weerpraatje

We hebben een nieuwe huisregel. Aan tafel wordt er Nederlands gepraat. :-D
Het is straks gewoon niet meer te doen met dat gekwetter in het Engels. Zondag ging ik joggen en Jonathan ging mee met de fiets en die was maar de hele tijd in het Engels aan het tateren. Zelfs als ik in het Nederlands antwoord gaf, bleef hij maar Engels praten.
Bij Jonathan is het ook heel opvallend dat als hij in een colere schiet of zijn geduld verliest of zich druk maakt - kortom als de emoties oplopen - dat hij dan ook altijd in het Engels uitvalt.

We proberen het Nederlands dus maar een beetje te onderhouden, voor de kinderen straks hun oudjes niet meer verstaan.

Verder was het vandaag een snikhete dag.

We hadden hier vooral temperaturen ergens in de twintig, maar het schommelt als gek en vandaag was er een piek naar 43 graden. Dat in combinatie met hete en droge wind en het lijkt alsof je buiten in een heteluchtoven rondloopt.
Langs de snelweg stonden borden te flikkeren met "total fire ban" en "activate your bushfire plan" en inderdaad zijn er vandaag meerdere branden geweest vandaag. Naar het schijnt is alles wel onder controle en het is ook nog ver genoeg van ons bed. Wij wonen trouwens niet in een risicogebied.

Sydney hangt onder de smog, maar dat is 1500km van hier dus daar hebben we helemaal niks mee te maken. Dat zou zijn zoals bosbranden in Portugal.

Het enige dat me opviel was een sms van het Rode Kruis om alstublieft mijn afspraak voor een plasmadonatie niet te verzetten want ze hadden mijn bloedgroep nodig. Ik vond het een beetje bizar, totdat ik op het nieuws hoorde dat ze in Queensland dus tekorten hebben omdat de vaste donoren andere dingen aan hun hoofd hebben.

Morgen zakt de temperatuur weer naar een aangename 21 graden en dan kan alles hier hopelijk snel weer kalmeren. :)