zondag 19 juli 2020

vakantiefoto's (van pelikanen aan het water en aapjes op zoek naar geocaches)

14 juli:



Sluis.

Uitkijkpunt.


Aussie eten!


Uitkijktoren.

15 juli:

Pelikanen die doen alsof ze gewone vogels zijn.





Joachim denkt bij zichzelf:
"Met deze familie heb ik niks te maken!"

Minigolf/veger.

Foto van de winnaar - obviously.




Popcorn, milkshake...

... en pizza!

16 juli:

Mistige zonsopgang boven de Murray.

Logboek van een cache tekenen.





(zeeeeer gemene cache!)
 17 juli:



Vijvertje met kroos.


vrijdag 17 juli 2020

weer op wandel in Berri

Vandaag was het dan inpakken en wegwezen. We zijn 's morgens nog een keer in Berri gaan wandelen en we hebben er nog een hele hoop geo caches gevonden.
Uiteindelijk hadden we er al twintig op de teller (in totaal) en dat gaf ons dan goede moed om toch terug te gaan zoeken naar eentje van twee dagen geleden die we NIET gevonden hadden. Nu waren we tenslotte al meer ervaren!
We reden een klein stukje met de auto, terug naar de verlaten boom en - ja hoor - binnen de minuut hadden we de cache gevonden waar we voordien zo lang naar gezocht hadden!! Toen waren we trots hoor. :-)

Voor het middageten wilden we er nog eentje doen die op een makkelijke plaats zou liggen en die al talloze keren snel was gevonden…. konden wij hem dus niet vinden!!
Tot zover onze ervaring… wat een bummer...

Gelukkig vonden we wel een heel gezellig restaurantje langs het water en met zicht op de Murray River aten we dan een heerlijke lunch.

Vervolgens nog een snelle stop langs de oude watertoren die nu als lookout diende. We waren daar al geweest, maar toen hadden hadden we niet gecheckt of er caches waren en bleek dus nadien dat er inderdaad eentje moest zijn!
Een paar keer de trappen op en af lopen en toertjes rond de toren en uiteindelijk vonden we deze dan toch. Gelukkig een positieve afsluiter!

Uiteindelijk was het dan tijd om naar huis te rijden. We hadden onderweg nog een wandeling willen doen, maar het was al laat geworden en het domein stond op het punt afgesloten te worden, dus dat plan ging niet door. Geen erg want zo waren we mooi op tijd thuis.
Wat we nog wel onderweg gedaan hebben is verse appelsienen kopen. :-) En ze gingen helemaal legaal mee naar huis!



donderdag 16 juli 2020

op wandel in Renmark

Vandaag trokken we weer eropuit en reden we naar Renmark, een klein stadje vlakbij de grens met Victoria.

Onderweg stopten we nog in  Wilabalangaloo park. Dat is een klein, maar heel mooi natuurpark waar je twee korte wandelingen kunt doen. Het is niet de moeite om er honderd kilometer voor te rijden, maar als je in de buurt bent, zou ik er zeker eens stoppen.
Tot onze verrassing waren er wel vier geo caches daar in het park en we hebben ze alle vier nog gevonden ook.

Daarna reden we door naar Renmark. Eerste stop was bij een bakker en daar hebben we dan een lekkere lunch gegeten en nog meer lekkers meegenomen voor onze wandeling.

We moesten even zoeken naar de juiste parking voor de auto, maar uiteindelijk hadden we de startplaats te pakken van de wandeling in Paringa Paddock en Goat Island (vraag me niet waarom dat zo heet, we hebben geen geiten gezien).
Het was een flinke wandeling van acht kilometer, maar ons kinderen hebben dat heel goed gedaan. De jongste heeft nog het minste gemord! Het zal wel geholpen hebben dat er onderweg heel veel geo caches te vinden waren.
Het was er heel mooi langs de Murray River en we hebben ontzettend veel pelikanen gezien.

De kinderen waren aan het zeggen dat ze 's avonds terug op het springkussen wilden gaan en eerlijk gezegd geloofde ik daar niks van. Met al die kilometers in de benen gingen ze vast gewoon voor de tv hangen. Maar nee hoor, eenmaal bij ons huisje gingen ze niet eens mee binnen, maar renden ze meteen naar het springkussen! Energie over.

Morgen alweer onze laatste dag hier!
Joachim was al in tranen vanavond omdat hij voortaan hier wil wonen… maar de realiteit van school en werken gaat ons hier maandag inhalen…




woensdag 15 juli 2020

op wandel in Berri

Het internet is te sloom om foto's te uploaden, dus voorlopig blijven het maar blokken tekst.

