Joachim besloot zijn beentjes rust te gunnen en uit te slapen. Lang uit te slapen. Toen hij dan eindelijk uit zijn nest kwam (en al de rest al gedoucht had en de hele motorhome ook was opgeruimd) gingen we uit eten als ontbijt en daarna reden we door naar Mount Cook.
Mount Cook is de hoogste berg van Nieuw-Zeeland en het is eigenlijk de bedoeling dat je dat ding per helicopter bezoekt. Die zet je dan af in de sneeuw zodat je er kunt wandelen en gletsjers bezoeken. Nu bleek dat het voor ons niet echt een optie was omdat ons mannen nog te jong waren om mee te vliegen en zeker om gletsjers te bezoeken. Dat betekent dat we in de toekomst dus zullen moeten terugkeren. Hoe jammer!!! :D
Bij de basis van Mount Cook is er een soort van toeristendorp en daar konden we wandelen. Ik wrong de motorhome in een kleine parkeerplek (was stiekem trots op mezelf) en dan gingen we onze benen weer strekken.
Het was schitterend weer intussen en het was een mooie wandeling op een groene heuvel. We zagen een mooie waterval en de vogeltjes waren niet schuw en zaten naast ons in de struiken te zingen. De besneeuwde bergtoppen vormden een mooie achtergrond.
Nadien terug vertrekken (jaja, ik geraakte ook uit de parkeerplaats zonder brokken) en dan weer een heel eind rijden. Deze keer stopten we wel aan alle uitzichtparkeerplaatsen ook al waren de kinderen niet altijd ge-interesseerd.
Eindbestemming was een vrije kampeerplaats aan lake Wanaka.
We waren wat te laat om te gaan zwemmen, maar de kinderen hebben nog wel op het strand gespeeld. Andere kinderen (?) hebben hier een kamp met stokken gebouwd en zelfs een schapenschedel dus nu moeten ons mannen natuurlijk ook een kamp bouwen.
Het zit hier vol irritante vliegjes, maar verder is het hier heel mooi en rustig en voorlopig is de hemel helemaal open!!!
Vervelend om terug te moeten keren. Hangt waarschijnlijk wel eenbehoorlijk prijskaartje aan vast aan zo'n helikoptervlucht. Het heeft toch meeralss je zelf de berg trotseert.
BeantwoordenVerwijderenGrtjes Liana