Cowell

 De volgende ochtend was de hemel stralend blauw en was het heerlijk zacht, zodat we behalve vliegen nu ook bijen hadden. En maar zoemen allemaal.

We bezochten nog een uitkijkpunt en daarna reden we alweer verder.

Aangekomen in Port Lincoln zochten we naar ons Big Thing van deze dag: The Big Bob-Tail Lizard!
We vonden hem gauw genoeg, trokken wat foto's en reden dan naar het centrum.
We pauzeerden lange tijd in Port Lincoln omdat dat nu eenmaal een grote nederzetting was, dus daar moesten we van profiteren. Er was internet beschikbaar!! Zomaar, een 3G verbinding, wat een wonder.
De jongsten speelden lang in een speeltuin en Jonathan en ik kuierden wat over het strand (we merken deze vakantie heel goed dat hij de speeltuinen ontgroeit). Daarna gingen we op een terrasje frietjes eten - het goeie leven!!

Het was een beetje raar terug in Port Lincoln te zijn.
We zijn er geweest in april 2020 als troostvakantie omdat we niet naar Brussel hadden kunnen vertrekken. Nu, anderhalf jaar later, zijn de grenzen nog even dicht en we horen alleen vage plannen om ze ooit te heropenen, maar dan zelfs alleen maar voor Aussie burgers. Het blijft wachten.

Na de lunch reden we terug naar het Noorden langs de kustlijn. Het was een rustig ritje zonder al te veel wind. We hielden nog een kleine pauze onderweg en daarna arriveerden we hier in een camping in Cowell.
Het is een veel kleinere camping en waar je bij zo'n grote keten een plannetje krijgt en een nummer om te parkeren en duidelijk instructies van HOE je moet gaan staan, was het hier weer van "kies maar".
Makkelijk dus!
Er is wifi beschikbaar, dus dat is tof. Ik heb ineens wat foto's bij de blogjes gezet. :-)