updates

Met bloggen is het zo dat hoe minder vaak je blogt, hoe moeilijker het is te herstarten, want er is gewoon te veel gebeurd. :)
Ik ga dus maar gewoon kort wat updates neerschrijven. :)

We hebben over de jaren al heel wat hechtingen laten doen, maar deze maand hadden we onze eerste breuk. *feestje?* Joachim (natuurlijk Joachim) was onnozel aan het doen met een ander kindje op school, kreeg een duw, viel verkeerd en brak zijn sleutelbeen.
De eerste paar dagen was het doorbijten voor onze jongste held, maar intussen gaat het goed. Bijna TE goed. We hadden controle deze week en de dokter zei dat de mitella nu wel uit mocht en Joachim gooide het ding prompt weg. 's Avonds zei hij: "Mum, it's hard without the sling. Because now I can't remember which shoulder is broken...!"
En vandaag had hij alweer een briefje bij van op school dat hij bij eerste hulp had gezeten want hij had zijn schouder pijn gedaan... Nu hopen wij dat die breuk geneest voor hij weer op de grond ligt!!

Ik ben op weekend geweest naar Mechelen!
Je kunt me gek noemen (heb ik veel te horen gekregen!) maar ik ben naar Belgenland op en af gevlogen. Wij missen al veel door hier te wonen. We missen talloze verjaardagen, jubilees, babyborrels, kerstfeesten, paasfeesten, communiefeesten, lentefeesten, barbecues, etc, etc. We leren daarmee leven, maar er zijn grenzen, en een jeugdvriendin die trouwt dat is nu toch wel serieus over de grens.
Dus ben ik in mijn uppie in het vliegtuig gesprongen en helemaal naar Mechelen gereisd voor dat unieke trouwfeest. Het was zoals verwacht een romantische ceremonie, een heerlijk buffet (durf niet te melden hoe vaak ik langs de dessertjes ben gelopen) en een tof dansfeestje. Natuurlijk ben ik helemaal tot het einde gebleven, want tegen de vroege uurtjes was ik klaarwakker, haha!
De volgende dag nog heerlijk de toerist uitgehangen met Zus en daarna weer terug de vlieger op (samen met een 25kg zware koffer vol Belgische chocolade...).

Jonathan is 12 jaar geworden!
Een soort van mijlpaal, want wij hadden beloofd dat hij voor zijn 12e verjaardag een smartphone zou krijgen. Nu voelt hij zich groot! Hij speelt er spelletjes op en stuurt af en toe onleesbare berichtjes. :-)
Hij wilde graag gaan laser shoten, maar we zullen even wachten tot Joachim zijn sleutelbeen wat beter aan mekaar hangt.

Er is een colourrun geweest op school om fondsen in te zamelen. Jonathan en Benjamin vonden het allemaal niks en kwamen terug met hun witte t-shirt nog helemaal wit. Joachim (die het dan eigenlijk rustig aan moet doen) had de hele regenboog verzameld.

Ik heb een paar dagen terug iets bijzonders gezien op het werk!
Een jongedame kwam eigenlijk voor iets anders, maar vroeg of ik ook even in haar oor wilde kijken, want ze voelde precies een beestje zitten. Een 'beestje in het oor' is een veelvoorkomende klacht, maar meestal is het niks. Wat vocht of wat oorsmeer. Maar deze keer leek er effectief iets met pootjes te zitten! Ik hoopte maar dat het geen teek was...! 
Ik nam een oorlusje om dat beest te vangen en daar kwam het plots uit dat oor gekropen. Het was een spin!! Dus ik gillen, die jongedame gillen en ik was al bijna te laat met die spin te vangen of hij kroop al terug in dat oor!!!
Wat vies - hahaha! Komt toch wel in de top tien van vieze dingen! :-D
Gelukkig had 'm niet gebeten, probeer maar eens een spinnenbeet IN een oor te behandelen...!


Dus er zijn alweer genoeg dingen gebeurd hier, maar bij deze is iedereen weer op de hoogte!

epiphany

 Gisteren had ik me daar toch ineens een epiphany van jewelste, het was een waar wonder.

Ik speel nu toch al bijna drie jaar bij het harmonieorkest de Redbacks, dus ik ken iedereen daar intussen. Met namen ben ik nog wel heel slecht, maar dat ben ik nu eenmaal altijd. Ik probeer ze te leren, maar dat is een oor in, een oor uit. Na een paar jaar ken ik nu eindelijk de houtblazers bij naam, maar de koperblazers blijft een probleem (daar babbel ik nu eenmaal minder mee...).
Nu zit er daar achteraan een zekere Bones. Ik weet niet zeker wie het is, maar de dirigent zegt dan af en toe "Bones, make sure you've got that rhythm right." of iets als "Well done, Bones."
Naar mijn weten heet er niemand met zijn voornaam Bones. Dus ik dacht dat het een achternaam was of een nickname en eerlijk gezegd stelde ik mij daar nooit veel vragen bij. Ter mijner verdediging: ik zit helemaal vooraan en die persoon in kwestie helemaal achteraan.

Gisteren probeerden we een nieuw stuk uit en de euphonium speler had maar een saaie partij.
Zegt die dirigent tegen de gasten die trombone spelen: "Guys, our eupho has nothing to do. Maybe give him a third bone part."

En ineens ging het licht aan.