stemmen anno 1925

 Verkiezingsdag vandaag! En een anticlimax van jewelste.

Vanaf dag 1 betalen we hier al belastingen en nu na ruim 7 jaar mogen (moeten) we eindelijk stemmen. Een grote dag dus!

Geen verkiezingsuitnodiging of folders in de bus, dus we hadden zelf maar het nodige opzoekingswerk gedaan over wat te verwachten, waarheen te gaan en wat te doen.
Wouter ging eerst 's morgens, kwam thuis, deed zijn verhaal en ik dacht: ".... dat gaat nu toch niet waar zijn...". Ik ging zelf stemmen en ik dacht: "... dit gelooft toch niemand... "

Gaan stemmen in Aus. Als je het een keer wil doen, kom af en we regelen dat!

Vooraleer je kunt stemmen, moet je ingeschreven zijn op de 'kiesrol'. Inschrijven is verplicht en als je verhuist, ben je ook verplicht dat binnen x aantal dagen te melden. Bij die inschrijving hoort dan bewijs van woonst en bewijs van identiteit en ratata. Zoals altijd hier in Aus gaat dat gepaard met een vracht papierwerk. Eenmaal op de kiesrol, zit je er goed, totdat je verhuist.
Je kan altijd online nakijken of de inschrijving in orde is (EN andere mensen opzoeken - geen beveiliging daar).

Vervolgens moet je zelf opzoeken waar je kunt gaan stemmen voor jouw kiesdistrict. Je kunt kiezen naar welk stembureau je gaat, maar je moet wel binnen je district blijven (want de kandidaten en dus stembiljetten zijn anders per district). Zo behoren wij tot 'Makin'. Stemmen kan in vele scholen, gemeentecentra... of ook in verschillende kerken!! Is dat niet raar? Ik vind dat raar.

Ga je stemmen, krijg je drie vragen. Woon je in [district]? Wie ben je? Ben je al gaan stemmen vandaag?
Raar maar waar.

Wouter en ik gingen stemmen in het gemeentelijk centrum, aan Joachim zijn school.
Ik had Joachim bij me, nadat Wouter had gezegd dat mensen met kinderen voorrang kregen - lol. Ik vond het wel een mooi systeem en ik wilde gerust wat aanschuiven, maar Joachim wilde helpen.
Het bleek uiteindelijk niet 'nodig', er was geen wachtrij.

Aan de deur stond dan iemand. "G'day [enzovoort]. Do you live in Makin?"

Dus ik zeg van ja en we mochten binnen en werden verwezen naar medewerker 5.
Medewerker 5 zat aan een krikkemikkig tafeltje met voor zijn neus - en ik overdrijf niet - een boek met vijfduizend pagina's kleine print. Het leek op een telefoongids.
We zeiden goedendag en toen kwam de vraag. "What's your name?"

Naar een identiteitsbewijs werd niet gevraagd.
Anders zijn ze er altijd zo rap mee. Bijvoorbeeld op het postkantoor. Daar hangt het vol papieren "we weten misschien wel wie je bent, maar toch gaan we een identiteitsbewijs vragen". God verhoede dat je misschien het pakje afhaalt van iemand anders!!
Bij nader inzien... Aussies hebben niet eens een identiteitsbewijs.
Het rijbewijs wordt meestal gebruikt - het heeft je foto en adres. Maar natuurlijk heeft niet iedereen een rijbewijs. Je kunt een 'proof of age' kaart aanvragen dat ook een foto heeft en je als identiteitsbewijs kunt gebruiken, maar ook niet iedereen heeft dat. Het is niet verplicht.
Dus uiteindelijk kun je niet vragen wat niet iedereen heeft.

En dus zeg je gewoon wie je bent.

Ik spelde mijn naam voor medewerker 5.
En toen moest die kerel - en ik ZWEER dat het waar is - handmatig door zijn boek gaan bladeren op zoek naar Leenders...
Een boek. Met namen. Handmatig. Vijfduizend pagina's.

Het duurde nog even voor hij me vond en hij vroeg al of ik zeker op de kiesrol was ingeschreven en ik zei dat ik het pas nog gecontroleerd had. Uiteindelijk kribbelde hij mijn naam op een blaadje om maar zeker te zijn dat hij de spelling juist had.
Na veel vijven en zessen werd ik gevonden in het telefoonboek.
Medewerker 5 haalde een latje boven en trok een streep naast mijn naam.
Handmatig. Met een latje.

