settelen

 We vinden hier stilaan onze draai!
Het was wel spannend, die nieuwe scholen, maar het gaat prima. De jongens beweren alle drie dat ze al vrienden gemaakt hebben en ze zijn ook alle drie tevreden van hun leerkrachten.
Er zijn nog praktische dingen die opgelost moeten worden, zoals Benjamin die nog geen laptop heeft of toegang tot bepaalde apps die nog niet in orde zijn, maar we geraken er stilaan.

De eerste keer dat Wouter Joachim van de naschoolse opvang ging halen, was wel een drama.
Hij vroeg aan de poort naar 'Joachim Wolput' maar die stond helemaal niet in het systeem!? Hij zou er thans moeten zijn want de school was natuurlijk dicht.
Geen Wolput te vinden...
De begeleidster zocht dan op voornaam en daar was hij gelukkig. Hij stond in het systeem als Joachim Joaquim - dus zijn roepnaam als achternaam.
En wie was Wouter dan wel? De vader? Nou, waarom was zijn achternaam dan niet Joaquim?? Dat moest hij uitleggen!!
En wat was zijn code? Wouter herinnerde zich gelukkig na even denken dat zijn telefoonnumer de code zou zijn. Alleen bleek MIJN telefoonnummer in het systeem te staan als code... !
Dat was dus allemaal heel, heel dodgy en Wouter moest zijn beste uitleg geven om Joachim mee naar huis te krijgen. :-)
De rest van de week ging gelukkig beter. ;-)

Het huis is nog altijd een geweldig huis en de tuin is nog altijd de beste tuin ter wereld.
Ik heb nog steeds niet de tijd genomen om uit te vissen welke planten we eigenlijk hebben. Voorlopig is prioriteit nummer een om alles in leven te houden want het regent hier maar niet. Kurkdroog is het.
Met het gras ben ik de strijd aan het verliezen want het heeft al dorre plekken - maar we geven niet op! Ik heb ronde sproeiers gevonden voor het gras en water zal het krijgen!!
Het zwembadwater is ook nog altijd helder en niet paars/groen. Een hele prestatie. ;-)

Na veel vijven en zessen hebben we ook de verwarming aan de praat gekregen!
Niet dat het hier echt koud is - rond de 21 graden zitten we - maar 's avonds is het soms kil. Het duurde lang voordat onze gaskachel een teken van leven wilde geven, maar het is uiteindelijk toch gelukt. Waarschijnlijk was het ding te stoffig.

Nog niet alle dozen zijn uitgepakt, want nog niet alle kasten die we nodig hebben zijn gekocht.
We zijn wel zo slim om alle dozen bij elkaar te zetten in een kamer dus ze staan niet in het zicht en niet in de weg. :-)

En ons oude huisje staat te huur!
Heel kort nadat we de sleutels hadden afgeven, verscheen het online. Met oude foto's - ik herkende de tuintjes bijna niet meer! De foto's zijn echt tien jaar oud of zo.
Soit, wij betaalden 600 dollar per week en ze vragen nu schaamteloos 750 dollar per week. Als je huurders hebt, mag de prijs elk jaar maar een beetje stijgen. Met nieuwe huurders kunnen ze er vol voor gaan... ! Maar gisteren zag ik dat ze de prijs al verlaagd hebben, 720 per week.
Ik ben benieuwd hoe snel het weg zal zijn. 

Ons nieuw leventje hier is aan het bollen...!