kayakken&cachen

 Vandaag, zondag, was alweer onze laatste dag in Murray Bridge.

We zochten al onze rommel bij elkaar, propten alles in de auto en namen afscheid van het huisje. Vervolgens gingen we nog even dag zeggen bij de Bunyip, een (Aboriginal) mythisch monster waar ze in Murry Bridge een mechanisch ding van hebben gemaakt. Als je op een knop drukt, komt het uit het water met een hoop kabaal.
Minder spectaculair dan het lijkt.

Daarna reden we naar een andere plaats in bij de Murray om daar te kayakken!

Joachim was wat zenuwachtig omdat hij het nog nooit had gedaan, maar het viel hem 100% mee. We kregen eerst nog een beetje uitleg over het sturen van de boot en daarna trokken we op pad.
Grappig genoeg waren wij de enigen die de tour geboekt hadden, dus het was helemaal prive. Enkel wij, onze gids en zijn zoontje. :-)
We deden een toffe tour langs twee kanten van de Murray, waarvan een deel in de wetlands, waar we een hoop vogels en vissen konden zien. Het was zeer leuk om te doen!

Het weer viel ook goed mee, want het was heerlijk bewolkt, haha. Dus niet te heet.

Veel te snel was het alweer voorbij.
We aten onze picknick en gingen nog wat geocachen. Ik had een gebied gevonden in de Monarto Woodlands waar 20 caches vlak bij elkaar lagen te wachten om gevonden te worden.
Bij momenten kwam de zon erdoor en was het wel echt te heet om te wandelen, maar meestal bleef het goed bewolkt.

We overschreden de kaap van 400 gevonden geo caches, dus konden met een tevreden gevoel weer naar huis.
De vakantie in Murray Bridge was kort maar goed. :-)

Een possum in een boom!

Close up. :-)

Een Benjamin in een boom. ;-)

lopen&zwemmen

 Zaterdag was nog een hetere dag.

We begonnen heel sportief met een lokale Parkrun. Dat is een gratis evenement elke zaterdagochtend om 8u waar je 5km kunt lopen/joggen/wandelen. Als je finisht, kun je je persoonlijke barcode laten scannen en heel wat statistieken verzamelen. Ze doen het op heel wat plaatsen en zelfs in heel wat verschillende landen (niet Belgenland).
Ik probeer regelmatig mee te doen (er zijn meerdere opties vlakbij huis) en vandaag gingen Wouter en de kinderen ook nog eens mee. Het was al warm om te lopen, maar de mannen deden dat uitstekend. Zelfs Joachim heeft de volle 5km gelopen met nog een spurtje op het einde!

Daarna moesten we dringend afkoelen en dus trokken we naar het openbare zwembad van Murray Bridge.
Het was best groot met twee peuterbadjes, een 50m zwembad en een waterpark met 5 glijbanen. Het was minder druk dan verwacht met plaats genoeg om in de schaduw te zitten. Met 41 graden konden we water en schaduw wel gebruiken!

Toen de jongens het beu waren, trokken we maar naar ons frisse huisje om de rest van de dag UNO te spelen.
Tot mijn allerstomste verbazing zonder driftbuien of woedeaanvallen en met een minimum aan fysiek geweld! lol

Kinchina en Milang

 Vrijdag begonnen we onze dag in Kinchina Conservation Park. Da's een park vlakbij Murray Bridge en gelegen net naast de lokale gevangenis.
Enkele namen van wandeling in het park zijn 'Jailbreak Trail', 'Jailhouse Rocks Loop' en 'Getaway Car Loop'. Aussie humor.

We wandelden een flink toertje en vonden onderweg nog heel wat geo caches. Ons totaal zat op 391 dus nu moeten we natuurlijk de 400 halen voordat dit weekend voorbij is.
Het werd wel flink heet tegen de middag en dus vertrokken we op tijd terug naar ons huisje met airconditioning.

In de namiddag reden we naar Milang, een klein dorpje aan een groot meer, Lake Alexandrina. Het idee was dat we daar wat konden afkoelen met de voeten in het water en met wat chance stond er nog een briesje ook.
Het eerste wat we in Milang deden was iets lekkers halen bij de bakker en dan inderdaad afkoelen bij het meer. We vonden nog twee caches en deden ons best voor een derde, maar die vonden we niet. Gelukkig hebben we nog even tijd om ons doel te halen.

Bij deze foto hoort een quizvraag:

Hoeveel kaketoes zitten in de boom?

