Port Wakefield

 Onze laatste echte vakantiedag begon zonnig, maar frisjes.
Er lag nog een geo cache vlakbij het strand, maar daar hadden we geen geluk mee. Verderop lag er nog een en die was wel gemakkelijk genoeg voor ons. :-)

Daarna reden we naar het laatste Big Thing van onze trip: The Big Teddy Bear.
Die lag naast de snelweg, dus ik hoopte dat we hem vlot zouden vinden. Er waren echter wegenwerken en een hoop paaltjes die in de weg stonden en toen we uiteindelijk maar stopten en nog eens online keken, bleek dat we er al voorbij waren.
Ik had schrik dat ons laatste Big Thing een complete anticlimax zou zijn doordat we hem misschien niet vonden, maar we konden omkeren en door nog wat trager te rijden, zagen we hem wel!

Er stond een stoeltje bij de beer, dus ik vermoed dat er nog veel meer mensen daar een foto komen trekken. :-)

We reden verder naar Minlaton om iets lekkers te eten, daarna reden we weer noordwaarts en stopten in Ardrossan om iets lekkers te eten en het leek weeral meer op een gastronomische vakantie. Lekkers in combinatie met speeltuinen aan de kust.

Het weer was nog steeds schitterend toen we in de namiddag bij onze camping arriveerden in Port Wakefield. Een kleine, maar gezellige camping waar we vorig jaar ook al eens geweest zijn.
De camping ligt aan een plas waar je mag zwemmen en water leek minder koud dan verwacht. Toegegeven, het was wel koud, maar je kon eraan wennen.

Ik heb er een tijdje over zitten twijfelen, maar heb uiteindelijk toch mijn zwemgerief aangetrokken. De jongens ook, maar die hielden het op kniediepte, ik heb ECHT gezwommen. En ja, daar ben ik best trots op, want gewoonlijk ben ik de grootste koukleum van de hoop.
Na een paar meters besloot ik wel mijn hoofd gewoon boven water te houden, want het was ZOUT water en dat is echt gigantisch vies. Ik had me moeten realiseren we niet zo ver van de zee zaten.
In ieder geval geeft zwemmen in de open lucht een instant vakantiegevoel en dat is altijd mooi meegenomen.

Nadat iedereen goed nat gespetst was, gingen we douchen en daarna - omdat het onze laatste avond was - uit eten.
Als je uit eten gaat in het land van Oz, ga je meestal naar een hotel en zo ook wij. Er was een hotel te vinden in Port Wakefield en dat was zoals verwacht ineens het plaatselijke restaurant. We moesten lang wachten op ons eten, maar het was best gezellig. Joachim maakte tekeningen en met de anderen speelden we galgje. Op den duur werd het wachten toch vervelend en toen kwam ineens de serveerster zich verontschuldigen dat ze vergeten was onze bestelling door te geven aan de keuken en daarom dat die niets voor ons klaarmaakten. Dat verklaarde het in ieder geval en daarna hadden we snel ons eten.

Omdat een dessert niet mocht ontbreken, was het uiteindelijk lang na bedtijd toen we terugwandelden naar de camping. Er waren heel wat sterren en we vonden zelfs - dankzij internet - de planeten Venus, Saturnus en Jupiter. Cool!

Daarna zat onze laatste dag er echt op...