Vandaag een belangrijke dag hier in het land van Oz want het zijn federale verkiezingen!
De Aussies kiezen vandaag een nieuw parlement en senaat, spannend hoor. Dat doen ze elke drie jaar en in 2019 had ik er mij op geen enkele manier mee bezig gehouden, maar nu probeer ik toch de politiek een beetje te volgen. Je weet maar nooit, als we ooit Aussie burger zijn, hebben we immers een stem!
Er zijn hier eigenlijk maar twee grote partijen: de liberalen en de socialisten. De huidige premier Scott Morrison (Scomo voor de Aussies) is liberaal. Zijn grote uitdager van de oppositie is de socialist Anthony Albanese. Dan zijn er nog een hoop kleinere partijen en onafhankelijke kandidaten, maar daar schijnt niemand iets van te verwachten. Je hoort of ziet er nauwelijks iets van - heel raar.
Bij grote debatten op televisie zijn ook alleen Morrison en Albanese uitgenodigd. De andere partijvoorzitters lijken niet te bestaan. Vreemd hoor.
De kiescampagne bestaat hier ook uit twee delen. Enerzijds zet je je eigen beloftes in de verf, anderzijds gooi je met modder naar de tegenkandidaat. Ook heel vreemd.
Er zijn meer modderspotjes dan beloftespotjes op tv. De liberalen hebben een hilarische slogan bedacht (al vind ik dat maar zelf) namelijk: it won't be easy under Albanese.
Ik moet echt ELKE keer lachen als dat op tv komt of als ik daarvan affiches op straat zie!
De socialisten hebben zelf ook hun best gedaan.
Er is de: Can you afford more Morrison?
En: Our nation needs a leader not a liar.
Of: You cannot trust this guy with South Aussie jobs
En ook: You might vote for {lokale liberaal met naam en foto} but you'll end up with Morrison!
Sporadisch passeert er ook reclame van de groenen of de nationalisten, maar veel zal het niet zijn.
De Aussies hebben stemplicht. En dat niet alleen, ze stemmen met voorkeuren.
Zijn er bijvoorbeeld zeven kandidaten voor je stemdistrict, moet je ze in volgorde zetten van 1 tot 7 naar je persoonlijke voorkeur. Voor de senaat kun je ofwel de partijen in volgorde kiezen (minstens 6 stemmen) of kiezen uit persoonlijk namen (minstens 12 stemmen!).
Ik weet niet zeker wat de voor- en nadelen van zo'n systeem zijn. Ze zeggen hier dat 'geen enkele stem verloren gaat' maar ik denk persoonlijk dat 'er altijd een stem naar liberaal of sociaal gaat' en dat ze dus voor eeuwig in dat twee-partijen-systeem zitten. Ik kan mis zijn.
Hoe de stemmen geteld worden, ga ik niet uitleggen. Dit zijn twee korte filmpjes erover:
Het is wel bijzonder en anders dan in Belgenland. Beter of slechter, dat weet ik niet, maar in ieder geval helemaal anders dan dat versnipperd politiek landschap en de eeuwigdurende regeringsformaties. Hier ben je een kwartier bezig met cijfertjes te zetten en eindigt het toch altijd voorspelbaar bij de een of de ander.
Wie weet doen we volgende keer zelf mee. Nu is het kijken vanaf de zijlijn. En een beetje lachen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten