paasweekend

Ook hier is het paasweekend! En naar goede gewoonte maken de Aussies er een vierdaagse van met niet enkel Paasmaandag, maar ook Goede Vrijdag als feestdag.

Ik blijf gewoon mijn werkuren doen want het is allemaal extra betaald, dus waarom niet.

Zaterdag had ik natuurlijk wel een dagje vrij en het was mooi weer dus zijn we nog eens gaan wandelen. We hebben een toer gedaan aan de rand van Cleland National Park. De route was uitgestippeld door de gemeente en niet door het park, met als logisch gevolg dat de bewegwijzering te wensen over liet.
Het was trouwens heel druk op de parking. Veel mensen hadden het idee opgevat om te wandelen of mountainbiken in het park.

Cleland National Park bleek heel erg mooi te zijn. We zaten echt volop in de groene heuvels.

Halverwege de route was er een uitkijkpunt op een heuvel. We waren daar bijna toen er een klein weggetje naast het wandelpad verscheen dat precies rechtstreeks naar de top leek te gaan. Een shortcut, wat handig! Het weggetje stond zelfs op de kaart van het park die ik op mijn telefoon had staan, als een stippellijntje.
Dus wij zwoegen heel vastberaden steil die heuvel op en natuurlijk is halverwege dat weggetje verdwenen en staan we daar mooi op een grasland.
Volgens mijn telefoon staan we nog steeds op het stippellijntje, dus besluiten we maar gewoon verder te klimmen. En net op dat moment komt er een gi-gan-ti-sche kangoeroe uit de bosjes gesprongen die ons bijna omver huppelt. Daarna zagen we een hond blaffen, dus die had waarschijnlijk die kangoeroe laten schrikken...

We klimmen moedig verder zonder weggetje en al gauw vinden we dan toch de top. Er staan bankjes om te rusten en alles! En - natuurlijk - de echte weg komt helemaal van de andere kant en - typisch - er staat een bord dat je niet mag lopen langs de kant waar wij vandaag kwamen.
Ach ja.

We rustten even uit op de bankjes en daarna is het makkelijk naar beneden door de bossen. Alleen het laatste stukje van de wandeling was een tegenvaller, want die liep langs de straat en er was maar een heel smal voetpadje.

Er zijn nog heel wat wandelingen te doen in Cleland dus we zullen allicht nog eens terugkeren!

En vandaag was het dan EINDELIJK pasen nadat ons kinderen al ZO LANG hebben zitten aftellen. Precies alsof ze van ons nooit chocolade krijgen.

Om 7u mochten ze uit bed dus om vijf na zeven stonden ze aangekleed beneden met hun zelfgemaakte mandjes.

Hier is het de bilby die de eitjes brengt, hoewel er aan tafel al een verhitte discussie is geweest of het misschien geen mens is in een bilby-verkleeedpak, want zoveel bilby's leven er eigenlijk niet meer.
Wie zal het zeggen...