We hebben gisterenavond heel lang zitten wachten op sterren (je merkt wel dat de dagen hier langer zijn) en toen het dan uiteindelijk donker werd tegen half elf... kwam de maan op!!
En verdorie die schijnt zo fel!! (ik bedoel: die weerkaatst zo fel!!) De maansopkomst was mooi hoor. Minder kleurrijk dan een zonsopkomst, maar wel bijzonder.
Helaas was het dus te licht voor veel sterren met langs een kant die maan en langs de andere kant nog licht van de zon. Ertussen was wel een mooie sterrenband, maar geen volle sterrenhemel.
Volgende nacht beter.
Na ons ontbijtje reden we naar de andere kant van het meer (dat heel groot was) om er te gaan wandelen en mount John te beklimmen. Deze was een kilometer hoog, maar Joachim zijn stoere beentjes hebben dat heel erg goed gegaan. De weg slingerde door een bos en het laatste stuk was dan door velden voor we aan trappen kwamen vlakbij de top.
Daar hadden we natuurlijk heel mooie (en winderige) uitzichten!
Onderweg hadden al het weer dat mogelijk is: van stekende zon tot echte plensbuien en soms allebei tegelijk. Eenmaal op de top begon het dan serieus te waaien en plots te regenen. Een goeie timing, want er was een cafeetje waar we toch juist onze boterhammen gingen eten.
Na de lunch met warme chocomelk was het twijfelen welke weg we terug zouden nemen. Dezelfde korte route of een andere lange route die ook langs het meer zou gaan. Het leek enkel nog flauw te miezeren en de horizon leek al lichter te worden, dus besloten we voor de lange wandeling te gaan.
Een vergissing, zo zou blijken. De miezer veranderde in echte regen en ondanks onze regenkledij was iedereen op den duur toch kletsnat. De kwaliteit van de uitzichten was ondermaats door de mist en de gezellige veldweggetjes veranderden in modderpoelen.
We waren uiteindelijk blij in ons huisje te zijn om af te drogen, om te kleden en verder te rijden.
We reden door richting mount Cook. Onderweg stond er meermaals een bordje als 'uitzicht over 300m links' maar we zijn nooit gestopt want het was toch te mistig om veel te zien. De camping blijkt hier een modderpoel en nu hebben we ook voor het eerst binnen in de motorhome moeten eten.
Nu intussen is de lucht opgeklaard en blijkt dat we tussen een meer en de bergen zitten, haha. Jammer van de bewolking want dit zou een van de allerbeste plaatsen moeten zijn om sterren te kijken. Een wolk voor de maan hadden we nog kunnen gebruiken, maar te veel wolken zijn niet meer nuttig!
Ondanks de regwn toch een mooiw wandeling gedaan. Leik.
BeantwoordenVerwijderenGrtjes Liana