Melbourne

Vandaag was maar een korte rit met als eindbestemming Melbourne, de tweede grootste stad van het land. Er was heel veel regen voorspeld voor vandaag, dus hadden we getwijfeld wat we zouden doen, maar we besloten toch naar de dierentuin te gaan zoals voorzien. Alle leuke musea liggen echt in centrum-centrum Melbourne en dat is waarschijnlijk alleen te doen met het openbaar vervoer.

Rijden in Melbourne was niet altijd eenvoudig en op een gezegend moment moest ik op tien meter tijd vijf rijstroken opschuiven om te kunnen afdraaien en dat lukte dus niet. De GPS moest dan een alternatief verzinnen en toen kregen we natuurlijk ruzie omdat ik vond dat de GPS niet duidelijk was en omdat de GPS na elke gemiste straat weer een alternatief moest berekenen. Lol!

We geraakten er uiteindelijk wel en we vonden zelfs parking. Maak het mee. Voor de parking moest je betalen. Wel niet veel, maar twee dollar, maar je mocht dan niet langer dan vijf uur parkeren. Heel raar. Moet je dus echt die hele zoo bekijken op vijf uur tijd?? Het maakte voor ons niet uit want het was toch al middag, maar het is toch bizar.

Melbourne Zoo is een heel mooie dierentuin. Heel veel groen en heel mooie dierenverblijven. De zoo steekt ook logisch in elkaar en je kunt overal geraken zonder tien keer dezelfde weg te doen. Er is veel bos voorzien, veel schaduw en gratis fonteintjes om drinkwater bij te vullen. Het was voor ons niet nodig want het was niet zo heet, maar toch wel een grote plus.

Joachim vroeg de hele tijd: "Waar zijn de giraffen? Is dit de weg naar de giraffen? Komen we nu bij de giraffen?" en toen we dan de giraffen gezien hadden: "Hebben we alle dieren gezien? Gaan we nu naar huis?" Lol!

We hadden best geluk met het weer, het bleef droog tot een eind in de namiddag. Daarna kwam er regen, maar die was nog redelijk te doen.
Aan de uitgang kochten we nog iets lekkers (zelfs in de koude regen kozen de jongens voor een ijsje) en wandelden we terug naar ons huis op wielen. Het was niet ver rijden naar de camping, maar intussen kregen we wel een gigantische regenbui op ons dak.

De rest van de avond was het binnen blijven… Normaal zitten Wouter en ik buiten in een kampeerstoeltje als de kinderen slapen, maar nu zitten we noodgedwongen in onze 'cockpit' stil te wezen. In principe kunnen we wel in de kampkeuken gaan zitten, maar dan denk ik aan Madeleine McCann en dan durf ik niet meer…
Nu ja, we moeten niet klagen over het weer, want er zijn berichten op het nieuws over gigantische hagelstenen en overstromingen. Ik las een verhaal over een landbouwer die eerst een stuk land verloor aan een brand en nu een ander stuk onder water heeft staan. Ik weet niet hoe je dat moet gaan uitleggen aan de verzekering! Dus dan is een beetje regen het ergste niet en ze voorspellen alweer beter voor morgen. :-)