visite (1)

Oeps, het was hier lange tijd stil...! We hadden afgelopen dagen ons eerste bezoek uit het apenlandje en daarmee was het hier redelijk hectisch. We moesten zorgen dat Josee, nonkel Jan en tante Veerle het een beetje naar hun zin hadden zodat ze eenmaal terug goede reclame zouden maken en nog ander bezoek onze richting zouden uitsturen!
Hup - allen naar het land down under!

Vrijdagavond gingen we hen ophalen op de luchthaven en omdat het gewoon een binnenlandse vlucht was (na een citytrip Sydney) konden wij dus op ons dooie gemakje door de controles wandelen en ons bezoek opwachten aan de gate zelf.

De kinderen waren wild enthousiast - al was het soms onduidelijk of hun enthousiasme voor het bezoek gold of voor de extra grote wagen die we huurden.
We hadden ons bescheiden autootje immers omgeruild voor een forse wagen met acht volwaardige zitplaatsen en daar waren ons jongens ook al dagen over aan het kwijlen. Jonathan was iets of wat teleurgesteld dat we geen hippe 4x4 jeep hadden 'gekozen'. Ik legde hem uit dat hij later als hij groot was van zijn eigen centjes maar een 4x4 moest kopen en dat vond hij dan prima. Van het verhuurbedrijf graaide hij een foldertje mee. Zestig dollar per dag voor de jeep van zijn dromen. Voor een jongen met 7 dollar in zijn spaarpot was het nog net te duur.

Zaterdag trokken we met ons bezoek naar Cleland Wildlife park. Je bent niet in Australia geweest als je geen koala van dichtbij hebt gezien (in plaats van ellendig ver hoog in een boom) of geen kangoeroe eten hebt gegeven!

Toen wij er vorige keer waren was het volop zomer en duidelijk anders. Toen zaten de wombats diep verscholen in hun hol, nu dartelden ze er enthousiast rond. We hadden toen echidna's zien rondscharrelen, maar die zaten nu verstopt in een 'winterslaap'. De kangoeroes hadden duidelijk meer zin in gras dan artificieel voedsel en de emoes zagen ons niet eens staan.
Een beetje geduld was dus af en toe nodig, maar los daarvan blijft het natuurlijk de moeite al die beestjes daar te zien rondspringen.

De lucht zag er dreigend uit, maar verder hadden we van het weer geen klagen. We sloten de dag af met een warme choco op de winderige top van Mount Lofty met het mooie uitzicht over Adelaide en de oceaan.

 

Zondag was er erg veel regen voorspeld en dus hielden we het bescheiden. Na de verplichte wekelijkse boodschappen gingen we een rondje wandelen in Mawson Lakes. Niet dat er veel spectaculaire dingen te zien zijn, maar om te wandelen is het hier prima.
Daarna gingen we samen uit eten en konden we het principe uitleggen dat je hier dus van je luie kont moet komen en zelf bestellen (en ineens betalen) aan de kassa. Als je dus mensen wil tracteren op een etentje, moet je snel zijn!

In de namiddag moest ik present zijn bij de harmonie omdat we gingen spelen op een muziekfestival in Strathalbyn - amper (kuchkuch) ruim een uur rijden van ons thuis.
Aangezien ik de enige eerste klarinet zou zijn, was ik niet in een positie om zomaar forfait te geven, dus zat er niks anders op dan ons Belgisch bezoek mee te sleuren naar het festivalletje. Het werd een rit in de gietende regen naar een klein westerndorpje, enkele deuntjes spelen en dan weer terug naar huis.

Ik moet trouwens een eervolle vermelding doen voor nonkel Jan, want die heeft de vegemite challenge gehaald! Een hele boterham van dat spul heeft hij opgegeten!!
Onze fout was wel om Jan zelf de boterham te laten smeren... het laagje vegemite was nog net zichtbaar...
Er komt dus een addendum bij de challenge: om hem te willen halen, wordt het een ganse boterham opeten die WIJ hebben gesmeerd. :-D