Het verhaal van zaterdag zal veel sneller verteld zijn.
We ruimden de boel op in ons huisje en maakten de koffers reisklaar terwijl de kinderen buiten speelden. Daarna was het afscheid nemen van Launceston.
Ons idyllische huisje:
We reden terug naar Hobart (over heel gemakkelijke en brede asfaltwegen). Daar zijn we dan gestopt bij de botanische tuin om er onze picknick op te eten.
Ik ben lui geweest en heb bijna geen foto's van de botanische tuin, hoewel die zeker wel de moeite was. Het was er ook herfst met bomen in alle kleuren en hopen blaadjes op de grond waar de mannen doorheen konden rennen. De tuin was trouwens 200 jaar oud, wat naar Aussie normen heeeeeeeeeeeeeeeeel erg oud is.
Nog wel een foto van onze drie aapjes:
Voor we de auto terug gingen afleveren zijn we er bij een tankstation nog met een stofzuiger doorheen de wagen gegaan om het ergste zand weg te krijgen.
Vervolgens waren we heel mooi op tijd bij de luchthaven. Zelfs zo mooi op tijd dat de incheckbalie nog niet eens open was.
Bij de controle zijn we trouwens weer maar eens gechecked op explosieven, met zo'n soort sensor. Eigenlijk moesten ze alleen Wouter en mij hebben, maar de kinderen gingen zo enthousiast met hun armen gespreid staan dat ze ook maar gecontroleerd werden. :-D
Nog even spelen bij de gates:
Daarna het vliegtuig op richting Melbourne, een hapje eten en dan doorvliegen naar Adelaide. We hadden prompt onze jassen niet meer nodig! In Tasmania schommelde de temperatuur rond de twintig graden, in Adelaide werd er opnieuw dertig voorspeld.
Onze vakantie zat er weeral op!
Tasmania is een schitterend groen eiland, ik kan het eigenlijk alleen maar aanraden. Het is niet groot, maar wel te groot om op een paar dagen te zien. Eigenlijk zouden we er moeten gaan wonen (en dan een 4x4 kopen). :-D
Mooi verslag! De sprookjesachtige bossen deden me heel erg aan Nieuw-Zeeland denken ^^
BeantwoordenVerwijderen