groetjes uit de Flinders Ranges

Vanmorgen toen we om zeven uur uit de motorhome strompelden, was het al duidelijk dat vandaag een erg warme dag zou worden.
We hadden thuis niets gevonden om te doen tussen Rawnsley en onze volgende camping en omdat we geen internet meer hadden, was de kans klein dat we nu plots wel iets zouden vinden. De camping in Rawnsley had wel enkele wandelingen uitgestippeld en dus deden we er daar eentje van. Meteen na het ontbijt deden we een lus van 4,6km zodat we hopelijk om 10u terug zouden zijn want dan moesten we van de camping weg.

Het was een heel erg mooie wandeling.
Het eerste deel liep door het gedeelte van de bush camping. Dat verklaarde al meteen het hoog aantal jeeps dat altijd bij de WC-blok stond geparkeerd. Bush camping heet dat, maar wel 's morgens met de 4x4 naar een warme douche rijden!
Daarna was het soms een beetje zoeken naar de juiste wandelweg want deze was niet altijd goed zichtbaar tussen de rotsen en boompjes. Soms was het even piekeren en gokken en dan opgelucht ademhalen als er terug een bordje te zien was.
We hebben wel een paar heel mooie uitzichten gehad! Het is zeker de moeite in de Flinders Ranges!

Iets na tienen waren we terug dus dat viel goed mee van timing. We reden dan door naar onze volgende camping, een natuurcamping deze keer. Onderweg deden we nog een lookout, maar dat was dan ook alles. Er zijn wel een aantal 'scenic drives' te doen hier, maar dat is allemaal enkel met 4x4 en niet te doen met een logge motorhome. De verzekering heeft er alleszins niks mee te maken als je het ding kapot rammelt op zo'n weg - ik zal het zo formuleren.

Vrij vroeg waren we op onze camping en het viel een beetje tegen. Eigenlijk is het niet meer dan een grote grindplaats met bordjes aan de kant. Zelfs maar amper bomen en dus ook amper schaduw - wat we wel hadden kunnen gebruiken op deze snikhete dag. Ik had me precies iets meer voorgesteld van een natuurcamping in de Flinders Ranges. Pas op, het uitzicht is wel de moeite hoor.

We wisten dat hier ergens een culturele site moest zijn, met tekeningen van de Aboriginals. We vonden niet juist waar en we hadden ook geen enkele manier om het uit te vissen, maar uiteindelijk maakte een korte wandeling ons al wijzer en bleek het inderdaad vlakbij de kampplaats te zijn.

 

Er was een korte wandellus en in het midden lagen dan meerdere stenen met inkervingen die al tienduizenden (!) jaren oud zouden zijn. Een bord bij de ingang legde uit welke tekeningen we konden vinden en wat ze zouden betekenen. Het was in het begin even zoeken, maar uiteindelijk vonden we de typische tekeningen en verhalen in enkele steken gekerft.
Heel bijzonder!!
Het gebrek aan afzettingen, bordjes met "geen flitsfotografie!" en een bijbehorende securityman vond ik wel bevreemdend. Aan de ingang had een bord gestaan met 'gelieve de stenen niet aan te raken' maar uiteindelijk lagen ze daar maar gewoon. Zo'n vertrouwen in de mensheid. Rare Aussies.

De jongens speelden op de camping nog met hun spullen in het zand en de stenen, terwijl Wouter kookte. Buiten eten lukte helaas niet want er stond 1 bord met eten op tafel en het zat al meteen vol vliegen. Binnen eten dan maar!
En nu liggen de kinderen in bed en zitten Wouter en ik braaf buiten, belaagd door muggen deze keer. Het gezellige kampeerleven!
We hebben een mooie maansopkomst gezien, maar nu is die maan natuurlijk opnieuw te fel voor een echte sterrenhemel. Het lijkt wel daglicht...! Helaas!