebben zijn gekocht.
We zijn wel zo slim om alle dozen bij elkaar te zetten in een kamer dus ze staan niet in het zicht en niet in de weg. :-)

En ons oude huisje staat te huur!
Heel kort nadat we de sleutels hadden afgeven, verscheen het online. Met oude foto's - ik herkende de tuintjes bijna niet meer! De foto's zijn echt tien jaar oud of zo.
Soit, wij betaalden 600 dollar per week en ze vragen nu schaamteloos 750 dollar per week. Als je huurders hebt, mag de prijs elk jaar maar een beetje stijgen. Met nieuwe huurders kunnen ze er vol voor gaan... ! Maar gisteren zag ik dat ze de prijs al verlaagd hebben, 720 per week.
Ik ben benieuwd hoe snel het weg zal zijn. 

Ons nieuw leventje hier is aan het bollen...!