Vrijdagochtend een primeur want er lag 's morgens een heeeeel dun laagje ijs op de auto. Je moest al goed kijken, maar het was er. :-D
En zaterdagavond was nog een veel belangrijkere primeur, want we hadden voor het eerst een babysitter zodat Wouter en ik samen op date konden!
De jongens konden er oorspronkelijk niet mee lachen en begrepen niet waarom wij ook eens zonder hen wilden eten (terwijl ze aan het roepen waren, het eten rondgooiden, "nog!" of "helpen!" gilden, tegen mekaars schenen stampten en de vloer vol eten strooiden).
De eer viel te beurt aan Allison die ik op de harmonie had leren kennen en die nota bene zelf had voorgesteld om eens te komen babysitten. We gingen het haar niet te moeilijk maken en staken de kinderen zelf in bed. Dat lukte plots met ontzettend veel discipline omdat ze alle drie verlegen waren!
Nu denkt Allison waarschijnlijk dat wij rustige en wel opgevoede jongens hebben, wat een misser, haha!
Wouter en ik trokken de stad in en zijn superrustig en heel erg lekker Italiaans gaan eten.
Bij thuiskomst bleek Joachim drie keer om water geroepen te hebben. Volgens mijn persoonlijk vermoeden niet om te drinken, maar wel om te checken of wij al terug thuis waren.
Jonathan verklaarde 's morgens trots dat hij 'niks verkeerds had gedaan' wat natuurlijk uitzonderlijk veel inspanning had gevraagd aangezien hij gewoon in bed had moeten liggen slapen.
Het was in ieder geval voor herhaling vatbaar!
Volgend weekend wordt lekker druk omdat we dan gaan verhuizen en Allison heeft al aangeboden om dan met de kinderen op uitstap te gaan. Ik denk dat we dit aanbod met twee handen gaan aannemen, al zal de illusie van wel opgevoede kinderen wel niet lang blijven standhouden. :-D
Wie weet wat voor effect Allison op de belhamels heeft. ��
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk zo eens rustig te kunnen eten. Hopelijk het niet over de kinderen gehad. ��
Grtjes Liana