Aussieavonturen

Ons laatste winterweekend was zo goed als je het maar kunt dromen. Negentien graden en een blauwe hemel!

Zaterdag was dan nog eens Wouter zijn verjaardag dus besloten we maximaal te profiteren van het zonnetje.

In de namiddag reden we naar het Barossa water reservoir om daar de Whispering Wall te bezoeken. Het artificieel reservoir ligt achter een grote dam en deze heeft een bijzondere akoestiek. Als je aan de ene kant iets fluistert, is dat helemaal aan de andere kant duidelijk hoorbaar.

Natuurlijk hadden we een hoop lol om dit uitgebreid te testen. Ik moet zeggen dat ik onder de indruk was! Je hoorde de ander zo goed alsof die naast je stond.

 

 

Daarna bewonderden we nog wat oud material (de dam is ongeveer 100 jaar geleden gebouwd, naar Aussie normen is ze dus erg oud).

Eigenlijk wilden we nog graag een wandeling doen, maar er bleek niks te zijn om te wandelen. Je mocht over de dam heen en weer lopen, maar verder was alles afgesloten.
Er zat dan niks anders op dan maar even te stoppen bij de ijswagen die er stond!

We zochten even online en vonden dan een korte wandeling die vlakbij te doen was. Eenmaal daar aangekomen bleek ook de hele boel afgesloten te zijn, om onduidelijke redenen.
Onderweg hadden we nog wel het Hale Conservation Park gezien (aan parken hier geen gebrek!) en dus gingen we daar op goed geluk maar eens kijken.
Er bleek een wandeling van 4km te zijn, ideaal dus.

De wandeling slingerde tussen het groen en bracht ons langs mooie uitzichten over de heuvels.
Natuurlijk is een Aussie wandeling niet compleet zonder bomen of andere hindernissen over het pad. Er was een lastig stuk waarbij we Joachim over rotsen hebben moeten dragen en het pad ook maar amper zichtbaar was.
Ik zag het al gebeuren in de krant - Belgische familie verdwaald in de heuvels.
Op een gezegend moment hoorden we plots een diep gegrom in het bos onder ons en stonden we met vijf stokstijf stil, onzeker wat voor beest er ergens verborgen zat. Het klonk groot en boos!
Andere mogelijke krantenkop - Belgische familie aangevallen door wild(e) (???)
Het beest liet zich later niet meer horen, de weg werd terug begaanbaar en we bereikten in een stuk de auto.
Aan avontuur geen gebrek!

 

Om de avond af te sluiten gingen we dan ergens nog Aziatisch eten en ik moet zeggen dat het goed meeviel met de jongens. We hadden een soort buffetmaaltijd gekozen en er was toch heel wat dat ze durfden proberen en dat in de smaak viel.
Het was weer een dag vol ontdekkingen! ;-)