into reality

Het schooljaar is hier intussen volop gaande en het gewone leven Down Under ook. De bosbranden zijn geblust met overstromingen en ze zijn hier nog strenger geworden als je het land binnen wil, zeker als je uit China komt. De gewone dingen dus.

Op school gaat het bij Joachim als een speer vooruit. Ik dacht dat het 'rustig' leren lezen zou worden, maar in de plaats daarvan leren ze een letter per dag. Hoewel ik eigenlijk moet zeggen, een klank per dag, want soms is zo een klank twee letters. Bij die klank hoort dan een verhaaltje of liedje en ook een gebaar. Jolly phonics heet de methode.
We kregen in het begin van het jaar een folder mee over deze methode en het klonk veelbelovend, maar in praktijk is het huiswerk maken (de klank oefenen) een uitdaging omdat we nul informatie meekrijgen van school en dus zelf maar op youtube kijken.
Al vanaf de tweede week is het de bedoeling samen een boekje te lezen.
De eerste boekjes die Jonathan en Benjamin mee kregen van hun Belgische school, waren boekjes die ze effectief konden lezen. Het waren een soort korte stripverhalen en er kwamen maar een of twee worden in voor.
Joachim krijgt dan een boekje mee over een letter en dan staan er foto's en woorden met die letter. Heel onnozel. Zijn eerste boekje over de letter b. Woorden die er dan te lezen zijn… ball... balloon... baby... bulldozer.... Bulldozer?? Voor eerste lezers?? Volgende dag had hij een boekje mee over de letter z. Had hij nog niet eens geleerd.
Dus echt lezen daar is geen beginnen aan. Ik snap niet dat er geen boekjes bij die methode horen. Of waarom de school ze niet heeft.

Ik ben wel onder de indruk met de snelheid waarmee Joachim leert (uiteindelijk is hij nog maar vier…), maar niet onder de indruk van de hele methode.

Op het werk is het druk en ik ben te populair want ik heb tegenwoordig al een wachtlijst. lol!
Een collega van mij is tegen wil en dank moeten vertrekken. Het duurde te lang voor ze kon slagen voor de examens en daarom mag ze alleen in ruraal gebied werken totdat ze wel kan slagen.
Ze hebben artsen te kort in de afgelegen gebieden. De oplossing vanwege de regering: verplichte stagetijd ruraal voor artsen in opleiding en - zoals bij mijn collega - wie niet slaagt voor de examens na x pogingen moet daar ook heen.
Of dat de kwaliteit van de rurale zorg ten goede komt…??

Verder is het hier eventjes heel druk omdat we volgende week een musical spelen! Heel leuk, maar ontzettend veel extra repetities dus dat is even hectisch.

En intussen zijn de mannen aan het aftellen want 31 maart vliegen we terug naar Belgie voor een bezoekje - als er niks tussenkomt tenminste. :-)