Albury

Wagga Wagga is niet alleen een grappig plaatsje, ze hebben er ook effectief dingen te doen. Een botanische tuin hebben ze bijvoorbeeld en die gingen we bezoeken.

Het eerste wat we zagen was een grote speeltuin, dus die moest natuurlijk eerst uitgetest worden. Wouter en ik stonden al een tijd te zuchten van verveling voor we de jongens mee konden zeulen richting tuin. Het volgende wat we dan zagen was een klein dierenpark!
Bij de ingang stond een grote bak vol voer met een stapel bekertjes. Voor een vrije donatie mocht je dan een beker vol voer meenemen om uit te delen aan de diertjes.
De geitjes stonden al enthousiast aan hun hek, maar ze kregen maar een klein beetje van de kinderen. Liever slopen ze dan achter de eendjes aan die totaal geen interesse hadden in het voer. Voor veel diertjes was het duidelijk te warm. Kangoeroes, lama's, ezeltjes…. ze lagen in hun plekje in de schaduw en waren niet van plan veel energie te verspillen aan beweging. De emoes waren nog wel blij met het eten! Er was ook een volière vol vogeltjes en nog twee verdwaalde pauwen.

Vervolgens wandelden we maar eens verder doorheen de echte tuin. Die was niet zo groot, maar wel mooi en in verschillende thema's. Er waren minitreintjes, maar ze reden alleen op zondag, dus dat was pech (of geluk, het is maar hoe je het bekijkt! Je zult daar maar een uur staan aanschuiven).
Het was flink warm geworden intussen en Jonathan kreeg zelfs een bloedneus van de hitte. We wilden graag verder rijden, maar de kinderen wilden met alle geweld nog in de speeltuin, dus dat deden we dan maar eerst. Ze doen altijd alsof ze nooit in een speeltuin mogen. Maar ik moet ze natuurlijk gelijk geven, het is elke keer weer anders!

We reden uiteindelijk verder met de bedoeling nog ergens te picknicken, maar dat bleek nog niet zo gemakkelijk. De weg (een smalle snelweg) bracht ons naar nergens. Er was niks te zien, alleen maar (hele grote) boerderijen vol dor gras. Twee keer reden we door een kleine nederzetting, maar daar was zelfs nog geen picknickbankje te zien.
We waren al een uur verder voor we terug in de beschaving waren en we een plekje vonden voor onze boterhammetjes.

Daarna was het niet zo heel ver meer naar onze camping.
Aangekomen bij receptie was de eerste vraag "jullie hebben toch geboekt?" want kennelijk stond alles vol en hadden ze al heel wat mensen naar huis moeten sturen. Het is ook maar een kleine camping, heel bescheiden, maar... met zwembad! Dus ja, daar moesten we deze namiddag dan toch weer in. En daarna moesten we ook de speeltuin en het grote springkussen uittesten. Wat een hard leven hebben we hier op vakantie!