Het is hier een 'huisregel' dat er aan tafel Nederlands wordt gesproken, anders kunnen de kinderen het straks helemaal niet meer. Nu is dit geen regel die goed wordt opgevolgd en dikwijls kwebbelen ze gewoon Engels. Zeker Joachim.
Heel bijzonder als Wouter en ik braaf Nederlands praten en de kinderen Engels antwoorden.
Jonathan maakte zich gisterenavond sterk dat hij het kon. Hij zou alleen Engels praten op OSHC en alleen Nederlands thuis. Dat duurde welgeteld... twee minuten.
"Eten we morgen some?"
Vandaag vroeg ik het nog maar eens. "Nederlands aan tafel, jongens."
Vervolgens hoorde ik zoveel kromme zinnen, verkeerde vervoegingen, onbestaande verbuigingen, gekke woorden en bizarre woordvolgordes dat ik al gauw dacht (pun intended): never mind...!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten