Mijn ergste vrees werd waarheid toen Wouter 's middags een berichtje stuurde. De school had gebeld en het lukte van geen meter met hun Engels en er moest een andere oplossing gezocht worden.
Shit!! In mijn verbeelding zaten ze allebei in een hoekje in de klas te huilen - al bleek dat gelukkig helemaal niet zo te zijn.
Ze verklaarden allebei een heel fijne dag gehad te hebben.
Jonathan heeft twee vriendjes gemaakt en hij heeft ook iets moois gekregen van een van de meisjes uit zijn klas. Hij had een hoop te vertellen, vindt iedereen heel lief op school en zou morgen zwemles hebben enzovoort.
Ook Benjamin was heel tevreden met zijn juf en had fijn gespeeld.
De juffen op school zien het echter niet goed komen voorlopig. We hebben wel Engels geoefend met de mannen, maar dat is meer dagdagelijks gebruik zoals "mag ik de salami?" en natuurlijk geen dingen als "neem nu een rood kleurtje en schrijf je naam bovenaan het blad". Ik vind persoonlijk dat ze al heel wat begrijpen, maar ja.
De oplossing die de school nu voorstelt is een cursus Engels voor kinderen, een soort taalbad. Na een paar weken kunnen ze dan terug inpikken. Klinkt goed, alleen moet dat doorgaan op een andere school. Die andere school ligt nog verder van huis en is ook moeilijk te bereiken met het openbaar vervoer. Praktische rompslomp dus. Ik vind persoonlijk dat deze cursus eerder ter sprake had moeten komen, bijvoorbeeld toen we ze gingen inschrijven.
Los daarvan is het vooral heel jammer voor de kinderen. Jonathan is echt niet te spreken over een andere school en hij wil niet gaan. :-(
Hij heeft ook keihard zijn best gedaan vandaag en dat is nu beloond met de mededeling dat hij niet kan terugkomen. Ook Benjamin is met een positieve vibe vertrokken en teruggekeerd, maar is nu ook "niet goed genoeg". We proberen de boodschap natuurlijk positief te verpakken, zeggen dat het iets speciaals is voor de nieuwe kindjes in Australia, maar het is toch erg jammer. We hadden het gewoon eerder moeten weten.
Morgenvroeg gaan we naar de andere school. Hopelijk geraken ze dan snel ingeschreven zodat ze verder deze week toch kunnen herstarten.
Maar wat vandaag dan toch wel in orde kwam: wifi!! Netflix!! Data om te spenderen!! (we doen ons bekende dansje)
Dus ook wat foto's van gisteren:
geen eten - geen doorgang
witte kangoeroe
spannend!! :-D
sproeierpret!
Wouter heeft ook wat foto's getrokken onderweg:
De tv wordt niet gemist.
Jonathan vroeg mijn telefoon, Benjamin vroeg of hij op de tablet mocht
en Joachim wist welk schermpje overbleef.
"Papa, ik jouw foon?"
Goed opgevoede kinderen hier hoor.
Wat ontzettend jammer van de school. Volgens mij pikken kinderen heel snel een taal op enzou het geen probleem moetenzijn. Maar helaas denken de leerkrachten er anders over. Veel succes. Ook met het opnieuw wennen op een andere school.
BeantwoordenVerwijderenWeer opnieuw inschrijfingsgeld en uniformen kopen?
Grtjes Liana
Wat balen!
BeantwoordenVerwijderenKinderen van die leeftijd pikken een taal inderdaad snel op, maar ik kan me ook voorstellen dat het voor die juffen niet evident is als de jongens pakweg de eerste weken instructies of vragen nog niet begrijpen. Ik ga zeker wel akkoord dat dat taalbad eerder ter sprake had moeten komen. Hopelijk geraakt het geregeld en hebben ze er ook echt iets aan!
BeantwoordenVerwijderen