De lentevakantie is nog heel eventjes bezig en we brengen 'm door zoals veel vakanties. Wat wandelen, een keer naar de film en veel praktische zooi (de orthodont, de kapper, de optometrist...).
Afgelopen weekend was een lang weekend want maandag was een feestdag. Dat was de enige dag dat Wouter ook vrij was en dus hadden we een weekend weg gepland. De jongens wilden graag naar Perth. Ik weet niet waarom want er was daar uiteindelijk niets speciaals dat ze wilden zien, maar ik had dus een weekend Perth geboekt.
We gingen van vrijdagavond tot maandagavond. Vanuit Adelaide is Perth zowat drie uur vliegen. Perth is groter zowel van oppervlakte als van inwoners, maar toch leek het een rustige stad. Of misschien zijn we niet op het juiste moment in de juiste wijken geweest!
Het openbaar vervoer was talrijk, makkelijk te gebruiken en spotgoedkoop. Voor een 'family rider' van amper tien dollar konden we met ons vijven heel de dag op alles rondrijden! En het gebeurde meermaals dat ik ons ticketje aan de chauffeur liet zien en dat die zei: "Nee, nee, deze bus is gratis." Handig dan!
Ik vond het ook een heel propere stad. Veel netter dan wat je van een grootstad zou verwachten (maar zoals gezegd, misschien zijn we niet in de juiste wijken geweest!).
Vrijdagavond zijn we gewoon naar ons hotel gegaan, daar gegeten en op tijd naar bed. We hadden een tijdsverschil van anderhalf uur met Adelaide, dus we gingen vroeg naar bed en waren vroeg weer wakker.
Een gezond en evenwichtig tienerontbijt (gang 2/7)
Hotelhumor.
Zaterdag was een heel druilerige, natte dag.
We trokken op wandel in de regen en scoorden onze eerste geocaches in Western Australia! We zijn vroeger al eens in WA geweest, maar toen waren we nog geen cachers. :-)
Wij aan the Bell Tower.
Die we niet bezocht hebben wegens onmogelijke openingsuren.
Ik had een bootttochtje over de Swan River geboekt. Na het fiasco in Sydney had ik mezelf beloofd NOOIT nog in een boot te stappen, maar ach. Deze ging over een rivier dus dat ging wel meevallen en het viel inderdaad goed mee. M'n maag heeft zich flink gedragen.
We vaarden naar Fremantle, een kleine stad aan de monding van de Swan River. Daar hadden we (mistig) uitzicht over de oceaan en bezochten we het maritiem museum.
Zoals meestal in een maritiem museum, was er een hele sectie gewijd aan de migranten. Dat vinden wij natuurlijk altijd interessant! De meesten waren trouwens niet onder de indruk van het stof en het zand!
Kunst buiten aan het museum.
Judith heeft dat goed gezien!
In de regen vonden we nog een cache in Fremantle en daarna namen we de boot terug naar Perth.
Zondag was het weer al ietsje beter.
We namen een bus, een trein, en nog een bus om zo naar AQWA te gaan - het aquarium van Perth. Ons jongens klagen vaak dat Adelaide geen aquarium heeft, dus dit leek me nog leuk om te doen dan.
Het was er druk. Druk druk druk. Ik had compassie met al die jonge ouders met kleine kinderen die woedeaanvallen kregen in het midden van een gangpad of hun beker drinken op de grond keilden. Blij dat dat niet meer mijn probleem is!! Ik heb gewoon drie schermverslaafde tieners die ons arm eten. ;-D
Het was een mooi aquarium en best groot. Ze waren vooral gefocust op lokale fauna en flora.
Er waren beestjes buiten en binnen en helemaal beneden hadden ze een onderwater tunnel en dat was heel chic. Je moest er zelfs niet wandelen, er was een rolband zodat je gewoon kon staan en rondkijken. Ik vermoed dat die er was om congestie te vermijden van gapende mensen.
Voor de namiddag had ik een toer voor ons geboekt 'behind the scenes'.
Nu, dat was echt heel tof om te doen!! Het was met ons vijven en nog een familie van drie en we kregen een rondleiding achter de schermen.
We konden de aquaria van boven zien (ze leken plots veel groter!), de keuken (stonk heel erg naar vis) en ook de kweekprogramma's die ze hebben voor sommige vissen, kwallen en heel veel koralen! Het was ook echt de bedoeling die in het wild uit te zetten.
Het allerleukste was dat we de rivierkreeften mochten voederen. De gids spiesde een garnaal aan een stok en dan konden we die zo aan een kreeft geven. Ze namen de garnaal dan netjes van de stok om eraan te knabbelen. Er was een heel groot beest en dat was duidelijk de baas en die vloog op elke stok af!
Joachim liet natuurlijk zijn stok in het aquarium vallen, dat is ook weer zo typisch. :-)
Tot slot gingen we ook in een bootje met glazen bodem bovenop het aquarium met de tunnel. Dat was ook speciaal! Het leek echt veel, veel groter van bovenaf. En het is natuurlijk leuk om van de gids meer achtergrond te horen over alle dieren.
Het was een geslaagde rondleiding!
We sloten af met een ijsje en dan terug met bus en trein naar Perth.
Binnenkort zijn het verkiezingen in Perth! Ik weet niet juist wanneer, maar we zagen overal affiches.
Een van de kandidaten had als naam Goodenough.
Kun je dat nu geloven? Zoiets kan je niet eens verzinnen. Als je een verhaal zou schrijven en je noemt een van je politici Goodenough dan heb je gewoon geen verbeelding. Ian was dan nog zijn voornaam. Zie je hem al voor de spiegel staan om wat te werken aan zijn zelfvertrouwen? I am Ian Goodenough and I am good enough.
Zondag kwam ik er ook toevallig achter dat ze in Adelaide de klok hadden verzet (zomeruur) en in Perth niet dus plots waren we 2.5 uur uit schema.
Maandag was nu de enige dag dat we echt mooi weer hadden. Na een uitgebreid ontbijt (toch altijd het beste deel van een hotelvakantie) gingen we wandelen in de botanische tuinen.
We gingen naar het informatiepunt om een plannetje te halen en de dame achter de balie zei dat we zeker met een gids moesten wandelen. "Ze zijn daar juist en ze gaan meteen vertrekken!" zei ze. En vervolgens was ze zo lang aan het babbelen over de tuinen dat de gids al lang weg was eer wij terug buiten stonden.
Het was er mooi. De botanische tuin was niet groot, maar het park errond wel, dus er was best veel om te wandelen. Er was een 'glazen brug' door de boomtoppen. Heel onnozel, want alleen de wanden waren van glas. Het park lag langs de rivier dus veel mooie uitzichten en middenin stond ook een toren die je kon beklimmen om rond te kijken. Er waren een paar speeltuinen, maar ons jongens voelden hun leeftijd en waren niet geinteresseerd.
We aten lunch in de tuinen en dan was het alweer tijd om te gaan. Met de bus naar het hotel de bagage ophalen en dan met een andere bus terug naar het vliegveld.
Perth heeft trouwens een heel groot vliegveld en je kan rechtstreeks naar Parijs of naar Londen. Ons jongens wilden ons ticket naar Adelaide wisselen voor Londen, maar helaas.
Het was bijna middernacht toen we thuis waren en iedereen (behalve Wouter) sliep een gat in de dag met dat tijdsverschil ook. Gelukkig hebben we nog een paar dagen vrij!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten