Kijk wat een foto wij van de week getrokken hebben!
Is het een gevaarlijke Aussie slang??
Nope, een hazelworm van de Kempen. lol
Vorige week zijn wij aangekomen in Belgenland, speciaal voor de trouw van Jan en Veerle. Natuurlijk breien wij er een vakantie aan, want het is toch een hele trip.
En wat voor trip was het om hier te geraken...!
Ik heb het uitgerekend en van voordeur tot voordeur zijn wij 65 uur onderweg geweest. Vijf. En. Zestig. Uur.
Daarin zit dan:
- een vliegtuig met een technisch defect
- en dus een landing waarbij de landingsbaan geflankeerd wordt door hulpdiensten
- een hotelovernachting in Melbourne
- een luchthavenovernachting in Doha
Het is een heerlijk dramatisch verhaal om te vertellen, maar verder is het toch niet voor herhaling vatbaar. Enige voordeel was dat onze jetlag heel beperkt was. Door drie dagen te reizen met dan hier en daar een hazenslaapje, was ons ritme volledig weggevaagd. We waren dus snel aangepast.
Vrijdag was dan de Grote Dag met natuurlijk de typische stressmomenten met Joachim die zijn deftige kleren vuil maakt nog voor hij een stap buiten de deur heeft gezet of Wouter die het verkeerde kostuum heeft ingepakt of file op de Turnhoutse ring waardoor we te laat zijn (maar we rijden achter het bruidspaar, dus in die zin zijn we gewoon op tijd). Maar het weer was prachtig en het feest geweldig, dus we hebben er echt van genoten.
Verder zijn we naar Leuven kermis geweest, gaan zwemmen in de Vossemeren en al met heel wat mensen afgesproken. We hebben - zoals meestal - een lange lijst met mensen die we willen zien en er is - zoals meestal - weer te weinig tijd.
Enkele dwaze momentjes tot nu toe...
... ik die in volle overtuiging aan de linkerkant van de weg begin te fietsen.
... of ik die me afvraag waarom alle auto's zo raar geparkeerd staan totdat ik me realiseer dat ik tegen de richting rij op de parking.
... Joachim die een flesje drinken krijgt in een brasserie en het meteen van het bierviltje haalt want 'dat wordt anders nat'.
... ik die verbaasd en gefrustreerd ben dat ze hier echt op elk belegd broodje mayonaise gooien.
... Wouter die iedereen in het Engels wil aanspreken.
... Benjamin die bijna omvalt van verbazing als we voorbij een molen rijden waarop staat dat die gebouwd is in 1837. "That's even before the last century!"
... of ik die verbaasd ben dat het licht al groen is om over te steken als voetganger. Elke keer opnieuw... "Oh is het al groen!" Want ja, in Adelaide maken die voetgangerslichten een geluid als ze op groen springen. Dus ik sta daar maar te dromen en te wachten op dat geluid.
... de bankbediende aan de telefoon als we proberen een afspraak te maken in een kantoor. "Maar jullie zijn precies niet van hier he?"
... Wouter die vergeet zijn linkervoet te gebruiken tijdens het rijden en constant stilvalt.
... de wederkerende verbazing die we hier elke keer hebben als we ons realiseren dat iedereen hier Nederlands verstaat. :-) En Nederlands praten over de telefoon, dat is een uitdaging hoor!
Het zijn echt een hele belevenis om hier weer te zijn!
Wouter en ik op ons paasbest.
De kinderen (met familie) op hun paasbest.
In een spiegelpaleis op de kermis (hadden ze nog nooit gezien of gedaan).
Fruit met chocolade, ook een eerste keer.
Een echte Belgische (Luikse) wafel!!!
In Antwerpen.
Zie me blij zijn. :-D
