Wij zijn er eventjes tussenuit voor een weekje verlof in Port Lincoln.
Een soort van B-plan oftewel troostvakantie omdat we niet naar la Belgique zijn kunnen vertrekken. Groot was de teleurstelling bij de kinderen (en niet alleen bij de kinderen) en dus hadden we een alternatief gezocht en een huisje geboekt in Port Lincoln.
We waren vorige week flink aan het twijfelen of we wel zouden gaan met de hele coronacrisis. Overal verschenen oproepen van de overheid om niet te reizen met Pasen om zo het virus niet verder te verspreiden. Nu doet SA het eigenlijk heel goed (als in: weinig gevallen) dus al bij al zijn ze hier niet zo heel streng. Wouter en ik deden ons opzoekwerk bij verschillende bronnen en we vonden dat reizen werd afgeraden, maar niet verboden was. De grens oversteken naar een andere staat is een heel ander paar mouwen, maar Port Lincoln ligt gewoon binnen SA. Dus zijn we vertrokken.
In vogelvlucht ligt Port Lincoln niet zo heel ver van Adelaide, maar over de weg is het meer dan 600km rijden.
Wouter en ik hebben afgewisseld en eigenlijk ging het best goed met de kinderen. Alleen het laatste kwartier was er plots te veel aan voor Joachim. We begonnen met een resem wegenwerken en nadien reden we door eindeloos landbouwgebied. We namen de tijd voor een picknick in Port Augusta en daarna werd de rit vreselijk saai. Struiken zo ver het oog kon reiken. Slechts heel af en toe ander verkeer. Sporadisch een gehucht onderweg bestaande uit vijf huizen en een winkeltje.
In de vroege avond arriveerden we dan bij ons huisje en dat valt hier 100% mee. Het is best ruim (het is een vakantiehuis eigenlijk bedoeld voor 10 personen) en er bleek een hele voorraad speelgoed te liggen dus dat vinden de kinderen natuurlijk geweldig.
Er is veel dicht (restaurants, speeltuinen, musea…) maar het strand zou toegankelijk zijn en alle natuurparken zijn ook open, dus het wordt een rustige wandelvakantie. Kortom, een ideaal B-plan!! :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten