santa claus is coming to the suburbs

Nu de kerstman in het land is, is het werken geblazen voor de goede ziel. In alle shoppingscentra moet hij (soms meer dan eens) komen opdraven en soms - als de gemeente dit wil organiseren - moet hij ook weer mee in een kerstparade.
Net zoals in de kerstparade van 't stad bestaan ook deze kleinere parades uit versierde wagens, optredens van de lokale dansers/clowns/sportclubs en natuurlijk muziek.
De parade van 't stad mocht dan misschien wat te hoog gegrepen zijn voor ons harmonieorkestje, we zijn wel uitgenodigd voor die van Port Adelaide (kon ik niet bij zijn), Munno Para (was gisteren) en Salisbury (volgende week - kan ik ook weeral niet mee). Dus zo slecht zijn we dan toch ook weer niet, me dunkt.

Ik had wat kerstballen aan m'n klarinet gehangen, een kerstmuts gepikt van een van ons jongens en zo vol goede moed vertrokken. Ik had de auto geparkeerd aan wat het eindpunt zou zijn en moest dus het hele stuk naar het beginpunt nog wandelen. Ook al was ik ruim op tijd, er waren al mensen zich aan het installeren langs de kant van de weg. Een beetje opgelaten liep ik er langs.
Al gauw kreeg ik gezelschap van een verstrooide vader die zijn zoon ook aan het startpunt moest gaan droppen en niet wist waar dat was. Gelukkig vonden we het samen! Er zou een tent moeten zijn om aan te melden, maar er stond geen tent, dus heb ik me ook nergens aangemeld. Gewoon andere mensen gezocht in een fluogroen t-shirt en dat bleek nog een probleem te zijn ook, want de mensen van de organisatie hadden OOK een fluogroen t-shirt...

Ons groepje bleek helemaal achter te komen. We liepen achter een stel elfen met kerstboom op een tractor en voor een groepje starwarsfans die verkleed waren in hun favoriete karakter. Achter de starwarsfans was dan Santa in hoogst eigen persoon! Ja, dan moesten we toch goed zijn. Save the best till last, right?

We speelden maar twee verschillende deuntjes, een kerstliedje (duh) en een themanummer van star wars (logisch). Gelukkig was het muzikaal geen hoog gegrepen kunstwerk, want ik had mijn aandacht al nodig bij het marcheren. We konden niet gewoon doorwandelen, het was telkens stoppen en starten en natuurlijk niet op eigen initiatief, maar volgens aanwijzingen van onze drum major. Ik was dan nog op de eerste rij geplaceerd dus ik moest nog opletten ook.
We liepen dus over een straat vol krijttekeningen, intussen werden er voor onze neus bellen geblazen, reed de tractor over een verkeersdrempel en viel de helft van de kerstballen op de grond, klonk achter ons een enthousiaste brandweersirene en werd naast ons gegild "Santa!! There's Santa!!"
Het was een ervaring moet ik zeggen.

Het einde liep even in de soep omdat een van de medewerkers teken deed dat we van de baan af moesten, maar onze drum major had het niet als dusdanig begrepen en wij volgen natuurlijk gewoon de drum major. Och, het was toch het einde en wat verder konden we ook aan de kant.
Onze plicht voor de gemeenschap weeral vervuld zeg. Nu Santa gezien heeft hoe hard ik mijn best gedaan heb, krijg ik vast iets extra. ;-)