Vandaag zijn we in Berri gaan wandelen. Nu geo caching een nieuwe hobby is, hebben we dus altijd een concreet doel als we de deur uit gaan. The Riverland is zeker niet achtergesteld dus het ligt hier effectief vol caches.
In de ochtend hing er weer een dikke mist en dus hadden we de jongens aangekleed met een truien en jassen wat tegen de middag dan weer veel te warm bleek. We vonden al gauw twee kleine doosjes aan de Murray River en een beetje verderop was er ook een geo cache die een raadsel bleek. We moesten op een informatiebord een hoop cijfers verzamelen en zo kregen we dan GPS-coordinaten. (best nog grappige cijfers, want het ging over de prijzen (in pence) om de ferry naar de overkant van het water te nemen - 1 pence voor 1 varken, dat soort dingen)
Een beetje ruzie gemaakt met google maps omdat ik niet zeker wist hoe ik de coordinaten moest invoeren, maar uiteindelijk werden we naar de overkant van de rivier gestuurd. Even wandelen (over een brug) en uiteindelijk kwamen we bij een opvallende omgevallen boom. Het leek een ideale plaats voor een cache, maar we vonden helemaal niks. Helaas. En het was extra jammer omdat volgens het logboek online de cache vier dagen tevoren nog wel gevonden was. Dubbel helaas. Waarschijnlijk hebben we er met z'n allen overheen gekeken… uiteindelijk zijn we nog groentjes in het spel. :-)

Daarna wandelden we terug naar ons huisje, aten we middageten en toen was het volgens de kinderen heel, heel dringend tijd om naar het grote springkussen te gaan. Het leek rustig op de camping en uiteindelijk hadden we het springkussen een hele tijd alleen voor ons vijfjes wat best wel leuk was.

Vervolgens zijn we ook de minigolf gaan uittesten en dat bleek ook echt leuk. Het terrein was heel verzorgd en het was een bijzondere minigolf aangezien elke baan vier putten had volgens verschillende moeilijkheidsgraden. De bedoeling was dan van te voren een moeilijkheidsgraad te kiezen en altijd voor dezelfde kleur te gaan.
Typisch is dan om eerst voor zwart (het moeilijkste) te kiezen en als die bal dan op vijf centimeter van de gele (makkelijkste) put komt te liggen, toch maar van idee te veranderen… :-)

Er was een baan met een bewegende hindernis en andere banen lagen zonder afsluiting langs ondiep water - ze hadden zeker hun best gedaan om het leuk te maken.

Vanavond was op de camping ook een film- en pizza-avond. Er speelde een kinderfilm op groot scherm waar je gratis naar kon komen kijken en voor een kleine prijs was er popcorn+milkshake en "pizza met eigen topping" uit de oven.
We hebben natuurlijk meegedaan en het was best gezellig, alleen op de duur ijskoud. Ik vond het op zich wel een leuk evenement en omdat de dozen popcorn zo groot waren, hebben we nu nog twee volledige pizza's op overschot! Dat is weer handig voor morgen. :-)



dinsdag 14 juli 2020

groetjes uit Berri!

We zijn nog eens op verlof gegaan en zitten nu in Berri! Het was even nadenken voor mogelijke bestemmingen deze schoolvakantie. Er is natuurlijk gigantisch veel dat we nog willen zien, maar met de meeste staatsgrenzen potdicht zijn de opties beperkt. En het is ook niet omdat de ene week de grens open is, dat die de week erna nog steeds open is. Er is een uitbraak bezig rond Melbourne, met als logisch gevolg dat politie EN leger nu de grenzen met Victoria bewaken. Nope, je komt niet zomaar overal.
Gelukkig is SA een grote staat en is er best veel te beleven. The Riverland werd me door meerdere mensen aangeraden en dus zitten we hier nu enkele daagjes.

Vanuit ons thuis is het ruim twee uur rijden naar the Riverland dat bestaat uit een groot gebied met meerdere dorpjes rond de Murray river.
Ze telen hier fruit en we hadden het natuurlijk moeten weten: dat betekent weer quarantaine. Langs de snelweg stonden meerdere borden om fruit en groente in een grote gele container te gaan dumpen, dat mocht de streek niet in. Wij zijn doorgereden met onze appels, bananen, wortels, broccoli, tomaten, etc. Ik vind dat zo een zonde omdat gewoon weg te gooien omdat ze hier panisch zijn voor fruitvliegen of andere beestjes… Ik beloof hierbij plechtig als nu blijkt dat het ecosysteem instort door gebeurtenis X op 14 juli dat ik een donatie zal doen aan de fruittelers hier.

We hebben zonder al te veel gewetensbezwaren onderweg een stop gedaan in Blanchetown, een heel bescheiden nederzetting rond een sluis in de Murray river.
Vervolgens zijn we naar de Monash Adventure Playground gereden wat een leuke speeltuin bleek te zijn. Naar het schijnt stonden hier vroeger vooral attracties voor volwassenen, maar gezien het hoge aantal gebroken botten trok de verzekering zich terug uit het project en nu staat er gewoon kindertuig.
Er was een doolhof en daarin zou een geo cache gezeten hebben - helaas hebben we het ding niet gevonden. :-(
We hebben er een sausage shizzle gegeten als lunch! Als echte Aussies, jaja. We doen nog steeds pogingen tot integratie. We waren wel de ketchup thuis vergeten dus dat hebben we onderweg nog gekocht, dus er is nog wel wat werk aan de winkel.

