auto- en wandelavonturen

Onze meubels zijn in het land!
Nog voor we de officieel op de hoogte waren, hadden we al bericht gekregen van onze informant ter plaatse (merci, Greet en Stefan!) dus moesten we niet meer vrezen voor piraterij, tsunami's of gigantische draaikolken. Nu moet de boel nog in quarantaine (jaja, ook meubels kunnen ziek zijn) en de schatting van de verhuisfirma is dat alles rond 23 februari wordt vrijgegeven. Duimen maar dat het niet veel later wordt!

Gisteren zijn we dan iets gaan doen wat we nog moesten doen, maar steeds uitstelden. Helaas moeten sommige dingen in het leven ook gebeuren, willen of niet, dus hadden we onze moed bijeen geraapt en gingen we zaterdag op pad.
Een auto kopen.

Onze kinderen waren wild enthousiast bij het idee van auto's te kijken en er een "te kiezen". Ze hebben zich dan ook prima gedragen voor het grootste deel van de namiddag. Uiteindelijk vonden we ook een garage die er niet te louche uitzag en waar we een goed gevoel bij hadden.
Ons plan was om een auto op afbetaling te kopen zodat we ons spaargeld verder gerust konden laten. Zoals zo vaak bleek aan het eind van de dag dat we soepel zullen moeten zijn en ons plan moeten laten varen. De garage wil ons gerust een lening aanbieden, zelfs al zijn we geen Aussies, maar visahouders, no problemo, wel een rente van zomaar eventjes 31 procent. Een en der tig!
Thuis gezocht naar een lening van onze bank of een andere bank, maar die hinken ook tegen de twintig procent aan voor visumhouders. Niet te schatten! Dat is dus geld weggooien en het afbetalingsplan gaat de vuilbak in.
We gaan dus toch maar een bakske in een keer kopen, maar dat betekent wel dat we zaterdag terug naar de garage moeten, onderhandelen over een andere prijs of een andere wagen. Of gewoon kopen wat we in gedachten hadden, want zo goed zijn wij niet in onderhandelen. ;-)

Vandaag zijn we dan naar een van de botanische tuinen geweest!
De botanische tuin van Adelaide hadden we al gedaan, maar het is eigenlijk een serie van drie. Vandaag gingen we naar die van Mount Lofty.

De tuin van Adelaide is zo plat als een pannenkoek, die van Mount Lofty heeft geeneen plat weggetje. Het is een heel mooie tuin met een paar plassen water en verder heel erg veel wandelweggetjes tussen het groen.
Jonathan had 's morgens geen zin om mee te gaan en uiteindelijk liep hij de hele dag voorop. De jongens vonden het heel spannend om kleine weggetjes te zoeken die allemaal zo hoog mogelijk gingen. Jonathan en Benjamin zochten hun weg met hun kaart, maar binnen de kortste keren waren we van de kaart af. Haha, spanning en avontuur verzekerd!

Veel paadjes waren niet begaanbaar met de buggy, maar Joachim heeft superflink zijn beste beentje voorgezet en heeft alles zelf gestapt.
Uiteindelijk vonden we een mooi plaatsje om te picknicken en nadien vonden we een brede, reguliere weg terug naar beneden. Er moest dus geen reddingsmissie uitrukken.
Er zouden wilde koala's en kangoeroes zitten, maar helaas zagen we ze niet. Wat we wel zagen (hagedissen, een zwarte zwaan, Aussie eenden, een kookaburra...) is al oud nieuws. :-D

Poseren bij de reuzenrabarber.

Een spannend ingezakt bruggetje!!

Waaw, iedereen vond het keispannend en echt avontuur...

Aan de overkant bleek er een bordje te staan dat de wandelweg

eigenlijk afgesloten was...

Gelukkig stond het ding aan de overkant,

dus zijn we lekker toch onschuldig over die brug geweest!

Vergaarde schatten!

Omdat we vlakbij de top van Mount Lofty waren, hebben we de auto het laatste stuk zelf laten klimmen om echt op de top te komen. 710 meter boven de zeespiegel hadden we een heel mooi uitzicht over Adelaide, de suburbs en de oceaan.

Dus, zet maar bij op het to do lijstje want het is de moeite: Mount Lofty met de top en de botanische tuin.

Vanmorgen waren we trouwens lui geweest: de ontbijttafel was wel opgeruimd, maar niet afgeveegd. Er lagen nog wat kruimels op en onder tafel. Gevolg: we komen thuis en de hele keuken zit onder de mieren... het eerste wat we dus konden doen was al die beesten opzuigen, verzuipen en vergiftigen.
Als de kat van huis is, dansen de mieren op tafel. Maar niet lang hoor!