spullen, spullen, spullen

 Maandag was hier een grote dag, want onze spullen zijn geleverd!!

Ik had onze container natuurlijk in de gaten gehouden met de tracking en wist dat het ding vorige week in Adelaide was aangekomen. Omdat de douane nog z'n werk moest doen, waren de verwachtingen niet al te hoog. De lokale verhuisfirma stuurde wel een mail dat volgens hun timing de meubels maandag geleverd konden worden, maar alles is altijd met een korrel zout te nemen.

En inderdaad, er volgde al gauw een andere mail.
De douane had een verboden object ontdekt, iets met gedroogde bloemen en bessen, en ze hadden graag onze toestemming om dat te vernietigen. Foto in bijlage.
Ik bekeek de foto - en het bleek mijn gedroogd bruidsboeket!!!!

Oh, oh, oh, totaal niet aan gedacht dat dit gevaarlijk spul was en nu had de douane het in beslag genomen!!
Ik zal eerlijk zijn, ik heb de afgelopen 4.5 jaar niet melancholisch zitten mijmeren over mijn oude bruidsboeket, onbereikbaar in een doos in Arendonk, maar het idee dat een slechtgehumeurde douanebeambte het zonder verpinken in een verbrandingsoven zou gooien, stond me nu ook niet aan.

Ik vroeg wat er kon gebeuren en ze gingen het overleggen met het 'plant department' en nog iets laten weten.

De rest was in ieder geval goedgekeurd (ook een vaas met decoratieve houtsplinters en een schoenenkast vol stof en dode spinnen) en werd maandag geleverd.
We hebben al onze lol gehad met ver-schrik-ke-lijk veel zooi en spullen hier in huis. Chaos troef. De kasten moesten terug gemonteerd worden en dat eindigde natuurlijk met een kast zonder achterwand en een achterwand zonder kast.

Ik ben heel blij met al mijn fotoboeken en ingekaderde foto's en een paar boekenseries die ik gemist heb. De kinderen zijn blij met hun volledige slaapkamermeubels. Twee extra computers, een diepvriezer, kleren, beddengoed, spelletjes, tuinmeubels... Ja, we hebben genoeg rommel om heel dat huis hier te vullen!

Gisteren kreeg ik dan een mail over het bruidsboeket. Ze kunnen het behandelen met gammastralen en dan is het veilig voor het Australische ecosysteem. Dat kan wel niet in Adelaide, daarvoor moet het getransporteerd worden naar Melbourne. Ik vermoed dat dat transport gebeurt met een privejet in een verzegelde doos begeleid door een kamikaze in ruimtepak, want dat hele grapje kost 980 dollar!!
Dat was nu NET iets meer dan ik gehoopt had om de douane te betalen, helaas, helaas.

Ach, je weet wat ze zeggen, "love people, use things, because the opposite never works". We zullen van dat geld ns een paar keer goed gaan eten met ons tweetjes en zo ons huwelijk maar redden.

En anders hebben we nu in ieder geval genoeg prullen om van te houden!!