bipbip

 Bipbip.

Wat was dat? Ik hoorde precies iets. Hoorde jij dat ook?

Bipbip.

Er was een geluid te horen in huis. Een onbekend geluid.

Bipbip.

Niet zo vaak. Om de twintig minuten. Dertig misschien. Een korte, dubbele bip.

Bipbip.

Gosh, daar is het weer. De diepvriezer? De ijskast? De oven? Een rookmelder?

Bipbip.

"Ik hoorde dat ook een keer 's morgens en het kwam van de buren," zei Wouter.

Bipbip.

Nee, volgens mij komt het van binnen. En al zeker niet van de linkerburen, het zit aan de rechterkant van het huis.

Bipbip.

Dat heb je met zo'n nieuw huis. Joost mag weten wat het is. Straks ontploft de boiler.

Bipbip.

Ik ben in Jonathan zijn kamer en plots klinkt het heel dichtbij. De badkamer? OMG, toch niet het klokje dat bij de WC staat? Het klokje dat de vorige eigenaars vergeten zijn? (en wij te triviaal vonden om te melden?) Ik druk op een paar willekeurige knopjes en het ding zegt bipbip. Hiphip, gevonden!
Iemand (we noemen geen namen maar denken allemaal aan Joachim) zal met het klokje gespeeld hebben en nu klinkt er een geluidje elke dertig minuten.

Bipbip.

Tijd om van de WC te komen!