We hebben hier een druk muzikaal weekend achter de rug.
Zaterdagavond zijn we naar de musical Beauty and the Beast gaan kijken. Dat was echt fan-tas-tisch!
Ik heb die musical ooit zelf gespeeld, als amateurmuzikant in een amateurorkest met een amateurgezelschap. Om het nu zo professioneel uitgevoerd te zien, dat was een hele ervaring.
Alleen het Amerikaans accent, daar moest ik aan wennen. Zeker dat van Belle. Ik dacht dat het een Australisch gezelschap was - ze toeren in ieder geval door Australie - maar het was duidelijk Amerikaans. En bij sommige personages lag het er dik op, zoals de vader van Belle, al stoorde me dat bij hem minder. Het was toch wennen!
Alles was in de puntjes verzorgd en afgewerkt, het decor, de kostuums, projecties op het scherm, vliegende personages. De zang was geweldig goed en het orkest natuurlijk ook.
Ik ken dan de muziek en dacht regelmatig aan de moeilijkheidsgraad (het stuk 'Gaston' had ik uren en uren op geoefend, maar kreeg het niet onder de knie) maar het klonk allemaal alsof het niks was. De dansers sprongen breed glimlachend rond en de humor was steeds perfect getimed. Impressionant!
Genieten hoor!
Na de voorstelling ben ik even mijn neus in de pit gaan steken om te vertellen hoe goed de muziek was. De dirigent was een heel vriendelijke kerel die meteen vroeg wat we van de voorstelling vonden.
Een dame uit het publiek vroeg waar ze vandaan kwamen.
"Melbourne," zei de dirigent.
Ja, het orkest misschien. Maar de cast. Uit welk deel van Amerika kwamen die?
Nee hoor, zei de dirigent. Het waren allemaal Aussies!!
Wij stonden daar een beetje verbaasd te kijken en de man legde uit dat het een verplichting was om met een Amerikaans accent te acteren/zingen in Amerikaanse producties. Dus de acteurs hadden speciaal dictie gevolgd om dat Amerikaans accent erin te krijgen.
WTF?? Dat Lumière dictie volgt om een Frans accent te oefenen, ok. Maar dat Belle op de les gaat om Amerikaans te spreken???
Nu hebben we weer wat bijgeleerd.
Vroeger dachten we dat de zon rondom de aarde draaide. Daarna dachten we dat de aarde rondom de zon draaide. Nu weten we dat de aarde rondom de USA draait en de zon schijnt uit het gat van hun president.
Zondagmiddag was een spannend moment voor onze Joachim. Hij had zijn eerste piano-optreden!
Het was een soort klasconcertje. Dertien zenuwachtige kinderen en twee-endertig supporterende familieleden (ja, de dame van de organisatie heeft dit makkelijk tien keer gezegd, dus we kennen allemaal de cijfers). Van prille beginners die net vijf noten kunnen spelen tot een jongedame die wel klaar leek voor het conservatorium.
Joachim heeft de 'Can-Can' gespeeld en hij had zich helemaal suf geoefend, zelfs kort voor we moesten vertrekken was hij nog bezig, dus ik was opgelucht dat het goed lukte.
Achteraf kreeg hij een certificaat en alles. :-)
Daarna gingen de mannen weer naar huis en ik reed verder de heuvels in want we hadden een dubbelconcert. Onze harmonie verbroedert soms met Uraidla, een ander harmonieorkest. Wij zouden wat nummers spelen, daarna zij, en dan tenslotte vier stukken met z'n allen (een gigantisch orkest dan!).
Ik had er een hard hoofd in want ik vond dat we slecht voorbereid waren. Onze dirigent wilde ook per se de nummers spelen die we gaan doen voor een wedstrijd eind augustus en we kunnen daar nog helemaal niks van.
Ons optreden was op z'n vriendelijkst uitgedukt een soep. Zelfs 'Star Wars' dat we nu echt wel zouden moeten kennen, was heel erg chaotisch. En het hielp niet dat een solist te laat begon en een andere te vroeg. Het einde was ook heel raar, ik had geen benul wat de dirigent nu wilde met de slotakkoorden en achteraf zei hij dat hij de laatste pagina van zijn partituur kwijt was en zich het einde niet herinnerde.
Fraai is dat! Dwaas einde van een dwaze uitvoering.
Onze nieuwe stukken zaten vol gaten en we moesten een stuk ook herstarten en de dirigent kan dan wel gemoedelijk naar het publiek wuiven dat we dit nog aan het oefenen zijn, ik vond het toch niks. Ik hoop dat we er meer tijd in gaan steken tegen de wedstrijd, anders wordt het echt afgaande afgang.
Gelukkig gingen de stukken die we samen speelden een pak beter.
De muziekkwaliteit ging dit weekend van hoog naar laag - lol.
Maar we hebben er uiteindelijk toch van genoten. :-)