Monarto Zoo

 De eerste dag van het jaar spenderen we thuis in ons eigen zwembad en de tweede dag van het jaar gaan we op vakantie - wat een leven! :-)
Groetjes uit Murray Bridge - een stadje aan het water op zowat anderhalf uur rijden van ons thuis. We hebben hier een huisje gehuurd voor vier dagen.

Vlakbij is een grote dierentuin, Monarto Zoo, en die hebben we vandaag bezocht. We zijn er ooit al wel geweest, maar 't was lang geleden.
Monarto Zoo is iets raars. Het is een hele grote, ruime dierentuin, speciaal voor beesten die ruimte nodig hebben. Je kunt met een hop on hop off bus rondrijden en een soort safari doen, ofwel ga je te voet. Sommige dieren kun je alleen te voet zien, andere alleen met de bus.

Wij hebben eerst een hele toer te voet gedaan en dus effectief 2km gewandeld zonder een diertje te zien (behalve wat mieren dan). Geleidelijk aan kwamen er toch uitkijkpunten en een paar keer hadden we ook geluk.
Het was warm!
Gelukkig verkochten ze ijsjes aan de andere kant van het park. :-)

Het is een rare dierentuin en zeker niet slecht, behalve dan de 'aviary'. Daar moesten we speciaal een lus van 1.1km voor wandelen en uiteindelijk was dat een volière van drie keer niks. Heel klein, je kon er niet eens in en we zagen geen vogels. Uiteindelijk kon Benjamin er twee spotten, maar het was wel afzetterij en niet de moeite 1.1km voor te wandelen in de hitte. Iedereen is bij deze gewaarschuwd.

Op het eind van de dag deden we nog de bussafari en dat duurde best lang langs al die haltes en dieren. Maar we zagen veel dieren dichtbij, zoals giraffen en leeuwen, en dat was best bijzonder.

(Zoek de 2 vogels) :-)

Nieuwjaarsduik

 

wandelen in Para Wirra

 Zondag zijn we nog eens gaan wandelen in Para Wirra, een nationaal park op ongeveer 20 minuutjes rijden. We deden een toer van zo'n 9km op en af door de heuvels.

We zagen onderweg nog een mooi spinneke! Een jewel spider, zo bleek.
De foto is niet geweldig want ingezoomd op een kleine en bewegende spin, maar je krijgt wel een idee.

En het filmpje is vanop een uitkijkpunt. :-)

SA Aviation Museum

 Vandaag zijn we naar het South Australian Aviation Museum geweest.
Na al die jaren zijn er nog steeds musea in de buurt die we nog niet gedaan hebben. :-)

In Port Adelaide heb je het Aviation Museum, Railway Museum, Maritime Museum en een boot die je kunt bezoek. Ga je naar een ding, krijg je korting als je de rest binnen de twee maanden doet. Dus nu staan de andere drie dingen ook op de agenda, haha.

Het Aviation Museum viel me goed mee. Ik ben niet bepaald een fan van vliegtuigen en ik ken er ook geen hol van, maar toch was het een leuk museum. Twee grote hangars vol vliegtuigen, sommige kon je van binnenuit bekijken. Militaire toestellen, reddingstoestellen en een paar passagiersvliegtuigen. Heel wat filmpjes om te zien, uitleg over bekende piloten, een Aussie astronaut en nog vanalles over de wereldoorlogen ook.

Zeker de moeite om te doen op een regenachtige vakantiedag. :-)

nieuw speelgoed

 Het weer is helemaal omgeslagen intussen met temperaturen rond de 23 graden en zelfs af en toe... regen! Niet te geloven. Ik denk dat m'n planten niet weten wat hun overkomt!

Over planten gesproken, er was er eentje dat een beetje te hard aan het groeien was. Datzelfde ding met die rare vruchten (oneetbare bloemen). Ik heb de naam intussen: Thaumatophyllum bipinnatifidum - niet dat ik het ga onthouden. 
Een van de Thelma's [leek me iets eenvoudiger] was zodanig enthousiast aan het groeien dat de weg naar de waslijn geblokkeerd geraakte. Ik trok dus naar mijn favoriete tuincentrum om daar heel erg stoer een kettingzaag te kopen.
Thuis had ik me helemaal omgekleed in fatsoenlijke werkkledij in plaats van een short en flipflops, om vervolgens als tweede stap in de handleiding te lezen: doe zeker voldoende olie in de kettingzaag alvorens te gebruiken.
Bummer.

