Omdat we vandaag eens niet de hele wagen wilden ombouwen, besloten we de campervan te laten staan en te voet te gaan. Dat bleek een hele onderneming... niet omdat het zo ver was, maar omdat het zo heet was!
Onze wandeling liep langs het strand en daar stond om de vijftig meter een waarschuwingsbord, ofwel over giftige kwallen, ofwel over dodelijke UV indexen.
Bij elk kwallenbord stond dan effectief een fles met azijn klaar en was ook een hele uitleg te lezen wat je moest doen als je gestoken werd. Alleen azijn gebruiken was onvoldoende zo bleek, je moest ook 000 bellen (de hulpdiensten) en ook zo snel mogelijk iemand zoeken die CPR kon toepassen. Gezellig.
De borden over UV indexen waarschuwden over verbranden in de schaduw en wisten ons te vertellen dat het Noorden van Queensland trieste recordhouder is van het hoogste aantal huidkankers ter wereld. Ook gezellig.
Als je dus de krokodillen en kwallen kunt ontwijken, geen auto-ongeval meemaakt door koe of kasuaris, is de kans dus groot dat je uiteindelijk van huidkanker sterft. Heerlijk stukje land is dat hier!
Gelukkig was daar dan het aquarium om ons te beschermen voor het onheil. Het was leuk om beestjes en schelpjes te kijken. We konden ook wat voedertijden meepikken en dat was ook leuk om te zien. Het aquarium was niet erg groot, maar was wat het moest zijn.
We zagen er nog een film over de lokale kwallenplaag en die was niet echt bemoedigend. Er zitten een paar redelijk dodelijke beesten in het water waarbij een fles azijn de boel niet zal redden en toevallig houden ze van ondiep water aan de kust. Normaal zijn ze er van november tot mei, maar omdat je niet kunt veronderstellen dat zo'n beest weet welke dag het is, is het altijd oppassen.
Er werd aangeraden om altijd te zwemmen tussen de vlaggen en wij hadden op het strand inderdaad al twee plaatsen gezien die waren afgezet met vlaggen en drijvende buizen. We vonden het al iets of wat overdreven (lui) van die strandwachters, maar in feite zitten er dus netten onder die buizen die de ergste kwallen tegenhouden. Het is dus eigenlijk een groot net waarin gezwommen mag worden!
Garanties zijn er echter niet, want er zijn een paar kleine kwallensoorten die letterlijk doorheen de mazen van zo'n net glippen. Die zijn echter niet dodelijk. Gewoon een tripje richting ziekenhuis met erg veel pijn, veralgemeende spierkrampen, misselijkheid en angstaanvallen.
Yep - nu is duidelijk waarom deze camping op 50 meter van de kust toch een eigen zwembad heeft.
Natuurlijk waren in het aquarium ook hele panelen gewijd aan de klimaatopwarming en de oceaanvervuiling en ze stonden vol tips and tricks waarmee iedereen een beetje kon helpen aan een betere wereld. Heel mooi allemaal, totdat wij daar in het restaurant iets gingen eten, we ons eten op plastieken borden kregen en de kinderen hun drinken met een rietje...
Wouter vond ergens een scherm met een bezoekerssurvey om onze mening te vragen over het aquarium en natuurlijk begon hij een heel epistel te typen over hun eigen plastiekvervuiling in het restaurant.
En tien meter verder vond hij opnieuw dergelijk scherm, deed hij alsof hij een andere bezoeker was en typte hij opnieuw een hele redevoering.
Dus vanaf toen waren we Wouter bij elk scherm even kwijt, haha!
Na het aquarium wandelden we terug naar de campervan en zat onze dag er weeral op.
Morgen rijden we naar een nationaal park waar we ook zullen kamperen. Wifi zal er niet zijn, 4G als we veel geluk hebben. Wat voor beestjes daar gaan zitten, blijft ook afwachten! :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten