Aan alle mooie liedjes komt een eind... Gisteren was weeral onze laatste dag in Queensland.
In de ochtend maakten Wouter en ik de motorhome terug toonbaar en in orde. Koffers en rugzakken inladen. Nog ergens een zak schoenen vinden en ertussen moeten proppen. Dan nog ergens vuile was vinden die erbij moet. Nog ergens een zak speelgoed die ingepakt moet geraken. Ongelooflijk hoe al die rommel verspreid raakt over zo'n kleine motorhome...
We vulden de tank met vers water en lieten de tank met vuil water leeglopen. De gasfles moest ook terug gevuld worden en omdat niemand op de camping dit kon doen, reden we hiervoor nog naar een campingwinkeltje.
Onze laatste activiteit was dan een bezoek aan de botanische tuin van Cairns. Het was weer erg warm, dus we waren blij met alle schaduw van de bomen.
We zagen mooie bloemen en plantjes uit verschillende streken van de wereld en zagen ook weer talloze vlinders.
Daarna was het alweer tijd om nog langs een tankstation te passeren en dan de motorhome terug te brengen. We moesten 1 schadegeval melden, namelijk een gebroken tas... Een schuif was eruit gevallen bij het nemen van een bocht en daarbij was er dus een tas gesneuveld. Nu hadden we een volledige verzekering genomen dus we hadden nog zes borden mogen breken en tegen vijf bomen mogen rijden, het was niet erg.
De motorhome onderging nog een inspectie, werd goedgekeurd en we konden beschikken.
Met de taxi gingen we terug naar de luchthaven van Cairns.
Bij de heenreis hadden we een rechtstreekse vlucht, maar voor de terugreis moesten we overstappen in Brisbane. Hiervoor hadden we 30 minuten de tijd, niet erg veel, maar normaal net genoeg. Bij het inchecken vroeg ik nog aan de dame van de balie wat ze van die 30 minuten dacht, maar volgens haar was het van 'no worries' en lagen alle gates op 5 minuten wandelen van elkaar.
Mooi dan.
De controle van de handbagage verliep nogal chaotisch.
We hadden ons op het laatste moment gerealiseerd dat er een rugzak mee moest als handbagage die we oorspronkelijk zouden inchecken en in die rugzak zat al het toiletgerief. We hadden nog net op tijd de tegenwoordigheid van geest gehad de schaartjes snel bij de bagage te proppen, maar voor de x-ray moest ook alles van aerosols eruit en dat waren we vergeten.
De rugzak werd dus apart gehouden omdat er iets van aerosol inzat en dan door een controleur helemaal doorzocht. Het was een heel vriendelijke mens hoor en hij zei dat hij dit soort dingen continu meemaakte. Uiteindelijk vond hij scheergel van Wouter die het probleem was. De rugzak ging opnieuw door de x-ray, maar oeps, er zat nog ergens een aerosol in. De controleur zocht opgewekt verder op zoek naar het volgend probleem. Op dat moment werd hij juist afgelost door een dame die gelukkig ook heel vriendelijk was. Ook zij ging zoeken, maar vond niks. Ze besloot dan de rugzak een derde keer te scannen en verklaarde achteraf doodleuk dat er helemaal geen aerosol meer te vinden was.
Euh, goed dan.
En later zag ik dat ze ongelijk had want in de zak met medicatie zat een neusspoeling. :-D
Alles is relatief zeker?
We kwamen dus opgelucht doorheen de controle en toen was daar een probleem: onze vlucht had 20 minuten vertraging... dus we zouden nog maar 10 minuten hebben om over te stappen...
Vloeken, maar niks aan te doen.
Onderweg naar Brisbane passeerden we trouwens een flinke storm - we zagen het hevig bliksemen in de lucht - en we vermoedden dat dat de reden was dat het vliegtuig vertraging had opgelopen.
We landden om 19u05 en onze volgende vlucht was om 19u10...
We kwamen uit het vliegtuig bij de gates en er stond een dame van Virgin te vragen of iemand een transfer had. Nou, wij dus, richting Adelaide. Naar Adelaide? Ja, die is al weg. Blijf hier even wachten dan regelen we wat. *zucht*
En het stomme was dan nog dat wij buitenkwamen bij gate 42 en dat het vliegtuig naar Adelaide vertrokken was aan gate 44, dus we hadden dat op 30 minuten inderdaad gemakkelijk gehaald.
Er werden nog mensen opgepikt die hun overstap gemist hadden en de dame van Virgin verzekerde iedereen dat alles in orde kwam. En effectief duurde het niet eens zo lang of ze had een hotel geregeld, transfer met de taxi en een nieuwe vlucht voor de volgende dag. Om 5u40!! Geen wonder dat er daar nog plaats op was...
Weinig aan te doen. Er waren in totaal 8 mensen die de vlucht naar Adelaide gemist hadden en nog 5 die naar Newcastle hadden moeten gaan. We gingen met z'n allen onze bagage ophalen en de mensen van de taxi stonden al klaar.
Het werd een hele rit door Brisbane naar ons hotel en dat zag er zeker chic genoeg uit. Aan de receptie vroegen ze ons of een kamer met twee dubbele bedden in orde was, maar niet dus! Die drie apen in een bed kwam nooit goed! Gelukkig was het allemaal geen punt en dan kregen we twee kamers met in totaal dan drie dubbele bedden.
Virgin had voor ons geregeld dat we per persoon nog vijftig dollar konden besteden aan roomservice. Netjes!
Ik had nog nooit in mijn leven roomservice besteld, maar nu lieten we natuurlijk met plezier een vracht eten naar boven brengen!
We zouden om 3u40 terug opgepikt worden (pijnlijk...) en dus gingen we na het eten meteen slapen. Voor de kinderen was het hoe dan ook al na hun gebruikelijke bedtijd.
En ik had nog maar amper mijn hoofd neergelegd of Joachim voelde zich niet lekker en begon al zijn eten terug over te geven. Mijn nacht bestond dus continu opstaan en op zoek gaan naar nieuwe handdoeken om onder Joachim te leggen. De arme ziel was echt niet goed.
Om 3u40 zaten we met z'n allen met hele kleine oogjes in de lobby te wachten op de taxi. 3u50 en geen taxi. 4u en geen taxi. Dan werd er druk heen en weer gebeld vanuit de andere mensen in de groep en vanuit de receptie en natuurlijk was er een of ander misverstand en was er helemaal geen taxi besteld om ons terug naar de luchthaven te brengen... Intussen bleef Joachim overgeven en lag Benjamin op de grond van de lobby terug te slapen.
Na veel vijven en zessen en telefoontjes was de maxi taxi eindelijk daar. En nog een. En plots nog een. En dan NOG een. Ik weet niet wat er juist misgelopen was, maar iemand probeerde dat duidelijk heel grondig op te lossen!
We kropen met de hele bende gewoon in de eerste taxi en reden in sneltreinvaart naar de luchthaven. Onderweg trok Benjamin plots Joachim zijn kotszakje uit mijn handen en begon hij ook over te geven. Oh, geweldig.
Om 5u waren we op de luchthaven, 40 minuten voor opstijgen. Een dame van Virgin liet ons inchecken bij de priority lane en ook voor handbagage mochten we in de snelle lijn. Nog snel langs de wc, maar geen tijd voor een ontbijtje, het was meteen boarden en het vliegtuig op!
Onderweg is Benjamin nog regelmatig ziek geweest, maar Joachim gelukkig niet meer. Tegen dat we in Adelaide waren, was Benjamin ook beter. We vermoedden dat het een combinatie was van laat eten en weinig slapen.
Het was nog even spannend toen we onze auto gingen ophalen van de parking omdat we natuurlijk ook een dag te laat waren, maar we moesten maar 8 dollar bijbetalen. Daar gaan we nu geen punt van maken, anders waren we verhaal gaan halen bij Virgin, haha. Nu hadden ze alles zo mooi en zo vlot geregeld - behalve dan de transfer terug naar de luchthaven! Een klein detail, haha.
Het was een vermoeiend en chaotisch einde, maar verder was het een schitterende vakantie! Het concept van zo'n motorhome is ook zeker voor herhaling vatbaar (gelukkig maar, want onze volgende trip met zo'n ding is al geboekt!) en ook al hebben we maar een stukje van Queensland kunnen zien, het was een heel mooi stukje.
Veel wilde beestjes gezien, veel natuur gezien, weer heel veel vriendelijke Aussies ontmoet, ook heel veel toeristen gezien (en bordjes met: drive left in Australia - die zie je hier rond Adelaide niet hoor) en toch heel wat van onze to do lijst kunnen afvinken. Niet dat dat laatste iets uithaalt, die to do lijst wordt alleen maar langer.
Nu ga ik onze vakantiesaga afsluiten met een prijsvraag, namelijk: hoeveel kilometers hebben we gereden met onze motorhome?
Gokken kan nog tot het einde van de vakantie (zondagavond dus, of maandagochtend, het is me gelijk) en wie het beste gokt, krijgt een prijs opgestuurd. Ik weet nog niet zeker wat dat zal zijn - het hangt er vanaf wie er wint, haha.
Wij gaan hier nu een beetje bekomen en veel bijslapen!!
Oef, dat was een spannend einde van jullie vakantie!
BeantwoordenVerwijderenJammer van de zieken maar weer heel wat ervaringen. Top.
BeantwoordenVerwijderenGokje 1225 kilometer.
Grtjes Liana
Over de prijsvraag: mijn meestal goed ingelicht bron had het over 1.000 km met een l i c h t e mogelijkheid van ...(en nergens staat dat ik niet twee keer mag gokken)1 miljoen kilometer
BeantwoordenVerwijderenOmi
Ik denk toch wel een 1520 km.
BeantwoordenVerwijderenMooie rondrit geweest denk ik wel.
Anoniem gokken is natuurlijk risico nemen :D
BeantwoordenVerwijderenVia whatsapp nog gehoord:
Esther 1400
Loes 1990
Lies 4523
Djoeke 2167