rare dingen down under

 Wist je dat... baby's hier geboren worden in pond, maar later gewogen worden in kilogram?

Vroeger gebruikten ze hier in Oz het Brits/imperiaal systeem met pounds, feet, miles enzovoort. In de jaren zestig en zeventig zijn ze overgeschakeld naar het metrisch systeem, als ik Wikipedia mag geloven, maar sommige dingen zijn blijven hangen.
Een van die dingen is dat geboortegewicht.
Ouders vertellen vol trots het gewicht van hun spruit in pond, maar het staat in gram in het geboorteboekje en iedereen (dokters, verpleegsters,...) checkt het gewicht verder rustig in kg.

Rare jongens...

1 september

 Gisteren was het "1 september" met de meeste kinderen van South Australia terug naar school!
De 'meeste' kinderen want sommige middelbare scholen beginnen trapsgewijs. Zo heeft Jonathan zijn eerste schooldag pas morgen (woensdag).

Vooral voor Benjamin is het spannend want die is nu in het middelbaar gestart!
Als je vraagt hoe zijn dag was, is het antwoord 'ik weet het niet', wat altijd nog beter is dan 'niet goed'. We zullen zien wat het geeft.

Joachim start het 4e leerjaar en is er op dag 0 al in geslaagd om zijn schoolhoed kwijt te spelen (de hoed is deel van het uniform). Nu gebruikt hij die van Benjamin van vorig jaar dan maar. Goed begin!

Nu kunnen ze aftellen tot 13 april wanneer de herfstvakantie begint. :-)

home again

 Vandaag was onze eerste Australia Day als Aussies!
Het was zeer memorabel in die zin dat we helemaal niks hebben uitgevreten.

Wouter sukkelt nog altijd met een dikke voet en ikzelf ben ziek. Ik heb een swab laten doen omdat ik me zo ellendig voelde en het is influenza A. Griep. Echt waar, ik ga NOOIT meer naar Belgie in de winter. Nooit meer.
Wouter hobbelt en hinkelt, ik snotter en hoest, dus we sukkelen allebei van de zetel naar bed en weer terug en er gebeurt verder niks in huis.

Afgezien van onze dramatische kwaaltjes, is de terugreis wel vlot verlopen.
Ze hebben bij de douane onze koffers opengemaakt! Dat was nu wel de allereerste keer.
We hadden natuurlijk aangegeven dat we eten bij ons hadden, zoals altijd, en meestal vragen ze gewoon wat het is, maar deze keer gingen ze wat grondiger te werk. We moesten een andere rij volgen en al onze bagage moest door een speciale scanner. Uiteindelijk moesten er drie koffers open. De beelden op de scanner waren niet duidelijk, want alles zat te dicht op mekaar gepropt en kennelijk verstoorden de vele boeken het beeld ook.
Ik vond het toch wel spannend. Ik dacht niet dat we iets verkeerds bij hadden, maar als zo'n officiele beambte doorheen de kleren begint te rommelen, is dat toch stresserend.  'Veel eten' was de conclusie, maar niks dat niet mocht. We konden beschikken. Oef!
Stel je voor dat we al die Belgische chocolade hadden moeten afgeven!!

En dat het 'veel' was, dat is waar. Zoveel dat het hier niet eens in de kast past. We hebben wat moeten herorganiseren in een andere keukenkast om het allemaal een plekje te kunnen geven. :-)

En voor de rest... herhalen we onze conversaties.

In Belgenland.
- Zeg, ik dacht dat jullie de zon gingen meenemen?
En ook:
- Vind je dit koud? Je had hier vorige week moeten zijn. Ver onder nul en een ijzige wind. Toen was het pas koud!

Nu in Oz.
- Hebben jullie die regen soms meegenomen?
(gisteren regende het)
En ook:
- Vind je dit warm? Je had hier het begin van de week moeten zijn. Los over de veertig. Dat was pas warm!

Grappig toch hoe die opmerkingen zo universeel zijn.

In ieder geval zijn we terug thuis en hopelijk rap op de been!

daar gaan we weer

 Als we blij zijn met een temperatuur van 5 graden, zijn we dan geacclimatiseerd aan de Belgische winter??

'Ge moet u wat warmer aankleden!' - kreeg ik nogal te horen.
Ik moet toegeven, met 4 sokken, 2 lange broeken, ondergoed, T-shirt, 2 sous pullen en 2 truien, had ik het inderdaad minder koud.

Onze belgenlandvakantie zit er alweer op. Het was ook maar kort deze keer.
We hebben ons best gedaan nog meerdere mensen te zien, het blijft een ingewikkelde puzzel. Ik ben content dat ik nog eens langs de harmonie van Oosthoven ben kunnen passeren, ik heb zelfs nog een optreden kunnen meepikken!
De kinderen hebben volop genoten van de sneeuw, daar hadden we nu eens echt chance mee.
Rechts rijden ging prima, ik ben maar een keer aan de verkeerde kant beland.

