zondag 13 januari 2019

op weg!


Joachim werd wakker in het hotel en het eerste wat hij zei was: "Ik heb goed geslapen, ik heb niet overgegeven!" Haha, na ons avontuurlijk nachtje Brisbane associeert dat arme schaap een hotelbed met overgeven. Gelukkig is hij nog klein en zal het er snel weer uit gaan! (ik hoop het alleszins voor hem!)
Wouter had een hoop nachtelijke stampen van Jonathan moeten incasseren, maar verder had iedereen goed geslapen. We gingen beneden ontbijten en hadden een zeer uitgebreid buffet. De kinderen waren heel erg onder de indruk en het feit dat wij zeiden 'kies maar wat' hielp niet echt, haha.

Vervolgens bleek er een soort Yellow Bus te zijn die een rondje maakte langs de luchthaven en enkele hotels en dat onze afhaalplaats van de motorhome ook op dat rondje lag. We reden dus even mee terug naar de luchthaven en een paar haltes verder waren we bij het filiaal van onze motorhome.
En daar moesten we wachten. En wachten. En wachten. Er was nog ander volk, maar niet zoveel dat de geweldige wachttijd rechtvaardigde. Het leek me persoonlijk vooral een gebrek aan organisatie. Er was een speelruimte voor de kinderen maar na anderhalf uur (anderhalf uur!!) hadden ze het daar ook wel gezien.
Mijn humeur zat uiteindelijk helemaal op het vriespunt en nadat dan eindelijk iemand onze motorhome samen met ons had besproken en goedgekeurd, moest er alleen nog een papier afgedrukt worden en zelfs dat duurde twintig minuten! Niemand scheen te weten hoe het papier af te drukken of uit welke printer het was gekomen, zucht!! Ik heb die tijd niet meer bij een tafeltje doorgebracht, maar vlak voor de balie, met als duidelijke non-verbale boodschap dat ik er helemaal genoeg van had. (ik had nochtans aan Wouter voorgesteld om de kinderen vrij spel te geven in de wachtruimte en om hen naast de telefoon te laten staan gillen - dat had ons vast een hogere prioriteit gegeven - maar hij wou niet)

Het was al namiddag eer we ein-de-lijk konden vertrekken en gelukkig hadden we de rest van de dag geen grote dingen meer gepland.
We hebben nu trouwens aan Britz, vorige vakantie was het een Maui, en ik weet al wat ik prefereer. Nu kwam ik in de motorhome en het eerste wat ik dacht was: "Waar zijn alle kastjes naartoe??"
Hier hebben we duidelijk minder kastruimte wat we kunnen oplossen door een koffer naast Jonathan op bed te dumpen (er is geen ruimte om de inhoud van de koffer ergens te laten). En er is een zware constructiefout, want er is een raampje boven het hoogste bed dat niet verduisterd kan worden. Aaargh! Dat is dus elke ochtend pokkevroeg wakker... We gaan proberen ergens duimspijkers te scoren en dan gaan we het wel zelf oplossen.
Voorlopig kan ik dus de Britz niet aanraden.

Toen we ons huisje op wielen eindelijk hadden, zijn we natuurlijk eerst gaan winkelen en we hadden chance want naast de supermarkt was ook een winkeltje met kleren en schoenen. Jonathan had redelijk dringend nieuwe sandalen nodig! Toe we om kwart voor vier in de ochtend van de parking naar de luchthaven wandelden, was het plotseling van 'mama, ik kan niet goed stappen' en bleek heel zijn sandaal in flarden te liggen... Zucht! Dat was dus nog rap zijn schoenen aantrekken, maar nu had het jong geen sandalen meer.

Nu heeft Jonathan dus zijn vakantiesouvenir al: nieuwe Nieuw-Zeelandse sandalen.

Nog wat eten kopen en we konden op weg.

Onze eerste attractie was Butterfly Creek, een klein parkje met beestjes, dino's en een speeltuin. Ideaal dus voor onze aapjes.
Van de beestjes werden ze al helemaal wild en enthousiast en toen we bij het gedeelte met dino's kwamen, was er helemaal geen houden meer aan en renden ze van links naar rechts.

Nog even de speeltuin in en dan was het tijd om naar onze eerste camping te rijden. Onderweg zagen we ook ons eerste wildlife - dood langs de kant van de weg natuurlijk.
We zitten nu in Orere in een rustige camping vlakbij het water. Ik had gehoopt op sterren, maar het is redelijk bewolkt helaas. In afwachting van sterren worden we levend opgevreten door muggen en waarschijnlijk gaan de vogels hier ook weer abnormaal vroeg beginnen kwetteren. Het gezellige kampeerleven!!


1 opmerking:

  1. Je hebt wel een lange vakantiedag als je vroeg wakker wordt.
    Misschien zijn die slaapmaskers met dierenptentjes makkelijker.
    Grtjes Liana ��

    BeantwoordenVerwijderen