Veel Aussies (op het werk, de harmonie…) vonden het heel vreemd dat we op vakantie gingen naar Canberra. Veel gehoorde reacties waren:
- "Het gaat daar verschrikkelijk koud zijn hoor!" (maxima rond 13 graden zullen we wel overleven)
- "Waarom gaan jullie daar heen?" (omdat het nu eenmaal de hoofdstad van de natie is)
- "Oh, daar ben ik nu zelf nog nooit geweest." Tja…
Het is dus niet echt een populaire vakantiebestemming hier.
We vertrokken gisterennamiddag voor een korte vlucht van anderhalf uur. En onze kinderen zijn geen gewone kinderen meer, want als ze horen dat we vliegen is hun eerste reactie NIET 'waarheen' of 'hoe lang' maar wel: 'met welke maatschappij?'. En ze waren heel tevreden te horen dat het Qantas was, want dat is dus een eigen schermpje voor iedereen, zelfs bij een korte binnenlandse vlucht. Qantas is favoriet.
Het inchecken voor een binnenlandse vlucht doe je trouwens helemaal zelf, daar komt geen medewerker aan te pas. Het vliegen ging vlot en zonder bijzonderheden, maar bij de landing werd aangekondigd dat er 'some wind' was en dat 'turbulence might be possible'. Dat blijkt dus pilotencodetaal te zijn voor een vliegtuig dat alle kanten op slingert. Zelfs in mijn beste momenten ben ik geen fan van turbulentie en mijn maag al evenmin, dus ik heb nogal zitten zweten. Jonathan en Joachim zaten ook mekaars hand vast te houden. Wouter was onze rots in de branding en Benjamin was zo geconcentreerd film aan het kijken, dat hij er precies niks van voelde.
We landden in ieder geval zonder brokken, pikten onze zelf ingescande koffers op en gingen dan onze huurauto ophalen.
Aangekomen in het hotel was het alweer tijd voor avondeten en dat aten we voor het gemak gewoon in het hotel zelf. Wouter koos iets heel bijzonders van de kaart: kip op een Belgische wafel met spek en maple syrup. Het zag er knettergek uit en was mierzoet.
Voor vandaag was er heel veel wind en regen voorspeld en dus deden we iets binnen. De enkelingen die al in Canberra geweest waren, hadden ons Questacon aangeraden, een museum over wetenschap en techniek. Het bleek best een groot museum te zijn en er was ontzettend veel te doen. Heel erg veel experimenten op kindermaat!
We deden ook de moeite aan te schuiven voor een 'reis naar de maan' dat een interactief toneelspel bleek te zijn en dat de jongens ook fijn vonden om te doen.
Enige jammere was de drukte. Er waren ook heel veel (scholen)groepen en 's middags hadden we echt moeite om een tafeltje te vinden. In de late namiddag werd het al beter en iets minder druk.
Het is in ieder geval een heel tof museum en ik zet het bij op onze 'aan te raden lijst' voor als er hier en daar mensen zijn die het de moeite vinden om naar het ijskoude Canberra te vliegen. :-D
Geen opmerkingen:
Een reactie posten