let someone else save the planet

Aussies zijn niet veel bezig met het milieu. Nu ja, de gewone Aussie in de straat misschien wel, maar de politiek al zeker niet.

Met een fiets kun je hier niet veel beginnen. Binnen de woonwijken is het natuurlijk rustig fietsen, maar de grote baan is enkel voor waaghalzen. Er zijn geen fietspaden, maar meer fietssuggestiestroken waarbij enkel een lik verf van tien centimeter breed de occasionele fietser van het aan 80km/u voortrazend verkeer scheidt.
Veel van die fietspaden zijn dan nog maar tijdelijk. Dikwijls staat er een bord dat de strook een fietspad is van 7-9am op mo-fri en de rest van de tijd mag er rustig geparkeerd worden.
Fietsers zijn dus vierderangsburgers. Zeer weinig mensen gaan met de fiets naar hun werk. Nog veel minder kinderen kunnen met de fiets naar school.

Een paar weken terug stond de hele staat op zijn kop omdat twee grote supermarktketens de gratis plastieken zakjes aan de kassa gingen afschaffen. Mensen kwamen uithuilen dat die zakjes toch zo nuttig waren en dat ze die voor toch zoveel dingen konden gebruiken en er waren berichten op de radio van werknemers aan de kassa die de volle laag kregen omdat er voortaan vijftien cent gevraagd werd voor een plastieken zakje. Vijftien cent! (dat is 9 eurocent)
Of dit iets met milieubewustzijn te maken heeft dan wel met een extra bron van inkomsten voor de supermarkt, laat ik in het midden.

En dan nu weer de school.
Een paar weken terug hadden de jongens een uitstap en beweerden ze bij hoog en bij laag dat ze geen brooddoos mochten meenemen en dat alles in een plastieken zak moest. "Voor het gewicht." Wij geloofden er natuurlijk niks van en gaven toch hun brooddoos mee.
Morgen gaan ze weer op uitstap met school en deze keer heeft de juf een blad voorzien voor ouders zodat er geen discussies meer komen.

Dus geen brooddoos of geen drinkbus.
Het eten in een papieren zak, het drinken in een wegwerpflesje en dan de hele boel in een plastieken zak (wat denkt die juf wel? dat kost vijftien cent zo'n ding!)

De redenering hierachter ontgaat me volledig. Een plastieken zak lijkt mij meer sleurwerk dan een rugzak. Ach ja, wat ze nu meenemen, kunnen ze op de middag natuurlijk gewoon ergens dumpen.
Duurzaamheid - wat is dat? Niet iets dat in het leerplan staat, zo blijkt.

Af en toe krijgen we toch een cultuurschok...