Greetings from the Lost Kindom of the South Pacific

 Gisteren heeft de federale overheid hier hun begroting voorgesteld.
Ik lig daar normaal op geen enkele manier van wakker (we hebben toch geen stemrecht ook niet), maar het nieuws erover gisteren was interessant omdat de overheid ook had gepraat over de internationale grenzen.
Momenteel zijn die potdicht (en het is zelfs nog erger, wie namelijk probeert binnen te geraken vanuit India of na daar geweest te zijn, riskeert een gevangenisstraf van vijf jaar...).
Er komt nu naar voor in de media dat de begroting gebaseerd is op een 'geleidelijke heropening van de grenzen vanaf half 2022'.

Ik moest echt wel even slikken toen ik dat las, want tot nu was er gesproken over 'eind 2021' en 'geleidelijk vanaf half 2022' is iets helemaal anders.

Ik probeer altijd positief naar de situatie te kijken. We zitten hier vrij en veilig en ik zou absoluut geen huisarts willen zijn nu in het apenland. Dus hier is het beter en we zullen gewoon moeten wachten. Dat de wachttijd geen eindddatum heeft in de nabije toekomst is een vervelend detail.

Natuurlijk kwamen er een hoop protesten op de begroting want geen enkele sector vindt dat ze genoeg geld krijgt en vanuit het toerisme (en de zakenwereld) kwam er zeker ook veel commentaar op het uitblijven van de opening van de grenzen.
Ik las dat Australia wel lijkt op the Lost Kingdom of the South Pacific - afgesloten van de rest van de wereld. En kijk, DAT idee vrolijkte me helemaal weer op. The Lost Kingdom of the South Pacific! Wat een plaats om te wonen! Dat klinkt avontuurlijk en exotisch. Precies de ideale plek om de pandemie uit te zitten!