Een andere dag moest ik dus terug om kettingzaagolie te kopen (ik kocht maar ineens een vogelbadje ook) en daarna kon ik dan enthousiast aan de slag met mijn nieuw speelgoed.
Ik ben best trots op m'n werk:

(en ik heb nog al m'n vingers en tenen)


Ik heb nog ander nieuw speelgoed ook: een ijsjesmachine! Om echt roomijs mee te maken!

De nood werd hoog want lactosevrije Ben&Jerry's is hier echt nergens meer te vinden en de keuze aan lactosevrij ijs is triestig. Vanille en soms chocolade en dat is het dan wel weer.
Nu kan ik zelf aan de slag en gewoon maken wat ik wil!
Je hebt wel wat geduld nodig want je moet eerst alles klaarmaken, vervolgens zeker 24u invriezen en daarna maakt de machine er roomijs van.
De eerste keer was het resultaat wat bizar, want het was allemaal poederijs.
Lekker hoor, daar niet van, maar een beetje een rare consistentie.
Volgens internet was ofwel de vriezer te sterk, ofwel te weinig suiker, ofwel het verkeerde programma gebruikt.
Dus voor de tweede poging stond de vriezer minder koud, zat er drie keer zoveel suiker in en gebruikte ik een ander programma.

En hoera: roomijs!!

Vervolgens had ik oreo's in stukjes gesneden en laten mengen met de machine en hadden we heerlijk lactosevrij 'cookies and cream' ijs.

Een zwembad, een ijsmachine, binnenkort kopen we een barbecue en dan komen we van heel de zomer niet meer buiten.

Warme kerst

 Met 37° was het vandaag in Adelaide de 'warmste kerst in 8 jaar tijd'.

Aangezien wij hier nu 7 jaar wonen was het voor ons 'de warmste kerst aller tijden'.

Maar met spiksplinternieuwe airconditioning in huis en een groot zwembad in de tuin, valt dat redelijk simpel te overleven. :-)

laatste kerstparade!

 Gisteren (maandag) was de laatste kerstparade van het jaar - in Lobethal.
Lobethal is een klein dorpje in de heuvels. Er valt nooit wat te beleven, behalve rond kerst, want dan hangen ze de boel vol lichtjes.
Ik ben al een paar jaar lid van de Redbacks, maar toch was dit nog maar mijn tweede parade in Lobethal. Er was covid, er was een bosbrand en er was nog een andere reden waarom het niet doorging. Vorig jaar was de parade er wel en deed ik ook mee, maar toen was het echt rotslecht weer. Dichte mist, kou en regen. Verschrikkelijk! Ik had toen bijna een ziekte ingebeeld om toch maar niet te moeten gaan. Er was ook bijna geen volk vorig jaar. Weinig toeschouwers en een korte parade - veel ingebeelde zieken dus.

Dit jaar was het weer prachtig en dus had ik er geen moeite mee om 's avonds na het werk nog richting Lobethal te rijden. Wouter en de kinderen gingen ook mee.
Het was een gezellige boel met de hoofdstraat vol kraampjes en wat live muziek. Er was heel veel volk voor de parade en ze waren enthousiast ook, dat is altijd tof. We waren veruit de beste band (de andere was een bende doedelzakkers, geen concurrentie dus).
Tijdens sommige parades mag er snoep gegooid worden en zo ook in Lobethal. Dat vonden de kinderen natuurlijk een interessante bonus en na afloop stond Joachim te stuiteren, haha.

Het was een prettige afsluiter van ons 'kerstseizoen' en nu zijn er ook even geen repetities voor de zomervakantie.


Filmpje gemaakt door Wouter. :-)

wandelen in Belair

 Dit is 'm! Blogpost 135 van 2024. :-)
Bij deze heb ik mijn nieuwjaarsvoornemen tot een goed einde gebracht!

Het oorspronkelijke idee was gewoon een korte blogpost te schrijven "135 - hoera" maar ik heb effectief wat te vertellen dus ik maak het maar wat langer.

Zondag zijn we gaan wandelen in Belair National park. We deden een combinatie van drie wandelingen en kwamen zo tot ongeveer 9km.
Het zit vol beestjes in Belair, maar het was een warme dag en de kangoeroes lieten zich niet zien. Vogels zagen we wel! Typisch was natuurlijk dat een van de wandelingen de 'lorikeet walk' was en dat we pas lorikeets zagen toen we bezig waren aan de 'valley view walk'. Te laat, vogeltjes!

En we hadden chance want de 'mobiele kiosk' was open dus we konden onze trip afsluiten met een ijsje. :-)

Filmpkes uit den hof vandaag

 

Australia day

 Vandaag precies 7 jaar geleden aangekomen hier in Oz!