Zo moet dat in de prehistorische tijd zonder computers ook gegaan zijn!

"Did you already vote today?" vroeg hij vervolgens.
En nu begreep ik waarom ze die vraag stellen! Ik kan op mijn duizendste gemak naar al die verschillende stemlokalen wandelen en mijn naam laten checken in al die verschillende boeken en geen haan die ernaar kraait! Omdat ze nog niet eens naar een identiteitsbewijs vragen, kan ik voor de goede orde ook de naam van de buurvrouw opgeven en ineens voor haar ook nog eens twintig keer stemmen!
Dus ik zei "No." en omdat ik het niet kon laten: "Do you even check that??"
Medewerker 5 was niet eens verbaasd en lachte en zei van wel. 'Eventually' Dat vond ik uiteindelijk ook online, dat ze die boeken dan door een scanner halen om te checken dat ten eerste iedereen gekomen is (want er is een stemplicht) en ten tweede dat mensen niet te vaak gaan stemmen.
"If you go multiple times, we send a letter," zei medewerker 5. "And people always reply it was an honest mistake."
Ja duh.
Er wordt alleen iets ondernomen (nieuwe verkiezingen) als er een bepaalde marge van valsspelers is.
"They always say, if you want to win the elections, vote early and vote often," zei medewerker 5. "Not that I encourage it!" voegde hij nog haastig toe.

Die Aussies. Knettergek zijn ze.

Ik kreeg twee papieren (want god, als de kieslijst niet digitaal kan, is stemmen per computer helemaal onmogelijk!) en trok naar een hokje.

Het waren niet eens hokjes, maar kartonnen vakjes.
De foto is niet geweldig, maar die is stiekem getrokken, want je mocht geen foto's trekken of filmpjes maken. Omdat ik van plan was om maar een keer te gaan stemmen, vond ik dat een foto wel door de beugel moest kunnen.

Het vakje was helemaal van karton en in het mijne had iemand 'fuck the government!' geschreven en voor de goede orde waren er ook drie penissen getekend.
Ik wilde er nog iets grappigs bij schrijven of tekenen, maar overmand door zoveel stupiditeit bevroor mijn brein.

Een biljet was voor de Kamer en daar is 1 vertegenwoordiger voor Makin, dus had je een lijst met acht mensen en die moest je in volgorde zetten. {meer info, zie link onderaan}
Een ander biljet was voor de Senaat en dat is per staat/territorium en hoewel ik mijn idee voor de Kamer had voorbereid, stonden tot mijn stomme verbazing ANDERE partijen op het biljet voor de Senaat en daar stond ik dus. Nu moest ik een volgorde kiezen voor al die partijen, maar die kleintjes kende ik helemaal niet!! *zucht*
Nu denk ik dat het niet zoveel uitmaakt wie je nu op plaats 5 of plaats 6 zet, maar toch. Ik voelde me een idioot in al die idioterie.

Biljetten netjes opvouwen (dat van de Senaat was GROOT en moest echt tien keer opgevouwen worden) en in de bus droppen.
Stembureaus zijn open tot 18u en tellen mag pas vanaf dan, maar ik las online dat de medewerkers de stembussen mogen openen om 16u zodat ze al kunnen beginnen met die papieren open te vouwen.
Echt waar. Geen grap.

Het voordeel is natuurlijk wel dat Poetin moeilijker kan klooien met zo'n archaisch systeem.

Maar daarom dat ik dus zei: Als je een keer wil stemmen in Aus, kom maar af!
Je kunt mijn of Wouter zijn naam opgeven en gewoon gaan. Wij trekken dan naar een ander stembureau, geen probleem. Over een paar maanden krijgen we dan een brief dat we te vaak zijn gaan stemmen en dan zeggen we dat het een vergissing was.
Dan heb je dat ook eens meegemaakt, stemmen zoals het in de jaren stillekes was. Het is een hele belevenis!!!

Iedereen welkom!

Deze link gaat naar een video met uitleg over 'preferential voting'.