Voor de terugreis hebben we natuurlijk weer een koffer vol chocolade mee. Ik weet niet wat ze dachten aan de kassa. Dat we aandelen hebben van Cote d'Or misschien.

Morgenvroeg zijn we heel vroeg weer op pad. Om 4u15 vertrekken we naar Zaventem. Voor wie wil tracken: QR196 en QR914 zijn onze nummers.
Ze voorspellen 31graden in Adelaide de dag van aankomst. Oef! :-D

Echte sneeuw!

 Wat een chance hebben we met de sneeuw!!

De kinderen genieten volop (en ik ook wel) van het maken van sneeuwmannen en gooien met sneeuwballen.

We hebben een knotsgekke zomer. ;-)

Deze namiddag nog een wandeling gemaakt met Hugo en Linda op zoek naar geocaches in de sneeuw. Het is weer eens iets anders!

Natte sneeuw!

 

ijs!

 We zijn terug in Belgenland! Het wordt maar een kort bezoekje deze keer. Het is koud, het is donker, het is koud, het is grijs, het is koud, de dagen zijn erg kort - en heb ik al gezegd dat het koud is?
In onze verdediging: toen we donderdag aan het inpakken waren, was het bij ons 33 graden en stond de airconditioner op.

Vergeleken met vorige keer (anderhalve dag vertraging toen) waren de vluchten nu een eitje.
We hadden ze al lang geleden geboekt. In mei denk ik, ik weet het niet helemaal zeker. Wouter en ik hadden toen getwijfeld om stoelen te boeken met extra beenruimte. Dat kost nogal wat en ik herinnerde me dat we erover getwijfeld hadden, maar niet wat we uiteindelijk besloten hadden.
Toen ik online incheckte, zag ik bij onze zitplaatsen 'extra leg room' staan en dat was ineens een aangename verrassing! :-)
Zo'n veertien uur naar Doha, vier uur overstaptijd en dan nog zo'n zevental uur naar Brussel en we waren er 'al'! Vijfentwintig uur later en dertig graden kouder.

Vandaag zijn we met de familie naar Planckendael geweest.
We hadden al de mutsen/sjaals/handschoenen/winterjassen meegenomen die we thuis hadden liggen. We gebruiken ze anders nooit, dus heel wat spullen waren te klein voor de kinderen en het was gelijk discussie wie dat wat zou aandoen. Wouter delfde het onderspit. :-)

De kinderen waren heel gefascineerd door ijs.
Het bevroren water van de plassen was veel interessanter dan de diertjes. En ik moest er zeker veel foto's van trekken voor hun vrienden. Ze liepen dan rond met scherven ijs of gooiden die in het rond. Interessant speelgoed! :-)

Echte Belgiëavonturen!!

Vandaag in de supermarkt....

 

goede voornemens

 Ik ben dus dol op goede voornemens, zeker als het echt leuke goede voornemens zijn.

Vorig jaar had ik een lijst gemaakt. Ik dacht om slim te zijn en had de lijst afgeprint en boven bij de vaste PC gelegd. Dan kon ik mijn geheugen opfrissen elke keer ik boven aan de computer bezig was.
En ergens halverwege het jaar kreeg de computer kuren en crashte hij keer op keer.
Dus uiteindelijk bleef ik gewoon beneden zitten en gebruikte ik een oude laptop van Wouter.
Dus de lijst lag niet meer in mijn zicht.
Dus ik vergat mijn voornemens.

Als dat nu geen geweldig excuus is!!

Ik heb natuurlijk wel IETS gedaan.

1. Moeite doen om een special astronomisch fenomeen te zien (liefst iets dat er - op dat moment - op het noordelijk halfrond niet is).

In April was hier een zonsverduistering. Ergens in het noordwestelijke puntje van Oz was het een volledige zonsverduistering, bij ons een gedeeltelijke.
Ik ben toen 's middags - op het hoogtepunt - buiten gelopen van het werk om te kijken.
Niks te zien, want het was bewolkt.
Maar ik heb wel... moeite gedaan! lol

2. Kerstlichtjes aan het huis hangen in juli (dat is hier een ding, want in juli is het tenminste donker 's avonds)

De lichtjes hebben er gehangen! Zie hier.
En diezelfde lichtjes had ik in december opnieuw gehangen. :-)

3. Iets typisch Aussie eten of drinken proberen dat ik nog niet geprobeerd heb

Vergeten...! En ook niet toevallig gelukt.

4. Een selfie nemen met een kangoeroe

Van ver, je zult me moeten geloven dat er kangoeroes op die heuvel te zien waren!

5. Een selfie nemen met een ibis
(een koala wordt te moeilijk want ik kan niet goed in bomen klimmen)

En nu heb ik er dus WEL een met een koala!
Dus dat compenseert voor de voornemens die niet gelukt zijn. ;-)

6. The nutbush leren dansen (zoek zelf op wat het is en verbaas je over de Ozzie cultuur)

Stom vergeten, want eigenlijk op vijf minuten gepiept.

