Afgelopen zondag zijn we naar een klimparcours geweest.
We waren er nog nooit eerder geweest, maar hadden ervan gehoord en het leek me wel iets voor ons mannen.
Het klimding was een gigantische toren. Aan de binnenkant waren er trappen voor supporters, aan de buitenkant had je meerdere hindernissen op verschillende hoogtes. (en hoog werd het zeker!)
Helemaal onderaan was de Koala Climb voor jongere kinderen.
Joachim was in principe net groot genoeg om de 'Mega Climb' te doen, maar we waren niet zeker of hij zou durven. De dame aan de kassa stelde voor om gewoon even de trappen op te lopen en dan te zien hoe hij zich voelde op verschillende hoogtes.
Nou, wij deden de trappen tot de eerste verdieping en toen stonden Jonathan, Joachim en ik weer heel gauw beneden - haha!
Voor Jonathan was het jammer, want hij zag de Mega Climb niet zitten maar was te groot voor de Koala Climb.
Joachim heeft zich prima geamuseerd op de Koala Climb. In het begin vond hij het heel spannend (het was toch ook wel op 2 meter hoogte), maar toen hij eenmaal doorhad dat hij gewoon kon zitten in zijn harnas en zichzelf verder kon trekken, deed hij aan grote snelheid het parcours opnieuw en opnieuw.
Benjamin en Wouter trokken naar boven!
Van verdieping naar verdieping, en maar klimmen en hindernissen doen!
Wouter vertelde achteraf dat hij toch ook minder op z'n gemak was helemaal bovenaan en daar bijna niets meer had gedaan. Benjamin bleef maar bezig en deed op z'n dooie gemak de meest spannende dingen!!
Ik wist niet dat hij zo'n durver was!
Daarna was er nog een gelegenheid voor een ijsje en zijn we ook nog gaan wandelen en geocaches vinden. :-)
(Wouter boven bibberend aan een paal,
Wauw, dat is megagroot! De jongens vertelden erover, maar wij dachten dan aan klimmuren... Dit is wel van een andere grootte-orde...
BeantwoordenVerwijderen