Merry Christmas!

 Deze video is een tip van Joachim. :-)

(Holden is een Australisch automerk.)

(Als de link niet werkt, klik hier )

Vandaag vijf

 Vandaag vijf jaar geleden aangekomen in het land van Oz! 

zomerverlof!

 De zomervakantie is hier begonnen! Zes weken geen school voor ons jongens en een hoop andere kinderen.

Ze kwamen alle drie thuis met een goed rapport. Het was weeral vernieuwd, dat rapport. Eerst kregen ze letters (A tot E) zowel voor inspanning (effort) als voor kennis, maar deze keer waren de letters alleen voor kennis. Hun inspanning werd beoordeeld als outstanding, satisfactory of developing (altijd positief blijven).
Een tegenvaller voor Joachim want hij wilde A's voor effort, maar hij had dan een paar keer 'outstanding' dus ik heb gezegd dat dat ook als een A telt. En dan was hij gelukkig.

Jonathan start straks met de middelbare school!

Ik weet niet hoe hij zo snel zo groot is kunnen worden, het moet gebeurd zijn terwijl ik even de andere kant uit keek. Ik durf bijna niet met mijn ogen knipperen of anders is hij straks helemaal klaar met school.

Hij had een 'graduation ceremonie' dinsdagavond. We waren vooraf speciaal gaan winkelen zodat hij toch een broek had zonder gaten. :)
Er waren natuurlijk een hoop speeches, maar tot mijn stomme verbazing gaven ook alle leerlingen een korte speech! Ik vond het wel knap, ze kwamen dan per twee of drie naar voor en zeiden een paar woordjes, je moet het toch maar weer durven. Onze Jonathan deed het heel goed - natuurlijk.
Daarna werden de diploma's uitgereikt en intussen projecteerden ze op de achtergrond hun huidige klasfoto en ook een oude klasfoto (als ze die hadden). Veel kinderen keken nogal met een scheef oog naar hun oude foto, duidelijk niet opgezet met hun jongere zelf op groot scherm!
Daarna moesten de familieleden/vrienden beschikken want dan was er nog een party voor de feestvarkens.
Het zat allemaal mooi in mekaar en het is weer een hele mijlpaal.

De voorlaatste dag werden er nog prijzen uitgereikt voor het oog van de hele school en onze Benjamin kreeg de prijs van 'academic excellence'. We weten niet zeker of hij die nu kreeg voor zijn hoge cijfers of voor zijn harde werk of voor een combinatie van beide. Het maakt niet uit, we zijn trots!
Toen ik de dag nadien de kinderen ging ophalen van school, hoorde ik een aantal moeders aan de schoolpoort klagen over die prijzen. Dat het toch niet eerlijk was en dat elk kind een prijs zou moeten krijgen, al was het maar voor aanwezigheid, etc etc. Ik stond daar stiekem te lachen! You suckers, gnagnagna. lol

In ieder geval dus zes weken vakantie nu.
De kinderen zullen wel naar de opvang moeten regelmatig, want Wouter of ik nemen geen zes weken verlof. Ik denk dat ze een hartaanval krijgen op het werk als ik dat vraag.
De laatste week van januari gaan we wel een paar dagen weg en in de weekends doen we vast nog leuke dingen. :)

temperaturen zijn relatief

 Ik lees op de nieuws app van VRT NSW dat het in België koud is.

Als het een troost mag zijn, hier is het ook koud. Met twintig graden is het hier tien graden te koud!

Vanmorgen bracht ik de jongens naar school. Benjamin in t-shirt, Jonathan en Joachim in hun trui, ik met trui EN jas.
Joachim: "Mama, waarom heb jij een jas aan?"
Ik: "Omdat ik het koud heb."
Joachim: "Maar Benjamin heeft een t-shirt."
Ik: "Tja, die heeft het niet koud."
Joachim: "Waarom niet?"
Benjamin: "Omdat ik nog van België kom! Twintig graden is warm!"