7. Maximum zeven dagen niet bloggen.

Helaas al snel niet gelukt. :-(

8. Een boek lezen van een Ozzie auteur.

Dat heb ik gedaan... Maar eerlijk gezegd ben ik vergeten wie het was. Ik heb verschillende nieuwe auteurs geprobeerd en ik weet niet meer welke de Ozzie was! lol

9. Opzoeken wat ons lokale footy team is en een match kijken (tv)

Vergeten.

10. Idem voor cricket met als extra doel: wakker blijven tijdens de match. lol

Ook vergeten.

11. Manneke Pis bezoeken met de kinderen. (Belgische cultuur, jaja)

Wel in Brussel geweest, maar geen tijd gehad voor Manneke Pis.

12. Een dag op thongs {flipflops} rondhossen (moet ik er nog wel kopen...)

Yep, en dat doe ik heel erg vaak zelfs!

13. Een dag met een beanie {muts} rondlopen hoewel het eigenlijk niet zo koud is

Vergeten...!

14. De verjaardagskalender aanvullen 

Gedaan...!

15. Een moment een lege email inbox hebben. 

Mee bezig geweest, maar (nog) niet tot een goed einde gebracht.

16. De volle 100% scoren op ons inburgeringsexamen 

Gelukt!!!

17. Het Ozzie volkslied leren spelen op piano

Mee bezig geweest maar niet afgewerkt.

18. Het Belgisch volkslied leren spelen op piano

Idem.
Ik was mezelf aan het filmen voor die dingen, maar het moet gezegd dat onze piano (electrisch) heel slecht klinkt in een opname.
(natuurlijk ligt het niet aan mij)

19. Een lokaal goed doel steunen.

Heel goed gegaan deze.
Na lang wikken en wegen ben ik nu steunend lid van drie organisaties: TS Australia, Foodbank en The Flying Doctors (RFDS)
En HOE ik het voor mekaar gekregen heb, weet ik eigenlijk niet, maar ik steun dus niet de lokale afdeling van de RFDS, maar die van Queensland. *facepalm*
Natuurlijk vergat ik dit en toen er plots geld van de rekening verdween richting Queensland, schoot ik al in een paniek. *nog een facepalm*

20. Een paar woordjes Kaurna leren (de lokale, oorspronkelijke taal)

Geprobeerd, maar niet ver geraakt. Ze hebben ook zo'n moeilijke woorden!

21. Iets met de Belgische driekleur doen op 21 juli 

De vlag heeft buiten gehangen! Blogpost.

22. Een geocache met een Belgische touch lanceren.

Mee bezig geweest, niet afgewerkt.
Toen we in Belgenland waren, heb ik een heel mooi doosje gekocht dat als cache kan dienen.
Zo ver ben ik geraakt! :-)

23. Iets creatiefs doen met een Golden Wattle en een Red Poppy

Ook vergeten.

Dus ik heb wel heel wat gedaan! Gewoon niet alles. :-)

Het achterliggende idee was om vaker te bloggen. Dat is niet gelukt want ik heb een blogje minder geschreven dan vorig jaar.
Om eerlijk te zijn, dat bloggen wordt moeilijker en moeilijker want nu we hier al 6 jaar wonen, zie ik minder en minder wat er zo bijzonder is aan Oz. Het is stilaan erg gewoontjes geworden en veel minder een avontuur! :-)
Daarom heb ik besloten dit jaar gewoon 1 simpel voornemen te maken: meer bloggen.
En omdat 'meer van x'  veel te vaag is, ga ik een concreet doel van maken: 135 blogjes in 2024. :-)
Kan ik ineens m'n Nederlands onderhouden.
Het is ambitieus want dat zijn er meer dan in 2018, het actiefste jaar, maar een voornemen mag best ambitieus zijn. Het risico op falen moet reeel blijven!!
Dus er zal wel veel korte tekst en banaal gezever volgen, dat moeten jullie er helaas bijnemen. ;-)

Tot blogs!

uniformshoppen

 Vandaag zijn we Benjamin zijn nieuwe schooluniform gaan kopen. Of toch een deel, want hij kan de truien van Jonathan krijgen, maar hij had zijn eigen t-shirts nodig. En Jonathan moest dan natuurlijk nieuwe truien hebben.
Voor de middelbare school kun je uniformkledij online bestellen of je gaat naar een speciale winkel. Omdat we de maten niet zeker wisten, gingen we naar de winkel. Een heel bijzonder winkeltje, met een hoop uniformen van vele scholen in de buurt. Je moet dan een afspraak maken, want je kunt niet zomaar iets van het rek halen. Er hangt van alle opties maar gewoon een paar voorbeelden (dagdagelijks t-shirt, sport t-shirt, trui, jas, broek, short, etc etc). Je moet uitleggen wat je wilt en dan loopt zo'n verkoper naar achter en gaat het voor je halen zodat je het kunt passen. Heel bijzonder systeem!

We waren er vorig jaar met Jonathan ook geweest - en deze keer heb ik foto's! (wel geen geweldige, want er waren nog meer mensen in de winkel).

Nieuwjaarsduik 2024

 De beste wensen uit het land van Oz!