Toch wel een mijlpaal en aangezien hij onze oudste telg is, ook voor ons een mijlpaal.
De dag bestond uit een overdaad aan snoep (donut bij het ontbijt, stokbrood mee voor lunch, koekjes om uit te delen op school) en na school gingen we natuurlijk nog een taart halen en Jonathan koos de allergrootste die hij kon vinden.
Cadeautjes uitpakken en dan per uitzondering op de playstation - het leven kan chill zijn.
Omdat onze Jonathan geen feestje wilde geven, hadden we zelf voor een verrassing gezorgd... we zijn gaan karten!!
Daar hebben ons jongens echt 300% van genoten!!
De meeste kartings kunnen pas vanaf 12 jaar, maar ik had er eentje gevonden waar kinderen zelf morgen rijden vanaf 9 jaar en jongere kinderen konden dan mee als passagier bij een volwassene. Ideale formule!
We hadden de racebaan voor ons alleen, ik weet niet of dat nu toeval was of dat voor elke reservering zo is. In ieder geval was het fijn rijden zo!
Jonathan schoot er vanaf de eerste seconde als een speer vandoor en mijn moederhart sloeg al gelijk twee tellen over, maar hij heeft dat heel goed gedaan en er zijn geen ongevallen gebeurd.
We hadden twee sessies van tien minuten geboekt en voor mijn maag was dat ruim voldoende en Joachim had er ook genoeg van. Jonathan verklaarde echter dat karten voortaan zijn nieuwe hobby was en dat hij het elke week wilde doen. Helaas is het nogal een dure hobby en zal het iets zijn voor speciale gelegenheden. :-)
Nadien thuis nog frietjes gegeten en Jonathan vond de dag de beste verjaardag ooit. Missie geslaagd dus!
lijkt me wel een heel tof verjaardagscadeau, ook voor de mama en de papa.
BeantwoordenVerwijderenhugo
Het was inderdaad een schot in de roos. Zelfs Benjamin, die enkel als passagier mee mocht, vond het voor herhaling vatbaar.
Verwijderen