Groetjes uit Port Broughton

We startten onze dag met een ontbijtje binnen in de motorhome, wegens een zwerm vliegen die buiten al paraat was om zich op ons eten te storten.
We ruimden daarna de hele boel op, maar besloten voor vertrek nog even een wandeling te doen. Het was een heel korte wandeling met als bestemming het oude kerkhof van Baroota. Het was een beetje een zielig kerkhof met veel baby's en jonge kinderen van de vroegere kolonisten. We zaten niet meer echt in de outback, maar ver genoeg van degelijke medische zorg.
Er lag daar een geo cache (die dingen liggen echt OVERAL) en omdat we dan in de stemming waren, breidden we de wandeling uit zodat we nog twee caches konden scoren. Eentje lag nog onderweg bij een boom, de ander lag bij de ruines van een huisje in Baroota.
Daar waren nog meerdere kinderen verdacht aan het zoeken tussen de struiken met volwassenen die op hun telefoon stonden te loeren... Nog geo cachers!! Dat was eigenlijk best leuk en we hebben nog fijn kunnen babbelen (Wouter vond uiteindelijk de cache trouwens).

Daarna was het dan toch echt tijd om te vertrekken en reden we naar onze camping in Port Broughton.
De kinderen vinden het hier de beste camping van de hele vakantie... Een springkussen, het strand, vriendjes om mee te spelen... Propere toiletblokken met zelfs een bad! Af en toe komen we wel faciliteiten tegen met een kinderbadje waar Joachim meestal totaaaaaal niet in past, maar vandaag had hij geluk en kon het kind een bad nemen.
Jammer dat het terug erg koud is, want er is hier een waterspeeltuin en zwembad ook. Ik vind het best jammer voor de kinderen dat het snikheet was toen we in het binnenland zaten en dat het nu weer koud is nu we aan de kust zijn. Op het eind van de week wordt het weer warm... En zijn we weer van de kust weg!

Ik was in de namiddag een toertje gaan lopen en toen ik terugkwam, zei Wouter dat de ijsjeswagen juist gepasseerd was. "Dan zijn jullie toch een ijsje gaan halen?" was mijn reactie. Wouter vond fruit echter een gepaster vieruurtje. Dus kon ik de Populaire Ouder uithangen door toch maar samen met de kinderen de ijsjeswagen te gaan zoeken. *lol*
De ijsjeswagenman was een Italiaan die duidelijk niet op geld uit was. "Dat is elf dollar twintig," zei hij tegen een stel kinderen. "Oh alleen een briefje van tien? Ook goed, don't worry about the money." Een tel later. "He, meisje, ben jij niet al geweest? Je ijsje gevallen? Je krijgt het zo opnieuw, don't worry about the money." Echt bij iedereen die cash betaalde, maakte hij er een (lager) rond bedrag van.
Ik had de kinderen gezegd dat ze 1 bolletje mochten, want ik had al gezien hoe groot die bollen waren. Benjamin vroeg een chocolade bol. "Lust je graag ijs?" vroeg de man. Benjamin knikte en hij kreeg een tweede dikke bol. "En kun je snel eten?" vroeg hij toen. Benjamin kinkte weer en hij kreeg een derde grote bol. Hij kon het ding amper nog dragen!!
Jonathan koos een milkshake dus dat viel nog mee en Joachim kreeg gelukkig een normaler formaat ijs. Onnodig te zeggen dat Benjamin geen avondeten meer nodig had...!
Ach het is maar een keer per jaar lentevakantie...

Daarna hebben de jongens nog aan het strand gespeeld en na een douche liggen ze nu braaf in bed. (na het obligate half uur babbelen, zingen en spelen is het nu toch stil)

Morgen belooft het weerbericht een regenachtige dag, hopelijk valt het mee.