Dan reden we door naar Berri, bewonderden daar een uitzicht vanop een oude watertoren en dan trokken we naar ons huisje. We hebben een klein huisje (cabin) in een typisch vakantiepark waar we anders met de motorhome zouden komen. Een speeltuin, een springkussen en minigolf - ze zijn goed voorzien voor kinderen, altijd handig.
Morgen zullen we eens wat gaan wandelen in the Riverland... En we zullen ons fruit snel opeten en in een hermetisch afgesloten zak bewaren.



maandag 13 juli 2020

stofzuiger en dolfijn(en)

Zaterdag hebben we een nieuwe stofzuiger gekocht!

Jaja, dit is op een of andere manier het vermelden waard. Toen we naar hier verhuisden, was er een waslijst aan spullen die we opnieuw moesten kopen (ijskast/vriezer, wasmachine, microgolfoven…) waaronder dus een stofzuiger. Omdat we 2.5 jaar geleden binnen een bepaald budget wilden blijven en ook niet wisten hoe snel we weer terug gingen verhuizen, werden dat doorgaans goedkope spullen. Een stofzuiger van de Kmarkt bijvoorbeeld en wel het goedkoopste modelletje dat we konden vinden.
Nu na 2.5 jaar geeft het ding stilaan de geest en vooral de kop op de stang heeft zijn beste tijd al lang gehad. We kunnen dat niet apart kopen, nu intussen is er een groter budget beschikbaar en van terug verhuizen is geen sprake met de grenzen potdicht, dus hebben we maar een fatsoenlijke stofzuiger gekocht.
Daarom dus, het vermelden waard dat we een stofzuiger gekocht hebben.

Daarna hebben we dan nog een kleine wandeling gedaan in Port Adelaide. Deze keer niet in de natuur, maar rond de haven. Het viel goed mee, want het is niet zo dat het er vol industrie staat, het was een wandeling langs het water en de plezierbootjes.

We hebben nog geo caches gezocht en gevonden! Er lagen er toevallig drie langs de route dus daar moesten we toch eens naar zoeken.

De eerste vonden we al totaal niet en volgens de info online was er alleen nog maar een magneet te vinden en was de cache weg, maar zelfs de magneet vonden we niet. Bummer.

De tweede en de derde vonden we wel! Totaal score van 3/4 dus, niet slecht voor beginners. :-)





Onderweg vonden we ook een gele speeltuin, the Yellow Playground. 




En willekeurige dingen om op of in te klimmen.





In de haven zouden regelmatig dolfijnen zitten en inderdaad - we hebben er twee gezien!
Of: we hebben er eentje twee keer gezien, dat weten we niet helemaal zeker, want de tweede keer was aan de andere kant van het water, maar wie weet was het wel dezelfde dolfijn.
Ik heb zelfs een klein filmpje, hoe goed is dat? :-)






zondag 5 juli 2020

wie zoekt die vindt

We hebben een nieuwe hobby - geocaching! Aangeraden door de broer. Kijk hier als je niet weet wat het is.

Ik had de app op m'n telefoon gezet en het principe aan de kinderen uitgelegd en die waren meteen ontzettend enthousiast. Toevallig was er een cache hier op wandelafstand, vlakbij de speeltuin waar we regelmatig heen gaan. Ideaal dus!

Na een korte wandeling waren we ter plekke en dook iedereen vol overgave de bosjes in. Wouter had 'm gevonden, al was er eerst even verwarring omdat we dachten dat we een doosje moesten vinden, maar het bleek een diertje te zijn. Even goed natuurlijk!

We hebben onze namen op een briefje geschreven en de cache weer netjes achtergelaten, een smiley verdiend op de app en dan was het hoog tijd om in bomen te klimmen!
Heel leuk om een keer te doen en ook heel leuk om op verplaatsing te doen, denk ik zo. Een nieuwe hobby is geboren!









zaterdag 4 juli 2020

winterverlof

Ons mannen hebben twee weken vakantie halverwege hun schooljaar! De vakanties hebben hier niet echt een naam, maar iets als wintervakantie lijkt logisch. :-)

Ze hebben ook alle drie een goed rapport gekregen en dus hebben we de start van de vakantie en de goede rapporten vanmiddag gevierd door uit eten te gaan. Het was alweer enkele maanden geleden, maar hun favoriete restaurant met binnenspeeltuin en vier televisieschermen is weer helemaal open. Allen daarheen!





Zelf ga ik nog een week werken, maar daarna heb ik dan ook verlof en dan gaan we ook een paar daagjes er tussenuit.

In tussentijd is er gelukkig nog altijd de playstation… :-)