We reden zo'n drie kwartier richting Zuiden en in een mum van tijd waren we helemaal buiten de bewoonde wereld. Op de snelweg stond een groot bord 'high crash zone' en niet omwille van hardrijders, maar omwille van kangoeroes. Ze moeten die beesten toch eens leren oversteken.
Onze eerste bestemming was het Deep Space Centre. Bij het binnenrijden van het terrein stond een groot bord met vriendelijk verzoek alle telefoons, laptops, etc op vliegtuigstand te zetten, anders werd het moeilijk om signalen vanuit de ruimte op te vangen. :-)
Het Deep Space Centre bestaat uit meerdere grote schotelantennes (waaronder DE grootste, beweeglijke schotel van het hele Zuidelijke halfrond, zeventig meter groot is dat ding) waarmee ze dus inderdaad communiceren met meerdere ruimtetuigen die rondzoeven in de ruimte. Ze hebben een visitors centre waarin je gratis kunt rondkuieren en een beeld kunt krijgen van wat ze doen. Het centrum staat onder toezicht van de NASA dus er was heel wat beeldmateriaal over de Amerikaanse ruimtevaart. Je kon zien welke satelliet met welk ruimtetuig communiceerde en ook waar dat ding ergens rondvloog. Er was veel over de geschiedenis van de ruimtevaart en de toekomstdromen. Het Australische centrum had de eerste beelden van de maanlanding in 1969 opgevangen - bijna dag op dag vijftig jaar geleden nu - en daar waren ze natuurlijk apetrots op. Er was heel wat informatie en beeldmateriaal over die eerste maanlanding te vinden!
Toen de kinderen het beu waren, konden ze terecht in de speeltuin en na een koekje reden we weer verder.
Volgende op onze planning was Tidbinbilla National Park, amper tien minuutjes verder rijden.
Het is een betalend park als je er met de auto in wil, maar er zijn ontzettend veel wandelingen om te doen en ze staan ook allemaal heel netjes aangegeven.
We hebben er uiteindelijk drie gedaan (de laatste heel kort) en ontzettend veel beestjes gezien. Het wemelt daar in het park van de wallabies en kangoeroes! We zagen ook een kangoeroe (of wallaby - het verschil is niet altijd zo duidelijk voor ons) met een heel erg jonge joey. Hij had echt nog een rood hoofdje! Foto is niet zo schitterend, maar het was wel bijzonder om te zien.
We hebben ook een potoroo gezien, dat was de eerste keer dat we die in het wild zagen.
Het stond er vol waarschuwingsborden over slangen, maar daar geen geluk. Die blijven we maar onbewust voorbij lopen. :)
We hadden best een zonnige en warme dag gehad, maar na zonsondergang werd het toch gevoelig frisser en reden we terug naar ons hotel. We zagen onderweg nog hele kuddes kangoeroes, maar ze bleven braaf grazen zonder voor onze wielen te springen.
We zochten op onze terugweg nog naar iets om te eten, maar vonden niks naar onze goesting en uiteindelijk aten we gewoon nog eens in het restaurant van het hotel.
Deze keer had ik een Belgische wafel als dessert met bosvruchten. Nu hadden ze dus de wafel OP de bosvruchten gelegd… Nope, Aussies hebben niks begrepen van het eten van wafels… :D
Geen opmerkingen:
Een reactie posten