Meningie

Een roadtrip zonder autoproblemen is geen echte roadtrip, toch?

We hadden weer wat kilometers voor de boeg, maar ik had onderweg wel enkele uitkijkpunten gevonden dus we vertrokken vol goede moed. Ik schat dat we drie kwartier aan het rijden waren toen er een rode tekst op het dashboard verscheen: "battery/alternator Visit Workshop".
Jah, visit workshop. Makkelijk gezegd zo in het midden van nergens! Er was alleen een kaarsrechte snelweg en dor gras links en rechts.

Gewoon doorrijden dan maar en hopen dat de batterij niet op ontploffen stond.
Tachtig kilometer verder bereikten we dan toch een menselijke nederzetting (Kingston - waar we ooit nog gepasseerd zijn). We zetten ons bakske aan de kant en belden het nummer voor pechverhelping. "We hebben het nu te druk, bel later nog eens terug." WTF??? Dus ik belde maar een ander nummer en daar waren ze gelukkig wel hulpvaardig - toch in die zin dat ze een casus van ons probleem per mail zouden doorsturen naar de juiste dienst. Ik vreesde al voor een urenlange wachttijd voor enige hulp, maar enkele minuten later belde iemand ons al op. Er was een garage in Kingston en daar konden ze ons meteen zien. Hoera!

In de garage keken ze zo eens van ver naar de batterij en vroegen ze een uurtje geduld. Het was nu gelukkig toch juist middag dus wij wandelden even naar een bakery, aten daar wat lekkers, hingen rond in een speeltuintje en waren een uur later terug.
Pech, de alternator moest vervangen worden en dat wisselstuk hadden ze morgen pas. Euh… en wat nu?? De garagist zei om misschien overnachting te zoeken in Kingston of anders verder te rijden "en het er maar op te wagen." We moesten vandaag nog 150km doen. Of dat haalbaar was? Hij wist het ook niet. Tja, als hij het als garagist niet weet - wie dan wel??
En morgen moet onze motorhome op tijd in Adelaide zijn!

We belden uiteindelijk maar terug naar de Britz mensen. Nou, ze gingen weer een case aanmaken en per mail naar de juiste dienst sturen.
Deze keer moesten we lang, lang wachten. Ons jongens werden helemaal ongeduldig en hyper en het werd ook steeds later in de namiddag, dus we moesten onderhand toch weten wat we moesten doen.

Wouter belde zelf maar terug en natuurlijk kreeg hij een "we gingen u net bellen".
De technische dienst van Britz stelde voor om verder te rijden naar Meningie zoals gepland. Zonder airco of radio zou de batterij het vast uithouden. En als we dan in Meningie konden opladen, geraakten we vast tot in Adelaide. Geraakten we niet tot in Adelaide, had de manager al gezegd dat we 'kosteloos' onze trip konden verlengen. Dat is toch al een geruststelling! (en gelukkig hebben we geen vliegtuig te halen!!)

We vertrokken dus maar terug met onze halve batterij en we geraakten zonder erg in onze camping in Meningie. Een heel mooie camping trouwens, gelegen aan lake Albert. Het zit hier vol pelikanen, er is een mooie speeltuin, helemaal ideaal.

Natuurlijk hadden ze hier niks om de batterij opnieuw op te laden. We zullen dus morgenvroeg terug moeten bellen naar de technische dienst (kunnen ze hun case weer doormailen) en dan is het te zien wat die zeggen. Doorrijden of naar een garage hier in Meningie om eerst weer op te laden.

Trouwens - moet ik zeker nog zeggen - ik ben niet de enige die brokken maakt he! Minder spectaculair, maar even stom: Wouter heeft ruzie gemaakt met het deurtje waar de LPG tank staat. Hij kreeg het deurtje niet meer op slot en heeft in zijn colere de sleutel afgebroken zodat het slot nu geblokkeerd is. En ze hebben er in de garage even naar gekeken, maar ze kregen het afgebroken stuk er niet uit.

Dus ja… het hele ding valt hier uit mekaar - gelukkig zijn we morgen thuis!! Of dat is het plan toch. :-)