Ik zal nog eens een update schrijven over onze vriend het coronavirus want het nieuws zal waarschijnlijk niet doorsijpelen naar de VRT.
Er zijn zeker gevallen hier down under, vooral dan in New South Wales (bij Sydney). Hier in SA zijn er een kleine 400. Ik weet het cijfer niet precies, wat een hele prestatie is, gezien ik elke dag vijf mails hierover in mijn inbox krijg.
De regels over wat kan en niet kan, wisselen van staat tot staat. In de ene staat kan je buitenkomen, in de andere staat niet. In de ene staat zijn de scholen dicht, in de andere niet. De logica is soms ver te zoeken. Als de regels je niet aanstaan, kan je ook niet zomaar van de ene naar de andere staat reizen of rijden, want de binnenlandse grenzen zijn potdicht.
Hamsteren doen ze overal.
Er staat hier geen einddatum op alle regels. Gewoon X, Y en Z kan niet meer. Punt.
Alleen in NSW hebben ze laten verstaan dat je in je kot moet blijven tot "wellicht" 30 juni.
Verder zeggen ze "zes tot twaalf maanden".
Hier in SA zijn de scholen open en dus zijn de kinderen ook steeds naar school blijven gaan. Volgende week was het normaal nog vier dagen school voor de vakantie (goede vrijdag is hier een feestdag), maar de kinderen krijgen die vier dagen verlof. Dat is om de leerkrachten meer tijd te geven om term 2 voor te bereiden. Ongeveer 2/3e van de kinderen zit thuis en die moeten ook leerstof en taakjes krijgen. Hoe die juffen en meesters het allemaal bolwerken, geen idee.
vrijdag 3 april 2020
update
Ik ben heel benieuwd of er na de paasvakantie misschien toch meer kinderen naar school gestuurd worden door hun dolgedraaide ouders!!
De federale overheid doet haar best om over de brug te komen met geld. Geld voor bedrijven, geld voor werklozen, etc.
Ook wij huisartsen krijgen een deel van de koek. Wij mogen telefonische consultaties doen voor iedereen en krijgen evenveel betaald als voor een klassieke consultatie. (deze regel is van toepassing tot 30 september, by the way)
Op de helft van de stoelen in de wachtzaal hangt een papier "do not sit here" en er zijn lijnen op de vloer getekend waar je kunt wachten voor receptie.
En natuurlijk staan er dan mensen flink op de lijn te roepen naar de secretaresse waarvoor ze komen en dan zijn er andere mensen die daar dan tussendoor glippen omdat ze naar de andere kant van de wachtzaal moeten. Logisch.
Zieken zijn niet welkom in de wachtzaal en moeten buiten in hun auto wachten op een telefoontje.
Receptie probeert een triage te doen, maar dat lukt voor geen meter. "Ik voel me prima, ik kom alleen voor een voorschrift." En als ze dan binnen zijn: "Trouwens, ik hoest al een week."
Ach, de intentie is er.
Telefonische consultaties zijn een uitdaging op zichzelf.
Dan ben je met iemand aan het praten, zegt die ineens: "Waar heb jij gezeten?? Dat stinkt nogal!!"
Euh… Blijkt dat de hond net binnenwandelt.
Of dan vertellen ze in geuren en kleuren over een vlekje dat ze ergens gevonden hebben.
Dan zeg ik dat ik niet weet wat het kan zijn en stel ik voor om misschien toch langs te komen, is de reactie "Oh, maar intussen is het weg hoor."
Waarover hebben we het dan eigenlijk?
Ik moet zeggen, door al dat telefoneren word ik heel goed in droedelen! Ik heb al prachtige creaties gemaakt, al zeg ik het zelf.
Een ander voordeel van de coronacrisis: we zien geen medische vertegenwoordigers meer!
We hadden hier echt vier keer per week 's middags een medische vertegenwoordiger in onze keuken met een berg fastfood en een nog grotere berg onzin over een of ander product. Als ik tijd had voor een lunchpauze, ging ik dus meestal maar buiten zitten. En nu kan ik terug in de keuken eten!
Dus ja, volgeboekt zoals gewoonlijk, maar een rustige wachtzaal en geen gezever 's middags. Het zou allemaal erger kunnen!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Zoals jij het beschrijft gaat het er bij ons ook aan toe. Alleen een pakje strenger en onze datum is 3 mei!!!En dan een heel trage opstart. We zullen wel zien. Wij missen wel de sociale contacten. Bram doet het heel goed, maar het is wel heel moeilijk om dingen uit te leggen. Nu hebben ze ineens ook door dat de woon-zorgcentra over het hoofd werden gekeken, dus wij gaan de volgende weken nog wel wat regeltjes opgelegd krijgen. Maar wij genieten van het zonnetje. Volop 20 graden. En het belangrijkste is dat iedereen nog gezond lijkt. Bram is komen kijken naar de regenboogpopcorn en moest lachen dat ik nog lang zal hij leven begon te zingen. Dikke knuffel van Bram
BeantwoordenVerwijderen