Zo zie je maar. Toch nog 1 familielid dat Belgische temperaturen kan waarderen! lol

ozzies in de dop

 Vandaag hebben we weer een hele stap gezet richting integratie, want onze aanvraag voor citizenship is ingediend. Yup, wij gaan voor de dubbele nationaliteit, Bel/Aus.

Voor mij persoonlijk moest dat niet per se - ik zeur wel eens over het gebrek aan stemrecht, maar eigenlijk is permanent resident zijn voor mij ook prima. Maar voor de kinderen gaat het een heel verschil maken. Als ze na het middelbaar verder willen studeren (als in: moeten (van ons)) is het een pak goedkoper als ze echte Aussies zijn. En voor eender welke job voor de overheid vragen ze ook citizenship.
Nu kunnen ons mannen nog gratis meeliften op onze aanvraag, dus we maken het maar beter nu in orde ook. Of doen toch een poging.
Ik denk dat ze emotioneel gezien ook meer Aussie zijn dan Wouter en ik, dus voor hen is het ook juister om dat officieel te zijn, denk ik dan.
Soit, we hebben het aangevraagd.

Dat gebeurt dan online via de overheid en je zou denken dat het iets is als "Kijk, dit is ons PR nummer, mogen wij aub burgerschap?" maar dat is natuurlijk nonsens.
Opnieuw moeten wij drie keer onze identiteit bewijzen, opnieuw moeten we alle adressen van de laatste vijf jaar doorgeven, opnieuw vragen ze onze hele stamboom na, opnieuw moeten ze alle buitenlandse reizen van de laatste tien jaar weten, etc etc. Opnieuw paspoorten, identiteitskaarten, geboorteaktes, rijbewijzen en de hele rimram uploaden.
Gelukkig hebben wij al ervaring met dit soort drama's en staat alles al op de computer.

Nieuw deze keer was een formulier 1195 waarbij iemand anders moet ondertekenen dat jij bent wie je zegt dat je bent. Deze andere persoon moet een echte Aussie zijn en een beroep hebben dat betrouwbaar is - zie lijst.
Gelukkig ben ik altijd zeer vriendelijk tegen onze verpleegkundigen en heeft een van hen dat in vijfvoud voor ons ondertekend. Ja, tuurlijk kent zij de hele familie!!

Ze moest ook al onze pasfoto's handtekenen op de achterkant. Kijk, daar wordt het echt belachelijk.
We hadden pasfoto's nodig en zij moest op de achterkant schrijven 'this is a true photograph of (name)' en dan tekenen. Maar het departement van immigratie wil die pasfoto's helemaal niet hebben. Ze willen een scan van de voorkant. En een scan van de achterkant. Dus ik scan eender welke foto!!
En inderdaad, het systeem begon helemaal te flippen bij het scannen van de pasfoto's. De persoon zou niet recht in de camera kijken (wel), er zou een oog dicht zijn (niet), de mond zou open zijn (niet), de breedte van het gezicht klopte niet (AAARGH!).
Ik verloor helemaal mijn geduld, trok een (boze) selfie en dat werd WEL aanvaard!
Dus heb ik ook van de kinderen maar wat simpele foto's getrokken met m'n telefoon en die werden (mits wat in-of uitzoomen) allemaal aanvaard als pasfoto. En dan heb ik de achterkant gescand van ... euh... de andere pasfoto's.

Een beetje kunst- en vliegwerk dus, zoals gewoonlijk. Nog de betaling doen en de aanvraag is op pad.
Interessant weetje: een aanvraag voor citizenship kost (letterlijk!) tien keer minder dan een aanvraag voor een permanent visum.
Nu is het natuurlijk een paar maanden wachten.
Waarschijnlijk is er een document scheef gescand of een datum onleesbaar of vinden ze een ander probleem. Anders, als alles goed is, worden Wouter en ik uitgenodigd voor een interview en een examen. Als we daarvoor slagen, moeten we nog een eed gaan afleggen op een ceremonie en DAN zijn we officieel Aussie. Stel je voor zeg!

Wordt vervolgd!