paasbilby en blauwe bergen

Zondagochtend om 6u 's morgens: "Mamaaaaaaa, er liggen overal paaseitjes!!"

Toch straf dat die paashaas wist dat wij in Sydney op vakantie waren... Of nee, hier is het geen paashaas, maar een paasbilby. Ik weet ook niet juist hoe het in de haak zit want de Aussies kennen duidelijk wel de Easter Bunny, maar het schijnt de bilby te zijn die de eitjes komt verstoppen of zoiets. Zo hebben de mannen het alleszins op school geleerd. Wie zijn wij om hen tegen te spreken?
Ons appartement lag op de tweede verdieping, maar Benjamin ontdekte een gat in het terras en was stellig dat de bilby langs daar naar binnen was gekomen. Dus nogmaals, wie zijn wij om hen tegen te spreken?

En juist die nacht was het winteruur dan begonnen... Voor sommige mensen een nacht die een uur langer duurt, voor ouders met jonge kinderen gewoon een dag die een uur langer duurt. :-D

Op zondag stond een bezoek aan de Blue Mountains op het programma. Dit is een redelijk gigantisch natuurpark dus we hadden moeten kiezen welk deel haalbaar was om te bezoeken zonder een auto te moeten huren en zonder te lang onderweg te zijn met de trein.
Uiteindelijk presteerden we het nog om te laat uit de trein te stappen. Toen deze stil stond aan ons station dachten we dat we gewoon ergens in de bossen waren. We stapten dus maar een halte verder uit en namen de trein eventjes terug. :-)

We hadden een wandelroute gevonden dwars door de bossen, langs een klein riviertje, op weg naar een oude grot van de Aboriginals. Het was een heel mooie wandelweg met veel geklauter over rotsen en enkele wankele bruggetjes om over te steken. De jongens hebben dat heel goed en met veel plezier gedaan. We zijn uiteindelijk wel vervroegd teruggedraaid, ook al beweerde Joachim luidkeels dat hij NIET MOE was, wij dachten toch iets anders.
We hebben de grot dus niet gehaald, maar het was wel een prachtige wandeling.