autoavonturen

Maandagochtend was ik op weg naar het werk en ik moest redelijk onverwacht stoppen voor een rood licht. Ik keek in mijn achteruitkijkspiegel en vroeg me af of de mens achter mij nog op tijd zou kunnen remmen. PATS. Ah, niet dus.

Maar even aan de kant gaan staan en de schade bekijken. Het viel wel mee, de bumper was gewoon wat ingedeukt. De andere persoon was gelukkig heel vriendelijk en hij begon zich meteen uitgebreid te verontschuldigen en zorgen te maken, maar eigenlijk was er behalve een gedeukte bumper niet zoveel aan de hand.
Euh… wat nu?
We stonden daar allebei een beetje in onze haren te krabben tot we dan besloten om maar eens gegevens uit te wisselen en foto's te maken.

Hier in Australia is een basisverzekering verplicht, maar in die verzekering zit eigenlijk niet zoveel. Het dekt eigenlijk alleen de kosten van een zwaar ongeval met hospitalisatie of overlijden. Veel mensen hebben dus een bijkomende verzekering en die hebben wij ook. Het was indertijd moeilijk beslissen wat voor soort verzekering we moesten nemen, dus nu konden we ervaren of we de juiste beslissingen genomen hadden!
Ik vroeg de aanrijder of hij een extra verzekering had en dat was zo, dus dan zou het normaal toch in orde moeten komen.

Later die dag wilde ik mijn eigen verzekering bellen, maar dat werd online afgeraden. Gezien de wachttijden aan de telefoon prefereerden ze om online een claim in te dienen.
Ik worstelde me dus doorheen de hele procedure om vervolgens te lezen dat ze binnen 48u contact zouden opnemen. Ach ja, de auto reed nog, er was geen haast.

Maandagavond kreeg ik al telefoon - van de verzekering van de andere persoon!!
Ze hadden nog wat gegevens nodig en vervolgens vroegen ze of ik de auto via hen wilde laten repareren of niet. Nu moest ik zeggen dat ik niet wist wat het beste was - via hen of via mijn eigen verzekering - maar het zou weinig verschil maken. Aangezien ik niet in fout was, kon het allemaal en zou het me niks kosten. Tja, ik had nu die dame aan de lijn, dus ik kon het net zo goed verder afhandelen. Ik maakte een afspraak voor woensdag wanneer ik toch juist een dagje vrij had.

Woensdagochtend naar de garage om de auto af te geven.
Ik had gezegd dat ik een vervangwagen nodig had (met het openbaar vervoer is het zeer moeilijk op het werk te geraken) en dat hadden ze geregeld. Het is te zeggen: ze hadden een huurauto geregeld. Vervangwagens van de garage kennen ze hier precies niet!
De garage belde een Uber voor mij en die bracht me vervolgens naar de verhuurfirma. Heel bijzonder, mijn eerste keer ooit in een Uber, haha!
De huurauto stond al klaar dus dat was allemaal prima geregeld en zo kon ik weer naar huis.
Ik was best onder de indruk dat het allemaal zo vlot ging!!

In de late namiddag kreeg ik al een sms dat de auto klaar was - ook al sneller dan verwacht. Terug naar de verhuurfirma rijden, wagen daar afgeven, terug een Uber in (geregeld door de garage weeral) en dan net op tijd bij de garage voor ze gingen sluiten.
Met een mooie bumper kon ik weer naar huis!

En die woensdagavond kreeg ik dan een email van mijn eigen verzekering: dat ze een garage gevonden hadden die de auto kon maken en dat ik met hen een afspraak kon maken. Haha!
Ze liepen maar een beeeeeetje achter de feiten aan en dus heb ik ze toch maar gebeld (en gelukkig dat er een terugbelfunctie was want de wachtrij was 50 minuten lang) en de claim geannuleerd.
Nu heb ik dus nog niet mijn eigen autoverzekering kunnen uittesten, maar snelheid lijkt alvast niet hun sterkste punt. :-)

Nu rij ik weer rond met een blinkende bumper en hopelijk blijft dat nu even zo!!!